 |
رواية في قبضة الفهد ج 2 عشق الابناء الفصل السابع والعشرون بقلم جنات
فى فيلا ادهم
اسيل وسهام قاعدين سوا بيستنو ادهم اللى خرج
ادهم دخل من باب الفيلا:اسف على التاخير
سهام:كنت فين ياحبيبي
ادهم بص لاسيل:اخوكى ياستى راح القسم ومسك فريد ضربه والواد كان هيموت فى ايده وواحد صاحبي كلمنى عشان اروح اخلصه من ايده
اسيل:نهار اسود ليه كدا
ادهم:بينقم منه بقي بس الحمدلله ان الواد كويس لو كان جراله حاجه كان اسر راح فى كلبوش
سهام:ربنا يحميه يارب
ادهم:يلا ناكل بقي انا ميت من الجوع
اسيل:هحضر الاكل اهو
سهام:هاجى معاكى يااسيل
حضرو الاكل واكلو سوااا وبعد ماخلصو ادهم اخد اسيل وطلع على جناحه اللى اول مرة تدخله
اول مادخلت كان فى ريسبشن صغير وفيه شاشه وبعد كدا دخلت اوضه النوم اللى كان بالوان الاسود والبنى وكان فى شباك ازاز كبير بيخرج على بلكونه كبيرة وفيها زرع كتير وباب للحمام واوضه اللبس
ادهم:ايه رايك ياحبيبتى
اسيل:حلو جدااا بس ممكن سؤال
ادهم:اتفضلى ياقمرى
اسيل:ليه انتو الشباب دايما اوضتكو بتكون الوان غوامق
ادهم ضحك:مانا اكيد مش هعمل اوضتى بينك يااسيل
اسيل ضحكت
ادهم:وبعدين انا جيبك هنا عشان تختارى عايزة تغيرى فيها ايه
اسيل:لا طبعاا مش هغير حاجه هى اصلا عجبانى
ادهم:انتى بتهزرى يااسيل لا طبعاا لازم تختارى ديكور وكل حاجه فى الجناح زى مانتى بتحبي
اسيل:والله ياادهم حلو جداا وعجبنى ومش حابه اغير اى حاجه بس حاجه واحده
ادهم:ايه هياا
اسيل:عايزة مرجيحه فى البلكونه دى لانى بحبهم جدااا
ادهم:من عيونى ياقلبي احلى مرجيحه لاحلى اسيل فى الدنيا
اسيل ابتسمت:حبيبي يادومى يلا بقي عشان اروح انا اتاخرت جداا كدا
ادهم:يلا ياحبيبتى
===================
جميله وريان رجعو القصر كان الكل قاعدين مكانهم والحزن باين عليهم ومروة اللى بتعيط فى حضن حسن
ريان:فى ايه ياجماعه مالكو
جميله:فى حاجه حصلت انتو ساكتين كدا ليه
مريم:اسر هيطلق زينه وهيسافر دبي
اسيل دخلت من باب القصر وسمعت الكلام:نعـــــم ليه ايه اللى حصل
شروق:منعرفش اى حاجه هو فجاه كدا قال قراره وطلع ينام
ريان بص لفهد:اتكلم معاه حضرتك ياعمو هو بيسمع منك
حسن:اسر خد قراره وجالى مكتبي وقالى وانا حاولت معاه مقدرتش امنعه
زين:يعنى هنسيبه يسافر
اسيل:لا مستحيل يسافر
جنه:بصو بقي من الاخر محدش هيقدر يمنعه غير زينه وبس
اسيل:وهى فين
تمارا:طلعت اوضتها
جميله:هما الاتنين اللى قررو القرار ده سواا
كنان:منعرفش اى حاجه هو رمى القنبله وطلع
فهد:ملوش لازمه الكلام ده الوقت هو حسم قراره وخلاص
مروة بعدت عن حضن حسن:خلاص يعنى محدش فيكو هيمنعه
حسن:اهدى يامروة
مروة:اهدى ازاى وانا شايفه ابنى بيدمر بسبب الحب وهيسيب البيت والبلد ويبعد عنى
فهد:اسر مش عيل صغير يامروة عشان نضربه ونقوله مش هتسافر وانا شايف اننا لو اتكلمنا معاه بردو مش هيتراجع الوقت اتاخر كل واحد يروح على اوضته يلا
فهد وكنان وراكان وحسن كل واحد طلع مع مراته والشباب وفضل البنات
جميله:وزينه موافقه على موضوع الطلاق ده
جنه:زينه تايهه مش عارفه هى عايزة ايه وبعد اللى حصلهاا مابقتش عارفه تاخد قرار
اسيل بغضب:بس لازم تختار وانا عارفه انا هعمل ايه
جنه:هتعملى ايه يااسيل اهدى
اسيل:لا مش ههدى اخويا هيسيب البيت ويمشي بسببها وانا مش هوافق على ده
اسيل طلعت بسرعه والبنات طلعو وراهاا
=============
زينه قاعده فى اوضتها بتعيط لانها ماكنتش متخيله ان اسر هيطلقها هى مش عايزاه يبعد عنها وفى نفس الوقت مش قادرة تقرب ولا تاخد خطوة هى من وقت ماعرفت انه بيبحبها وهى كمان مشدودة ليه بس مش قادرة تتخطى موضوع فريد فاقت لما الباب اتفتح بعنف دخل اسيل ووراها جنه وجميله وقفلو الباب عشان محدش يسمعهم
اسيل:بتعيطى مش كدا بعد مادمرتيه وهتبعديه عننا قاعده هنا بتعيطى
زينه:دمرت مين يااسيل انتى بتتكلمى كدا لبه
اسيل:تعرفى كنت لما بشوفك مع فريد واشوف نظرة اسر ليكو كنت بحس قلبي بيقطع من الوجع عليه بس انتى عارفه انتى متستاهليش حب اسر ابداا انتى اللى زيك يستاهل اللى زى فريد
جنه:اسيل انتى بتقولى ايه
زينه كانت بتعيط جامد ومش قادرة تصدق الكلام اللى بتسمعه من اسيل
اسيل:مش بتردى ليه هاااا انا كلامى صح مش كدا
جميله:اسيل بطلى هبل بقي ايه الكلام ده
اسيل:الكلام ده هو الحقيقه انا اخويا بيدمر بسبب حبهاا وفى الاخر عايز يسيبنا ويسافر ويعيش لوحده بعيد عننا
زينه بعياط:انا والله معرفش انه هيسافر انا عرفت زى زيكووو
اسيل:انتى كدابه انتى فرحانه عشان شايفه واحد بيحبك وهيموت عليكى وحضرتك شايفه نفسك بقي مش كدا
زينه هزت راسها بلا وهى منهارة
جنه شدت اسيل:اسيل اخرسي بقي انتى واعيه لكلامك ده
اسيل عيطت:اه واعيه لكل كلمه انتو ليه مش حاسين بيا ده اخويا التؤام انتو مش قادرين تفهمو انا حاسه بايه
اسيل قربت من زينه وشاورت على قلبها وكانت منهارة:ده بيوجعنى اوى اخويا هيبعد عنى ونص التانى هيمشي ويسبنى بسببك يازينه انتى ليه مش قادرة تشوفى حبه ليكى ده بيعشقك يازينه والله العظيم بيعشقك
زينه كانت بتعيط جامد والبنات عيطو على منظرهم
زينه قعدت على السرير وعيطت اكتر وحطت ايديها على وشهاا:والله العظيم وانا كمان بحبه
البنات بصولها بصدمه
زينه:بس مش قادرة اخد خطوة فى علاقتنا ويمكن كنت بتجاهله كتير بس انا مكسوفه منه ده واحد حبنى حب كبير انا كنت بدى حبي لواحد تانى ميستاهلش واسر قالى انى ليا الاختيار اننا نكمل او نطلق وقررت اتكلم معاه انى مش عايزة اتطلق ونكمل سواا بس اتفاجت النهاردة بكلامه زى زيكووو
اسيل بصت للبنات ومسحت دموعها:الله يخربيتك وخلتينى اعمل التمثيليه دى واعيط عشان تتحركى
زينه باستغراب:تمثيليه ايه
جنه قربت من زينه:يعنى انتى بتحبي اسر يازينووو
زينه هزت راسها باه:انا اتاكدت انى حبي لفريد ده ماكنش حب اصلاا وبجد انا حاسه بمشاعر حلوة جداا ناحيه اسر
اسيل:يعنى كل اللى بتقوليه ده وهتسيبى الواد يسافر بكرة
زينه:المفروض اعمل ايه
جميله:الطم ياربي اتحركى وقوليله امنعيه يسافر
زينه ابتسمت:يعنى لو قولتله مش هيسافر
البنات:اااااه
زينه لسه هتمشي رجعت تانى:يعنى كل اللى عملتيه ده كان تمثيل
البنات ضحكوو
جنه:اسيل قالت ان دى هى الطريقه الوحيده عشان تتحركى
زينه حضنتهم كلهم:بحبكووو اوى
اسيل:ياختى وفرى الكلمه دى لحد تانى يلااااا
زينه خرجت من الاوضه جرى
جميله افتكرت لبس زينه اللى هو بجامه بلون الوردى وفاردة شعرها:يالهوى البت نست تلبس اسدال
اسيل ضربتها على راسها:ماهو جوزها يامتخلفه
جميله:اه صح
جنه:نجحت مهمتنا يارب تنجح هى كمان
البنات:ياااااااااااارب
الماميز دخلو الاوضه
(اسيل وهى طالعه على السلم قالت للبنات على الخطه وكانت تمارا خارجه من اوضتها قالتلها واسيل والبنات راحو على اوضه زينه وتمارا راحت نادت على الماميز وقالتهم على الخطه ووقفو يسمعو البنات بيقولو ايه ولما زينه جت تخرج من الاوضه استخبوو بسرعه)
تماارا:لا عجبتنى الخطه الصراحه
اسيل:تربيتك ياتوتااااا
مروة:يعنى كدا ابنى مش هيسافر
شروق:لو زينه اعترفت بحبها اكيد هيلزق جمبها مستحيل يسيبهاا
مريم:يارب ياختى يارب
تمارا:يلا بينا
====================
اسر فى اوضته قاعد على الكنبه بعد ماحضر الشنط ومش مصدق ان خلاص هيخسر حب عمره بعد ماكنت اتكتبت على اسمه الباب خبط وكانت خبطه رقيقه هو استغرب قام يفتح واتفاجأ بزينه اللى تاهه فى جمالهاا هى مش اول مرة يشوفها بشعرهاا بس المرة دى شعرها المفرود وواصل لاخر ضهرهااا وكان شكلها يسحر اى حد
اسر :احم فى حاجه يازينه
زينه بصتله وهزت راسها باه
اسر بعد عن الباب:طب اتفضلى ادخلى
زينه دخلت وبتتفرج على الجناح بتاعه اللى عجبها جدااا واسر ملاحظ ده
زينه لفت وبصت لاسر:الجناح بتاعك حلو جدااا
اسر:شكراا يازينه
زينه:احم يعنى انا مش ناويه اغير فيه اي حاجه
اسر باستغراب:مش فاهم تغيرى ايه
زينه قربت منه ودى اول مرة تكون قريبه اوى جدا منه ورفعت وشها وبصتله:بابا كان بيقول كل واحده فينا تشوف جناح جوزها لو حابه تغير فيه حاجه قبل الفرح وانا بقولك هو عجبنى جداا ومش حابه اغير حاجه فيه
اسر بصلها بصدمه:زينه انتى قولتى جوزى ومش هتغيرى حاجه فى الجناح قبل الفرح انا سامع صح
زينه غصبن عنها ابتسمت وهزت راسها باه
اسر:يعنى انتى اختارتى نكمل سواا مش كدا
زينه:انا عايزة اقضي الباقى من عمرى كله معاك يااسر مش عايزاك تطلقنى وتسافر لو انت حابب ده طبعاا
اسر شدها لحضنه ورفعها عن الارض ولف بيهااا:دانا حابب ام ده كمان .... انا مش مصدق نفسي يازينه
زينه:انا اسفه انا كنت غبيه اوى
اسر بعدها عن حضنه:متغلطيش فى حبيبتى لو سمحتى
زينه ضحكت اوى:اسر
اسر:عيون وقلب اسر
زينه:انا بحبك اوى
اسر اتنهد بقوة:اخيييييرااا يازينه اخيرااا دانا كنت فاقد الامل وكنت حاسس انى هموت من غير مااسمعها منك
زينه:بعد الشر عليك
اسر حضنها:انا بعشقك يازينوووو
زينه رفعت ايدها وحضنته بقوة هى كمان وفجاه الباب اتفتح والكل دخلو الاوضه الرجاله والماميز والبنات اللى بيزغرطوو والشباب فضلو برا عشان زينه كانت بشعرهاا
زينه بعدت عن اسر وهى هتموت من الكسوف بس اسر شدها لحضنه تانى
والكل كانو فرحانين ليهم والبنات بقت تغنى وتزغرط واسر حاضن زينه مش عايزة يسيبنا ابدااا ........
