رواية في قبضة الفهد ج2 عشق الابناء الفصل التاسع عشر 19 بقلم جنات


رواية في قبضة الفهد ج 2 عشق الابناء الفصل التاسع عشر بقلم جنات 

فى المستشفى اسر نايم على السرير فاقد الوعى زينه وجنه بيعقمو كل الجروح اللى فى جسمه وكان فى كسر فى دراعه اليمين وجرح فى راسه زينه خيطته
زين واقف لبعيد وعينه على اسر وهينفخر من الغضب وطبعاا كان كلم فهد وعرفه باللى حصل وبعد شويا العيله كلها وصلت ودخلو الاوضه
مروة لما شافت اسى انهارت:حبيبي ياابنى مين اللى عمل فيك كدا
حسن كان بيحاول يهديها رغم النار اللى هو حاسس بيها 
تمارا:طمنونا يابنات حالته ايه
جنه:عنده جروح فى مناطق كتير فى جسمه وكدمات كتيرر ده غير الكسر فى دراعه وجرح فوق حاجبه اخد فيه ٥ غرز
مروة:ياقلب امك ياابنى
حسن:اهدى يامروة لو سمحتى بقي
اسيل بتعيط وادهم واقف وماسك ايدها وبيهديهااا
فهد قرب من زين:ايه اللى حصل
زين:زى ماقولتلك لما كلمتك هو كلمنى وصوته كان تعبان وقالى على مكانه وروحته كان مغمى عليه وحالته كدا
كنان:مين ممكن يعملها
راكان:ادهم المكان ده بيكون فى كاميرات كتير لازم نشوفها
ادهم:اعتبرها حصل
ادهم خرج من الاوضه وكلم زميله عشان يقوم بالمهمه
================
فى شقه فريد كان لما لما راجل من رجالتخ كلمه وقاله ان المهمه نجحت
فريد:والله رجاله بصحيح فلوسكو هتوصلكوو وفوقيها بوسه
فريد قفل وباس راس الست اللى كانت قاعده جمبه:عملت عليه واخدت حقى ياست الكل وقريب اوى هخدلك حقك منهم
ست:تسلم ياحبيبي بس انا خايفه عليك
فريد:متخافيش انا بعيد عن الانظار الفترة دى
===================
فى المستشفى اسر بدأ يفوق فتح عينيه وشاف الكل معاه
مروة:حمدلله على سلامتك ياحبيبي
اسر بتعب:الله يسلمك ياست الكل
حسن:حمدلله على السلامه يابطل
اسر:بطل ايه بقي بعد كل ده
الكل بدأ يطمنو على اسر
فهد:احكيلنا يااسر ايه اللى حصل
اسر قام قعد وزين وريان ساعدوه وبدأ يحكيلهم
كنان:اخدوك على خوانه ولاد 🐶
راكان:يعنى هيروحو فين اكيد هنجيبهم
زين:بس مين ليه مصلحه فى كدا
فهد:اكيد هنعرف وكل اللر غلط معانا هيتعاقب
اسر:انا عايز ارجع البيت
مروة:انت لسه تعبان ياحبيبي
اسر:عشان خاطرى ياست الكل
حسن:حاضر ..سبيه على راحته يامروة
ريان:هروح اجهز اجراءات الخروج
اسر جت على زينه كانت بتبصله وعينيها كلها دموع زينه بعدت نظرها عنه بسرعه واسر اتنهد بحزن ومروة ملاحظه نظراته وطبطبت على كفه ايده وهو هزلها راسه
=================
بعد شويا كان الكل وصلو القصر وزين وريان ساعدو اسر يطلع اوضته عشان يرتاح ونزلو كان الرجاله كلهم فى اوضه المكتب
فهد:عملت ايه ياادهم
ادهم طلع فونه وشغل فيديو من اول مااسر وقف بالعربيه احد مازين وصله
زين:ياولاد🐶 دول نفس اللى كانو بيجرو ورايا انا وجنه
كنان:لازم نوصل للعيال دول ونعرف مين وراهم
ادهم:انا امرت ناس تبعى وهيقلبو الدنيا عليهم لحد مايبقو تحت ايدينا
فهد:تمام بس لحد مايبقو تحت ايدنا الكل ياخد باله على نفسه احنا مش عارفين الخطوة الجايه مين هبكون هدفهم وعشان كدا راكان كلم شركه حراسه يزودو الحراسه على القصر وكمان يبقي فى عربيات حراسه ورا كل واحد فينا
زين:احنا هنخاف منهم يعنى
حسن:مش خوف يازين كدا احسن عشان نطمن على الكل 
راكان:الاحسن بلاش البنات يخرجو من القصر
فهد:لا مش لازم نقلقهم الحياه هتمشي عادى 
ادهم:طب انا هستاذن بقي عايزين منى حاجه
حسن:خد بالك على نفسك ياادهم
ادهم:كله على الله
الكل:ونعمه بالله
=======================
ـ عدى شهر والحياه ماشيه طبيعيه واسر اتحسن ونزل الشغل وتقريبا بدأ يفقد الامل من ناحيه زينه انها حتى بعد ماسابت فريد حتى مش بتبصله ومتجاهلاه طول الوقت
ـ ادهم اللى قالب الدنيا على الرجاله اللى ضربو اسر بس كانهم فص ملح وداب وطبعااا هما كانو مختفين بامر من فريد 
ـ رجاله فهد اللى بيرقبو فيلا فريد وطول الشهر اهله لا طلعو ولا خرجو من الفيلا والموضوع ده هيجننهم
ـ دكتور احمد اللى تهديداته بتزيد لجنه اللى بقت طول الوقت حزينه وبتعيط واخدت اجازة من المستشفى وده طبعاا جنن احمد لانها قفلت فونها ومش عارف يوصلهاا وجنه بتبعد عن زين اللى هيتجنن ومش عارف هى فيها ايه وكل مايسالها عن سبب اجازتها رغم عشقها لشغلها بتقوله ان هى تعبت الفترة الاخيرة وعايزة ترتاح شويااا
ـ اما بقي ادهم واسيل وريان وجميله دول عايشين فى قصه حبهم اللى بيزيد كل يوم
ـ وفريد اللى هدى اللعب شويااا بس بيخطط لحاجه كبيرة وقريب جدا هينفذهاا وطبعااا بتشجيع من الست اللى عايش معاها
ـ فهد والكبار اللى كل هدفهم يحمو ولادهم من اى خطر والكل بيتحركو بحراسه بس طبعا بدون علمهم ماعدا الشباب اللى عارفين
=======================
فى يوم جديد فى القصر الفهد اللى قاعد فى مكتبه دخل عليه كنان وقعد قدامه وسكت شويا
فهد:مالك ياكنان
كنان:فهد هما ممكن اللى بيعملو كدا ليهم علاقه بالماضي
فهد:ماضي ايه
كنان:شغلنا القديم فى ايطاليا
فهد سكت شويا:معتقدش
كنان:ليه بقي احنا ملناش اعداء غيرهم
فهد:الملك مات من اكتر من ٥ سنين
كنان:دانيال وصوفيا
فهد:دانيال مافيش امل منه لان المرض اتمكن منه وفى مستشفى السجن بقاله سنتين
كنان:صوفيا دى عقربه يافهد 
فهد:انا على تواصل بواحد فى السجن وهى لسه موجوده هناك
كنان:يمكن بتحرك حد تابعها وهى جواا
فهد:ممكن بردوو
كنان:خلاص حط عليها رقابه جامده جوا السجن يعنى مين بيروحلها زياره
فهد:انت مفكر انى مش مراقبهم وعارف كل حاجه عنهم محدش بيروحلها زياره غير شاب وواحده وكل فترة كبيرة مش على طول و
كنان:انا هتجنن يافهد اومال مين عدونا
فهد:هنعرفه وهيتعاقب على اللى عمله متقلقش
كنان:ماشي ياصاحبي
=================
زينه وجنه قاعدين على السطح
زينه:هتفضلى كدا كتير ياجنه
جنه:كدا اللى هو ازاى يعنى
زينه:ضعيفه ياجنه
جنه بصتلها:المفروض اعمل ايه
زينه:تعرفى بابا او عمو كنان او زين وهما اللى هيحلو المشكله
جنه:الحقير مظبط كل حاجه يعنى الكل هيصدق
زينه:انتى عبيطه ياجنه الكل عندهم ثقه كبيرة فينا ومستحيل يصدقو حاجه زى دى
جنه:انتى مش فاكرة بابا قالى ايه لما اتاخرت فى اليوم ده
زينه:بس هو كان متعصب ياحبيبتى مش اكتر
جنه بتعب:زينه انا تعبانه ونبي مش عايزة اتكلم عشان خاطرى 
زينه:ماشي ياجنه انا نازله
زينه نازله وقابلت زين واسر على السلم
زين:زينو كنتى فين كدا
زينه بتحاول تتجاهل اسر:كنت على السطح مع جنه
زين:هى فين
زينه:قاعده فوق لسه
زين:تمام
زينه نزلت واسر عينه عليها
زين:مالك ياصاحبي
اسر:الظاهر كدا مافيش اى امل اننا نكون لبعض
زين:سيبها على الله 
اسر:ونعمه بالله انا هروح اوضتى روح لمزتك
زين ابتسم:سلام
زين طلع كانت جنه قاعده على المرجيحه وسرحانه وزين قعد جمبها زهى مش حاسه بيه وهو مستغرب حالتها دى
زين:جنه
جنه اتخضت:زين
زين:انتى مش هنا خالص انا دخلت وقعدت جمبك وانتى مش حاسه بيا فى ايه مالك
جنه:مافيش انا كويسه 
زين:هتنزلى شغلك امته
جنه:لسه مش الوقت عشان ارتاح فترة عشان لما انزل اكون جاهزة لكل حاجه
زين:كل حاجه ازاى يعنى
جنه:قصدى العمليات يازين
زين:امممم ... انا هنزل ومش هتنزل 
جنه:لا هقعد شويا وبعد كدا هنزل
زين مشي وقف لما جنه نادت عليه ولف بصلها اوى هو شايف انها متغيره معاه جداا وبتبعد عنه بس مش عارف السبب
جنه قربت منه:هو انا ممكن اعمل حاجه
زين:حاجه ايه ياجنه
جنه قربت ودخلت جوا حضنه اوى وزين استغرب لانها اول مرة تعملها وحس ان فى حاجه كبيرة هى مخبياها عنه ولازم هيعرفها
جنه وهى جوا حضنه:اوعى تسيبنى فى يوم من الايام يازين انا مقدرش اعيش من غيرك انا بحبك اوى والله العظيم
زين حضنها بقوة:انتى حياتى وروحى انا اللى مقدرش اعيش من غيرك ياجنتى
جنه عيطت جوا حضنه وزين بعدها عنه:مالك ياجنه انتى بقالك فترة متغيرة انتى مخبيه حاجه عنى
جنه مسحت دموعها بتوتر:لا ابداا ...انا هنزل اوضتى
جنه نزلت وزين كان هيتجنن مش عارف مالها بس اكيد تعرف كل حاجه عنها هى زينه نزل وخبط على اوضه زينه اللى فتحتله:زين فى ايه مالك
زين دخل وقعد على السرير وبص لزينه اوى وزينه استغربت:فى ايه يازين
زين:انا عرفت كل حاجه
زينه:كل حاجه ايه مش فاهمه
زين:اللى جنه مخبياها عنى
زينه بصدمه:انت عرفت منين
زين:جنه اللل قالتلى من شويا
زينه:اخيراا واقفت تعرفك انا قولتلها محدش هيحل المشكله دى غير بابا او زين
زين:اللى هيجننى بقي انهغ رافضه ادخل فى الموضوع
زينه:اومال هتحلها ازاى يعنى والحقير ده مس هيسبها فى حالها
زين اتعصب بزياده وحاول يبان عادى:وانا مش هسكت ابدااا على اللى بيحصل ومش فاهم ازاى هى معندهاش ثقه فيا
زينه:لا يازين مش كدا الحيوان ده مظبط كل حاجه يعنى الصور اللى معاه بنفس الهدوم اللى جنه كانت لابساها فى اليوم اللى اتاخرت فيه وهى خايفه انكو تصدقو لما تشوفو الصور وانت عارف ان عمو كنان وقتها قالها فى واحده محترمه ترجع فى الوقت ده فعشان كدا هى خايفه وكمان هو كان بيهددها دايما عشان كدا قعدت من الشغل
زين عروقه ظهرت من كتر العصبيه وبيفكر ازاى كانت جنته بتتعامل مع كل ده لوحدها
زين بعصبيه:وهو لازم يتعاقب على عملته وانه يغلط مع مرات زين الفهد
زينه:اهى كانت رافضه تقولك عشان كدا لانها عارفه انك عصبي جداا وممكن تقتله وهى كانت خايفه عليك
زين:الزفت ده اسمه ايه بكامل
زينه:دكتور احمد عبد المجيد
زين:تمام تصبحى على خير
زينه:وانت من اهله
زين خرج وكان على اخره وكلم ادهم وقاله يجيبله احمد فى اقرب وقت بس فى مكان بعيد عن القصر ومحدش يعرف باى حاجه
زين:انت اللى لعبت فى عداد عمرك لما فكرت تلعب مع جنه زين الفهد ياحقير.......

الفصل العشرون من هنا

تعليقات



×