 |
رواية في قبضة الفهد ج 2 عشق الابناء الفصل الثاني عشر بقلم جنات
فهد والكل وصلو القصر وتمارا ومريم دخلو جرى ومريم جرت وحضنت جنه اللى كانت قاعده فى الريسبشن
مريم:انتى كويسه ياجنه
جنه:الحمدلله يامريومه والله
الكل اطمنو على جنه
تمارا:حبيبتى فين زين
جنه:فوق فى اوضته ياتوتا
تمارا طلعت بسرعه ومعاها فهد على اوضه زين
البنات قربو من جنه
زينه:خوفنا عليكى اوى ياجوجو لما عرفنا اللى حصل معاكو
جنه:الحمدلله انها عدت على خير
البنات:الحمدلله
مريم:حبيبتى شكلك تعبانه اطلعى ارتاحى فى اوضتك شويا
جنه:حاضر
البنات:هنيجى معاكى يلا
زينه:هروح اطمن على زين واجيلكوو
البنات:حاضر
البنات طلعوو والكل طلعو على اوضه زين عشان يطمنو عليه
=================
فى اوضه زين قاعد على السرير وبيفتكر كل اللى حصل معاهم وفاق من تفكيره لما باب الاوضه اتفتح وجرت تمارا عليه
تمارا حضنته:حبيبي انت كويس طمنى عليك
زين:انا بخير ياتوتا متخافيش عليا
فهد حط ايده على كتفه:ابنك بطل ياتمارا ميتخافش عليه
تمارا:طب خلينى اطمن على الجرح يازين
زين:جنه خيطته ليا ياتوتا وكمان غيرتلى عليه من شويا
تمارا بغمزة:قامت بالواجب يعنى
زين ابتسم
تمارا:وحضرتك اتكلمت ولا زى مانتو
زين:احم تقريبا زى ماحنا
تمارا بصت لفهد:هيجرالى حاجه بسبب ابنك ده اقسم بالله يارب صبرنى
الباب خبط ودخل الكل واطمنو علي زين ونزلو عشان يرتاح ودخلت زينه وجرت على حضن اخوهااا وعيطت:حبيبي يازيزو خوفت عليك اوى انت كويس
زين:كويس يازينوو ومش عيب تخافى على زين الفهد
زينه ضحكت:صح عيب انا عارفه ان اخويا بطل بردو وبعدين جوجو كانت معاك واكيد اهتمت بالجرح كويس
زين ضربها على راسهااا:هتبداى ولا ايه
زينه ضحكت:هروح اشوفهااا لان شكلها تعبانه اوى ومصدومه من اللى حصل
زين:صح اخبار فريد ايه
زينه:اخر مرة كلمنى قالى انه مسافر عنده شغل
زين:شغل فين
زينه:لبنان
زين:تمام روحى
زينه خرجت ودخل اسر
زين:انا شكلى مش هعرف ارتاح النهارده
اسر حضنه:حمدلله على سلامتك ياصاحبي انت كويس
زين:بخير ياصاحبي
اسر:بس تفتكر مين ممكن يعملها يازين
زين:مش عارف وحاسس راسى هتنفجر من التفكير
اسر:صح نسيت اقولك حاجه مهمه
زين:ايه هيااا
اسر:رجالتنا شافو فريد رايح شقه فى عمارة فى الزمالك ولسه هناك من يومين منزلش
زين:بس الفيلا بتاعته فى اسكندريه ايه اللى يوديه شقه فى الزمالك
اسر:مش عارف انا خليت رجالتنا واقفين هناك لما نشوف ايه اخره
زين افتكر كلام زينه ان فريد مسافر لبنان وبص لاسر اوى
اسر:فى حاجه يازين
زين:انت قولت ان الراجل اللى مراقب فريد قال انه راح شقه فى الزمالك من يومين صح
اسر:اه
زين:طب ازاى وزينه بتقولى انه مسافر لبنان
اسر:هى قالتلك كدا
زين:امممم
اسر:يبقي هو قالها انه مسافر وراح الزمالك طب ليه وبيعمل ايه
زين:مش عارف لازم نعرف هو لوحده فى الشقه ولا معاه حد
اسر:طب هنعرف ازاى
زين:فى طرق كتير بس لازم نتكلم مع الفهد الاول وخلى رجالتنا مفتاحين كويس
اسر:تمام هسيبك ترتاح شويا
زين:تمام
==============
عند فريد فى شقه الزمالك اتصل على رجالته وعرف منهم اللى حصل وان زين ضربهم وهرب مع جنه بس اتجرح فى جمبه
فريد:كويس علمنا عليه وخوفناهم شويا
الست:مالك ياحبيبي بتكلم نفسك
فريد حكالها اللى حصل مع زين
الست:وتفتكر هيسكتو على اللى حصل
فريد:سبيهم يلفو حولين نفسهم شويا ياست الكل يلا اجهزى انتى عشان ننزل نروح معادك عند الدكتور
الست:حاضر ياحبيبي
فريد والست جهزو ونزلو فتحلها باب العربيه ولف ركب مكانه ورجاله اسر شافوهم وكلمو اسر وعرفوه باللى حصل وطلب منهم يمشو وراهم يشوفو رايحين فين
===================
بليل فى مكتب الفهد كان قاعد ومعاه اسر وزين
فهد:ومين اللى كانت معاه
اسر:مش عارف اخدها عند الدكتور ورجعو تانى على شقه الزمالك
زين:معقول قريبته مثلاا
اسر:مش عارف
فهد:خليهم وراه ولو نزل معاها مرة تانيه يصورها ووقتها نعرف هى مين
اسر:تمام
فهد:اطلعو ارتاحو يلا عشان من بكرة الكل هينزل شغله وانت يازين ارتاح يومين بلاش تنزل الشغل
زين:انا كويس يابابا هنزل معاكوو
فهد:تمام
==================
صباح يوم جديد الكل صحو وفطروو وكل واحد راح على شغله
فى المستشفى جنه عملت عمليه التانيه لطفله نور والطفله حالتها كانت صعبه لان العملتين كانو فى وقت قريب من بعض وهى صغيرة وجنه اللى كانت مسؤله عن حالتها
زينه دخلت مكتب جنه:يلا ياجوجو
جنه:نور حالتها صعبه يازينه مش هقدر اسيبها
زينه:عرفت من الممرضه ان شاء الله تبقي بخير
جنه:يارب
زينه:انتى ناسيه اننا ممنوع نتاخر او نبات برا
جنه:طب عرفيهم فى البيت وانا هابقي اكلم السواق يجى ياخدنى لما اطمن عليها ومش هتاخر
زينه:حاضر وخدى بالك من نفسك
جنه:حاضر يازينوو
زينه خرجت وروحت على البيت وجنه سابت فونها فى المكتب وراحت تطمن على نور
==========================
زينه رجعت القصر وقالتهم ان جنه هتتاخر عشان حاله اللى معاها وهتبقي تكلم السواق يروحلهااا
عدى وقت كبير والساعه بقت ١٢ بليل والكل بيرنو عليها مش بترد ومن كتر الرنات الفون فصل والكل قلقانين عليها
زينه:طب انا هكلم الاستقبال فى المستشفى يخولها تكلمنا
تمارا:كلميهم يازينه بسرعه
زينه كلمتهم وقالوها ان الدكتورة زينه مشت من نص ساعه
مريم:طب كلمو السواق يمكن كلمته
كنان رن عليه وقاله ان محدش كلمه وانه روح بيته
مريم:طب هتكون راحت فين ياكنان
فهد متابع الكل وعينه على ابنه اللى فاضله ثانيه وهينفجر من الغضب:اهدوو ياجماعه... زين روح شوف جنه اكيد مش هتلاقى تاكسي فى الوقت ده
زين:حاضر
اسر:اجى معاك
فهد:خليك انت يااسر
اسر:تمام
كنان:ازاى تتاخر بالشكل ده وكمان مش بترد على حد وبعد كدا الفون يتقفل
مروة:ممكن يكون فصل وهى متعرفش
شروق:اهدى ياكنان ان شاء الله خير
الكل:يارب
زين خرج وركب عربيته ومشي فى طريق الوحيد اللى بيوصل للمستشفى
===========================
عند جنه خرجت من المستشفى وطلعت فونها عشان تكلم السواق لقيته فاصل
جنه:اوبس ده وقتك تفصل يعنى طب انا هعمل ايه الوقت
جنه قربت من الحارس اللى وافق على البوابه:لو سمحت ممكن اعمل مكالمه من تلفونك
الحارس:اسف يادكتورة بس مش معايا رصيد والله
جنه:لا عادى ولا يهمك .بس هو مافيش تاكسي بيعدى من هنا
الحارس:فى الوقت ده صعب بس فى موقف قريب من المستشفى بشويا بيكون فى تاكسي كتير
جنه:تمام شكرااا
جنه مشت وكانت خايفه لان الوقت متاخر وخصوصا بعد البر حصل معاها هى وزين وكمان مافيش اى حد فى الشارع وصلت عند الموقف بس ماكنش فى ولا سواق
جنه:مانتى غبيه بردو مين اللى هيشتغل فى الوقت المتاخر ده
جنه فضلت ماشيه وكانت مرعوبه بجد شافت عربيه جايه من بعيد وخافت اكتر ليكون فيها شباب وهى لوحدهاا وسرعت فى مشيتها
العربيه وقفت قدام جنه ونزل منها زين وجنه اول ماشافته ارتاحت :زين
زين قرب منها:انتى اتجننتى عشان تمشي لوحدك فى وقت زى ده
جنه:انا خلصت متاخر ومافيش ولا تاكسي
زين بعصبيه:ماتكلمى السواق او اى حد فينا يجى ياخدك
جنه:فونى فاصل
زين اتعصب وبعد عنها خطوتين وضرب عجله العربيه برجله ولف بصلها تانى:انتى عارفه الكل فى البيت قلقانين عليك ازاى ومامتك حالتها ايه
جنه عينيها دمعت:انا قولت لزينه تعرفهم انى..
زين بعصبيه وصوت عالى:انك غبيه مش كدا لما تفضلى فى وقت زى ده برا وكمان ماشيه لوحدك فى شارع لو حد اتعرضلك ممكن تفهمينى هتعملى اي
جنه عيطت وخافت من عصبيه زين
زين شافها كدا حاول يهدى شويا:اركبي يلا
جنه ركبت قدام وزين ركب مكانه وطلع فونه وكلمهم فى البيت وطمنهم عليها وساق العربيه
بعد شويا وصلو القصر وجنه نزلت وكانت خايفه من رد فعل الكل اكيد متعصبين زى زين
زين:هتفضلى وافقه كتير
جنه دخلت ومريم اول ماشافتها جرت عليها واخدتها فى حضنها:حرام عليكى ياجنه كدا تقلقينى عليكى
جنه عينيها على الكل وشايفه عصبيه ابوهاا
فهد شاف جنه وعينيها الحمرا وعرف ان اكيد زين اتعصب عليها
كنان قرب من جنه اللى فى حضن مريم وشد جنه من دراعها وجنه استغربت:بابا انا اسفه
كنان بعصبيه:اعمل بيها ايه اسفه دى انتى عارفه انتى خوفتينا عليكى ازاى لا بتردى على فونك وبعد كدا اتقفل والمستشفى يقولو انك خرجتى حضرتك عارفه الساعه كام الوقت
جنه هزت راسها بلا
كنان:الساعه بقت ١ ياانسه يامحترمه ..فى بنت محترمه ترجع بيتها فى الوقت ده ولوحدها
مريم:خلاص ياكنان
كنان:لو سمحتى يامريم...احنا قولنا مليون مرة ممنوع تاخير برا حتى فى الشغل صح ولا غلط
جنه:صح..انا اسفه والله بس حاله البنت كانت صعبه اوى ومقدرتش اسيبها
تمارا قربت من كنان:خلاص ياكنان المهم انها رجعت بخير
جنه عينيها اللى كلها دموع كانت بتمر على كل اللى وافقين لحد ما وصلت عند زين اللى واقف بيتابع من بعيد وباين عليه العصبيه ودموعها نزلت وحطت وشها فى الارض
فهد:زينه خدى جنه على اوضتها
زينه قربت منها واخدتها فى حضنها وطلعو والبنات طلعو وراهااا
مريم بصت لكنان:ممكن افهم ليه تتكلم معاها كدا انت عارف ومتاكد ان بنتك محترمه وجدااا كمان وان اللى حصل غصبن عنها انا كنت دكتورة فى حالات بتعدى علينا مش بنقدر نسيبها
كنان:انا عارف انا بعمل ايه يامريم
مريم:انت عارف ان جنه حساسه جداا وانك تكلمها بطريقه دى وقدام الكل هيأثر عليها ازاى كنت عايز تعاتبها خدها واتكلم معاها لوحدكو مش قدامنا بشكل ده
تمارا:خلاص يامريم اللى حصل حصل
حسن:مريم معاها حق ياكنان المفروض كنت اخدتها المكتب او اوضتها واتكلمت معاها
راكان:خلاص ياجماعه حصل خير
فهد:يلا كله يروح ينام الوقت اتاخر وهنصحى من بدرى
الكل راح على اوضهم وفضل فهد وزين
فهد:اتعصبت عليها صح
زين:....
فهد:يعنى انا غلطت لما طلبت منك تروح تجيبها
زين:دى ماشيه لوحدها فى طريق مقطوع افرض كان حد اتعرضلها
فهد:حصل خير يلا اطلع نام
فهد وزين كل واحد راح على اوضته......
