 |
رواية في قبضة الفهد الفصل الاول 1 بقلم جنات
روايه فى قبضة الفهد
««الفصل الاول»»
تبدا روايتنا فى محافظه اسكندريه عروس البحر المتوسط فى شقه فى الدور الرابع فى احدى العمارات عند بطلتنا الجميله تمارا اللى صحت من بدرى ودخلت الحمام اتوضت وصلت فرضهاا وغيرت وخرجت من اوضتها كان حسن اخوها قاعد على السفره
تمارا:صباح الجمال ياابو على
حسن:صباح الخير ياحبيبتى رايحه الجامعه
تمارا وهى بتقعد على كرسى الخاص بيها على السفره:ايوا عندى محاضرة وبعد كدا هروح المستشفى
حسن:ربنا يعينك ياتوتاا
سماح خرجت من المطبخ وهى شايله اطباق وبتحطهاا على السفره:يعنيها على ايه هااا ده واحده بتروح تتفرج على الدكاترة وهما بيكشفو على العيانين يعنى مش بتعمل حاجه
تمارا بضيق:صباح الخير ياسماح
سماح:صباح الخير ياختى
حسن:اقعدى افطرى ياسماح وقولى ياصبح
سماح:افضل انت دلع فيها كدا واعملها كل اللى هى عايزاه
حسن:انا ماااشي
حسن خرج من غير مايفطر
تمارا:فى ايه ياسوسو على الصبح هدى اعصابك هيطقلك عرق ياحبيبتى
سماح:شوف البت وبرودهاا
تمارا قامت وقفت:ياشيخه دانتى تصدى النفس والله انا راحه الجامعه
واخدت حاجاتها وخرجت واتقابلت هى مريم زى كل يوم
تمارا:مريومه قلبي صباحك بيضحك ياقمرى
مريم ضحكت على جنان صاحبتها:صباحك بينور ياقلب مريومتك
تمارا:يلا فى تاكسي اهو
بعد شويا وصلو الجامعه وتمارا حكت لمريم على كلام سماح
مريم:انتى شكلك عايزة تنقطيها والله
تمارا:عايزة تقلب حسن عليا بس على ايه دانا اقلب بلد بحالها عليها
مريم ضحكت:طب يلا ياختى عشان منتاخرش على المحاضرة
بعد ساعتين خرجو من المحاضرة
تمارا:محاضرة رخمه ودكتور ارخم
مريم:حرام عليكى ده دكتور احمد ده هيموت عليكى
تمارا:وانا مش بفكر فى خطوبه ولا جواز خالص
مريم:ما هو قالك هيستناكى لما تخلصى وتكونى جاهزة
تمارا:ياحبيبه قلبي دانا مش بيطيقه الساعتين بتوع المحاضرة هعيش معاه ازاى
مريم:دانتى محدش يتفااهم معاكى
تمارا:سيبك من كل ده خلينا نروح عشان منتاخرش على التدريب
مريم:يلا
البنات خلصو تدريبهم كانت الساعه ٥ ورجعو كل واحده على بيتهااا
===========================
فى بيت مريم فتحت الباب ودخلت:يازوزو ياقمر
زينب:حمدلله على السلامه ياقلب زوزو
مريم:انا ميته من الجوع عملالنا ايه حلو النهارده
زينب:حبيبه قلبك
مريم:احلفى مكرونه بشاميل
زينب ضحكت:اللى يسمعك يقول بقالك سنه مكلتهاش وانتى اكلاها اول امبارح
مريم حضنتها:والله كل كلتها كل يوم بردو بعشقها
زينب:توتا مجيتش معاكى ليه شويا
مريم:ولما تيجى معايا مين يحرق دم سماح
زينب ضحكت:والله بت جدعه مش هى اللى حطاها فى دماغها
مريم:ماهى لو تلم لسانها شويا
زينب:ربنا يعينها عليها سماح مش سهله وفى اى لحظه ممكن تقلب حسن عليها
مريم:هى اه بترد عليها وتحرق دمها بس من جواها بتبقي زعلانه انا بحس بيها والله
زينب:ربنا يحميكو يا حبيبه قلبي يارب
مريم:شكلك هنفضل نرغى كتير يازوزو والبشاميل هتبرد
زينب:طب يلا روحى غسلى وغيرى الاول
مريم:فوريرة
=============================
تمارا وصلت بيتهاا كانت سماح قاعده ومعاها تامر اخوهااا
تمارا:مساء الخير
سماح:مساء النور ياحبيبتى تعالى سلمى على تامر اخويا
تمارا من بعيد:ازيك
تامر:بخير ياتوتا
تمارا:توتااا... انت هتصاحبنى ولا ايه
سماح:اومال يقولك ايه
تمارا:ميقولوش خالص هى ازيك الرد عليها الحمدلله وبس
سماح:شوف البت وقله ادبها واخويا اللى هيموت عليكى وجاى يتقدملك ياعروسه
تمارا:ياااا ايه ياعينيااا لا يفتح فالله
تامر:يعنى ايه
تمارا:معندناش بنات للجواز ياتيمو
سماح بشهقه:انتى بترفضى اخويا دانتى يومك اسود
تمارا:سمااااح انا لو صابرة على طريقتك معايا فى ده عشان خاطر حسن وبس لكن لو قليتى ادبك انتى عرفانى
الباب اتفتح وحسن دخل:السلام عليكم
الكل:وعليكم السلام
حسن اتفاجأ بتامر:ازيك ياتامر عامل ايه
تامر سلم عليه:بخير يابو نسب
سماح:شوفت عمايل اختك ياحسن تامر اخويا جاى يتقدملها تقوم تكسفه
حسن بص لتمارا ورجع بص لتامر تانى:معلش ياتامر اصل تمارا مش بتفكر فى الخطوبه والجواز الوقت هى عايزة تخلص جامعتها وتتعين الاول وسماح اختك عارفه الكلام ده كويس يعنى الغلط مش من تمارا الغلط من اختك
سماح اضايقت من طريقته:ده بدل ما تعقلها بتقف فى صفها ياراجل
حسن:دى حياتها هى وهى حره التصرف تقبل او ترفض خلص الكلام
تامر:انا همشي ياسماح
سماح بصت لحسن:يعنى ينفع تكسف اخويا كدا
حسن:انا داخل اغير ياريت تحضرى الاكل لانى جاى تعبان عايز اكل لقمه وانام
حسن دخل الاوضه وتمارا بصت على الفاكهه والحلويات اللى على الترابيزة
تمارا:خلاص فركش ياسوسو شيلى شيلى اللى انتى مقدماه ده ولا اقولك سبيه لما نتعشي نبقي نحلى
تمارا دخلت اوضتها وسماح كانت هتفرقع منها
=============================
بليل فى ايطاليا وتحديداا فى قصر الفهد اللى كله اسود فى اسود


فهد دخل اوضه المكتب كان راكان وكنان فى انتظاره دخل وقعد على الكرسي الخاص بيه
فهد:اخبار الشحنه ايه
كنان:طب قول مساء الخير الاول
فهد بصله بغضب وكنان اترعب منه
راكان حاول يكتم ضحكته:كله تمام يابوص
فهد:التسليم امته
كنان:النهارده
فهد:مش عايز ولا غلطه اى غلطه فيها قطع رؤوسكو انتو الاتنين
راكان وكنان بصو لبعض اوى
راكان:متقلقيش كل حاجه جاهزة يابوص
فهد:روحو يلا شوفو شغلكوو
راكان وكنان خرجو من الاوضه وفهد بدا يشتغل على الورق اللى قدامه فونه رن وكان الملك مسك فون ورد عليه وقام وقف قدام الشباك الازاز اللى فى المكتب اللى بيطل على الحديقه الواسعه
الملك:اخبار التسليم ايه يافهد
فهد:كله جاهز متقلقش
الملك:مش قلقان بدام الشحنه معاك بس خد بالك من فرانكو ودانيال انا حاسس انهم هيلعبو بديلهم
فهد:الاتنين تحت عينى وعارف كل تحركاتهم
الملك:تمام يافهد
فهد قفل معاه وداس على زرار جمب المكتب بعد شويا الباب خبط ودخلت كريمه
كريمه:امرك سيدى
فهد: عايز فنجان قهوة وجهزى اوضه صوفيا
كريمه:حاضر
كريمه خرجت وفهد قعد يكمل شغله
============================
راكان وكنان وصلو على المكان اللى هيتم فيه عمليه التسليم وكل حاجه كانت تمام ووصل الوفد اللى هيستلم السلاح وفجأه حصل ضرب نار شديد عليهم ورجاله كتير من اللى كانو مع راكان وكنان ماتوو وفيهم اللى اتصاب بعد شويا وصل دعم ليهم وقدرو يتغلبو على المجموعه اللى كانت بتضرب نار عليهم ومسكو اللى كانو عايشين فيهم ودفنو اللى ماتو منهم وتمت عمليه التسليم راكان اخد شنطه الفلوس وركبو عربياتهم ورجعو على قصر الفهد
=============================
فهد كان فى المكتب وطبعااا عرف باللى حصل وده عصبه جداااا وسمع صوت العربيات خرج وبعد شويا دخل راكان وهو شايل شنطه كبيرة ومعاه كنان
راكان حط الشنطه على الترابيزة قدام فهد وفتحهاا كانت مليانه دولارات
كنان:العمليه تمت يابوص بس خسرنا كتير من رجالتنا
فهد:مين اللى كان ورا الهجوم
راكان:جون يابوص
(جون واحد من تجار السلاح )
فهد:عايزه عندى النهارده قبل بكرة
راكان:تم يابوص رجالتنا عرفو يوصلو ليه وفى طريقهم للقصر
كنان:ورجالته فى البيت الاسود يابوص
(فهد عامل بيت كبير فى الحديقه الخلفيه للقصر والبيت ده عبارة عن سجن بيحبس فيه اى حد يقف فى طريقه وطبعاا اللى بيدخله مستحيل يخرج منه ولو خرج يبقي بيخرج جثه والبيت طبعا مصفح من الاخر مافيش نمله تقدر تدخل او تخرج منه من غير اذن الفهد اكيد ومسميه البيت الاسود)

فهد:طبعا انتو عارفين هتعملو ايه معاهم
الشباب:اعتبره حصل
فهد:اما جون انا اللى هتصرف معاه
راكان:تمام يابوص
سمعو صوت عربيه راكان راح يبص من الشباك:دى صوفيا يافهد
كنان:مش هنخلص من العقربه دى
فهد بصله وكنان خرج بسرعه من المكتب
راكان:هى جايه ليه يافهد
فهد:اوامر الملك لحد الشحنه الكبيرة ماتتسلم
راكان:تمام
راكان خرج ودخلت صوفيا اللى كانت لابسه فستان قصير جداااا ومكشوف وشعرها الاورنج:هاى يابيبي
ولسه هتقرب من فهد شاورلها تقعد على الكرسي اللى جمب المكتب:انتى جايه هنا لشغل ياصوفيا بلاش تنسي ده
صوفيا بضيق:اكيد انا تعبانه هطلع ارتاح
فهد:اوضه الضيوف جاهزة
صوفيا بصتله واتكلمت بدلع:وليه مش فى اوضتك يابيبي
فهد بصلها وهى خافت:ومن امته حد بيدخل اوضتى ياصوفيا اتفضلى على اوضتك يلا
صوفيا خرجت من المكتب وكانت مضايقه وكنان وراكان كانو قاعدين برا وشافوها
كنان ضحك:الظاهر صاحبك نفضلها
راكان:ونبي حد ينفض للصاروخ ده
كنان:بنى ادم مقرف مش هتبطل القرف بتاعك ده يابنى
راكان:بقي المزز دى قرف اخس عليك كدا ازعل منك
كنان:انا ماشي
راكان:رايح فين ماتيجى نتسلى شويا على رجاله جون انا زهقان ومش لاقى مزز النهارده
كنان:ياعم غور من وشي انا تعبان ورايح انام
راكان:كنان وهينام وفهد مش هيخرج من مكتبه انا عارف انا بقي هعمل ايه
فونه رن وكانت بنت من اللى يعرفهم رد عليها:جيتى فى وقتك يامزة......طبعا ياقمر جيلك هو انا اقدر اتاخر
=============================
فهد فى مكتبه الباب خبط
فهد:ادخل
دخل واحد من الحرس:الرجاله جابو جون وهو فى البيت الاسود يابوص
فهد بصله:كنان وراكان فين
الحارس:راكان بيه خرج وكنان بيه طلع اوضته
فهد:طب روح وانا هاجى
الحارس خرج وفهد قام من مكانه وراح على البيت الاسود دخل كان جون قاعد على كرسي ومتربط ايديه ورجليه
فهد:منور ياجون
جون:انت عايز ايه منى يافهد
فهد:يعنى عايز تلعب مع الفهد وانا اسكت ينفع يعنى
جون:هو انا جيت جمبك اصلا
فهد:ومين اللى بعت رجالته تضرب نار على رجالتى وقت تسليم الشحنه
جون بلع ريقه بخوف:مش انا
فهد قرب منه وضربه بوكس بكل قوته لدرجه ان مناخيره وبوقه جابو دم:مبحبش الكذب وانت عارف كدا كويس
جون:انا نفذت اللى اتطلب منى
فهد:ومين اللى طلب منك
جون:هيموتنى لو اتكلمت
فهد:وانت مفكر انك هتخرج من هنا عايش اصلاا ..انطق
جون:فرانكو
فهد:فرااانكو
فهد مشي خطوتين ناحيه الباب وطلع مسدسه ولف وضرب جون فى نص راسه وبص للحرس:ابعتوه لفرانكوو فى لف هدايا واكتبو عليها من الفهد
الحارس:امرك سيدى
فهد خرج وراح على اوضته اللى لونها اسود زى باقى القصر
وقعد يشتغل على شويا ورق وبعد كدا قام غير ونام.......
