 |
رواية في قبضة الفهد الفصل الثاني 2 بقلم جنات
روايه فى قبضة الفهد
««الفصل التانى»»
اشرقت شمس يوم جديد كانت اميرتنا الحلوة فى اوضتها اللى بلون الابيض والبينك اللى هى بتعشقهم كانت قاعده بتذاكر فونها رن وكانت صديقتها الصدوقه مريم
تمارا:صباحك ورد ياقمرى
مريم ضحكت:صباح الفل ياقلبي بتعملى ايه
تمارا:بذاكر ياختى هكون بعمل ايه
مريم:وانا اللى قولت النهارده مافيش محاضرات تمارا حبيبه قلبي هتعمل حاجه من الاتنين
تمارا:ايه الحاجه الاولى
مريم:تقعدى تحرقى فى دم سوسو
تمارا ضحكت:وايه التانيه
مريم:تيجى تتغدى معايا انا وزوزو ياتوتا ونذاكر سوا
تمارا:تصدقى الاتنين احلى من بعض بس هختار التانيه وبكدا هكون ضربت عصفورين بحجر واحد
مريم:ازاى يااذكى اخواتك
تمارا:لما اخرج يوم اجازتى ومساعدتش سوسو كدا هكون حرقت دمها وفى نفس الوقت جيت لزوزة اللى وحشتنى موت
مريم:والله انتى فظيعه الله يعين سماح عليكى والله
تمارا:طب اقفلى يلا هغير واجيلك
مريم:سلام
تمارا غيرت ولبست الاستايل المحبب لقلبها وهو السوت (وانا شخصيااا بعشقه😂)
لبست سوت بلون الزيتى وفى كمها والبنطلون خط بلون اوف وايت وكوتشي وطرحه بلون الابيض
وخرجت من اوضتها كانت سماح فى المطبخ وحسن فى شغله كالعاده دخلت المطبخ
تمارا:ياسوسو انا راحه اتغدى النهارده عند مريم
سماح رمت السكينه اللى فى ايدها:يعنى حتى يوم اجازتك مش هاين عليكى تساعدينى
وتمارا:معلش يا موحه اصل زوزة كلمتنى ومقدرش اكسفها انتى عرفانى
سماح:مش تاخدى اذن اخوكى الاول ولا محدش له كلمه عليكى
تمارا:حسن عمره مامنعنى عن طنط زينب وانتى عارفه ومتقلقيش هكلمه واعرفه باى ياسوسو
تمارا خرجت وسماح كانت متغاظه منها:اخوكى اللى مقويكى ومبقاش سماح لو ماخليتو يقلب عليكى
============================
فى ايطاليا
فهد نازل بكل هيبته على السلم ولابس بدله سودا كالعاده كان كنان قاعد
كنان:صباح الخير يابوص
فهد:راكان فين
كنان بتوتر:مجاش من امبارح
راكان داخل من باب القصر:انا هنا يابوص
فهد بحده:كنت فين من امبارح
راكان:مانت عارف كل تحركاتنا يافهد واكيد اللى ماشيين ورايا قالولك انا كنت فين
فهد:احنا عندنا شغل مهم اوى الفترة دى ياريت نركز شويا
راكان:عارف يابوص
فهد:يلا هنروح لقصر الملك
كنان:العربيات جاهزة
لسه هيخرجو سمعو صوت صوفيا:انا جايه معاكو
كنان وراكان لفو باصولها وفهد واقف زى ماهو ضهره ليها
راكان اول ماشافها صفر كانت لابسه جيبه قصيرة وبدى كط
راكان لسه هيتكلم لكن بنظرة من فهد سكت
فهد:جايه ليه
صوفيا:مش رايحين فى شغل وانا هاجى معاكو
فهد خرج من القصر:يلا
فهد ركب ورا وصوفيا جمبه وراكان بيسوق وجمبه كنان وقدامهم عربيه حراسه و وراهم واحده
بعد شويا وصلو لقصر الملك ودخلو كان فرانكو ودانيال والملك بانتظار الفهد
الملك:اتفضل يافهد خلينا نتكلم
فهد قعد وراكان وكنان واقفين وراه وصوفيا قعدت جمب اخوهاا الملك وفرانكو اللى نظرته كلها غل لفهد بعد مابعتله جون فى لفه هداياا
الملك:غلطتك كانت كبيرة يافرانكو
فرانكو عرف ان فهد عرف الملك:انا
الملك:انا هعديها المرة دى بس لو غلطت مرة تانيه عقابك هيكون قاسي جدا
فرانكو:حاضر ياكينج
دانيال:ايه مناسبه الاجتماع ياكينج
الملك:احنا معروفين فى تجارة السلاح بس المرة الجايه هنجرب تجارة الاعضاء
صوفيا:وضحلنا اكتر ياكينج
الملك:الطلب جاى من الكبير عشان صفقه اعضاء هنكسب من وراهم مليارات
دانيال:وهتم فين
الملك:فى مؤتمر هيتعمل فى شرم الشيخ وهيحضره دكاترة من كل دول العالم
فهد:والمطلوب
الملك:انتو التلاته هتسافرو عشان تقابلو مجموعه الاطباء اللى هنتعامل معاهم
فهد قام وقف:انا مش هسافر مصر ومش حابب اغير تجارة السلاح
الملك:والسبب
فهد:مش مضطر اقول السبب
الملك:خلاص براحتك يافهد سافر احضر الاجتماع لانك عارف مش بثق غير فيك
فرانكو ودانيال بصو لبعض وكلام الملك ضايقهم
الملك كمل كلامه:لو مش حابب تكون معانا فى الصفقه الجايه هتكون انت مسؤل عن شحنه السلاح اللى جايه وفرانكو ودانيال صفقه الاعضاء
صوفيا:والسفر هيكون امته
الملك:الشهر الجاى المؤتمر هيتعمل بعد نهايه امتحانات كليات الطب فى مصر وانتى ياصوفيا هتفضلى هنا لمانخلص الصفقه دى
صوفيا بضيق:تمام
فهد:تمام
فهد خرج من غير كلام ووراه راكان وكنان
=============================
تمارا وصلت شقه مريم وطبعاا تمارا مش هتخبط عادى كدا او ترن الجرس لا دى كانت بطبل على الباب
مريم فتحت بسرعه:يخربيتك ايه الدوشه دى
زينب:ده العادى بتاعه توتا ايه الجديد
تمارا دخلت وحضنت زينب:قوليلها ونبي يازوزة وحشتينى ياقمر
زينب:وانتى ياروح قمرك عامله ايه
تمارا:انا ميت فل وعشرة
زينب:يابت بطلى لماضه اللى هتوديك فى داهيه دى
مريم:طب يلا ناكل الاول لانى موت من الجوع
تمارا:انتى بتقولي فيها يلا دانا شامه ريحه الاكل من اول الشارع
زينب ومريم ضحكو وراحو اتغدو سوااا وبعد ماخلصو ساعدو زينب فى المطبخ وراحو اوضه مريم عشان يذاكروو
تمارا بتبص فى فونها لقت الساعه بقت ٨ شهقت:يانهار اسود الساعه بقت ٨ انا اتاخرت اوى وكمان نسيت اكلم حسن اقوله انى عندك اكيد الحيزبونه هتقلبه عليا
مريم ضحكت:البيت جمبنا يعنى مش بعيد اكيد مش هيقول حاجه
تمارا بتلم كتبها وحاجاتها:ربنا يستر سلام يامريومه
مريم:سلام
=============================
فى بيت تمارا
حسن قاعد بيسمع كلام سماح ومضايق ان اخته خرجت من غير ماتقوله وكمان الساعه بقت ٨ وهى لسه مارجعتش
سماح:انا قولتك انت اللى دلعتها وانت مش بتسمع كلامى وبعدين بصراحه فى حاجه بخصوص تمارا كنت عايزة اقولك عليها وخايفه
حسن بصلها اوى:حاجه ايه انطقى
سماح بمكر:الكلام كتر على اختك فى المنطقه كلها ياحسن
حسن:ازاى مش فاهم
سماح:مانت عارف الست ام محمود جارتنا فى العمارة وكتر كلامها بعد ماتمارا رفضت ابنها وهى ماشيه تقول انها بترفض كل العرسان اللى بيتقدمولها يبقي اكيد ماشيه مع حد
حسن بعصبيه:ماشيه مع حد ازاى يعنى
سماح:قصدها يعنى بتحب حد عشان كدا رفضت محمود ابنها وكمان فتحى جارنا مع انه عنده محل هدوم رجالى ومبسوط وبردو رفضته وبيشوفو كل العرسان اللى بيجو وهى بترفضهم فالست ام محمود ماشيه تتكلم عليها فكل حته
حسن:انا عندى ثقه فى اختى كويسه
سماح بضيق:انا شايفه انك تشد عليها شوية مع دلعك ده اللى مخليها مش بتعملك اعتبار وكمان مش بتسمع كلامك وبتخرج وبتدخل على كيفها مش بتاخد اذنك
حسن بصلها بضيق
سماح:مش مصدقنى طب لما تيجى قولها انك هتجوزها بعد الامتحانات وشوف هى هترد عليك بايه وانا متاكده انها مش هتسمع كلامك بردو
حسن اتضايق جدا من كلام سماح انها شايفه ان اخته مش بتحترمه ولا بتسمع كلامه الباب اتفتح ودخلت تمارا:السلام عليكم
سماح وحسن:وعليكم السلام
حسن:كنتى فين لحد الوقت
تمارا:عند مريم ياحسن وانا اسفه نسيت ارن عليك اقولك
حسن قام وقف بعصبيه:نسيتى ...وانتى ازاى اصلا تخرجى من البيت من غيرى اذنى
تمارا بصت لسماح اللى شمتانه فيها:انا اسفه ياحسن بس احنا كنا بنذاكر والوقت جرى بسرعه
حسن: ليكى بيت تذاكرى فيه بعد كدا مافيش خروح غير للجامعه وبس
تمارا:ده اللى هو ازاى يعنى هتحبسنى فى البيت
حسن بص لسماح اللى بنظرتها كانها بتقوله شايف
حسن:هو كدا ياتمارا وبعد الامتحانات ماتخلص اول عريس هيتقدملك هوافق عليه كفايه العرسان اللى رفضتيهم كلهم
تمارا:يعنى هتجوزنى بالعافيه ياحسن
حسن:لا مش بالعافيه بس لازم اعرف السبب ان كل العرسان اللى اتقدمولك بترفضيهم
تمارا:مش عايزة اتخطب ولا اتجوز هو بالعافيه يعنى انا كل تفكيرى فى دراستى ولما اخلص اتعين فى المستشفى وبس
حسن:وانا قولت كلمتى اول عريس يتقدملك هوافق عليه ونروح بعيد ليه تامر اخو سماح عايزك وشاريكى انا هكلمه واديه كلمه بعد الامتحانات نعمل خطوبه وبعدها بشويه نعمل الفرح
تمارا:لدرجه دى بقيت تقيله عليك وعايز تخلص منى
حسن:هو عشان عايز افرح بيكى تبقي تقيله عليا وعايز اخلص منك
تمارا:ده مش كلامك ياحسن ده كلام مراتك هى اللى قلبتك عليا
حسن بصوت عالى:هو انا عيل قدامك عشان اسمع لكلام مراتى كلمتى وانا قولتها ومش هرجع فيها
تمارا بعصبيه:وانا مش عيله قدامك عشان تجبرنى اتجوز غصبن عنى وكمان واحد مش بطيقه هو ولا اخته
حسن اضايق من عصبيتها وصوتها العالى ومن كلامها وضربها بالقلم
تمارا اتصدمت اول مرة اخوها يمد ايده عليها وسماح كانت فرحانه فيها
تمارا حبست دموعها عشان متبنش ضعيفه وعشان سماح متشمتش فيها اكتر من كدا ودخلت اوضتها من غير ماتتكلم وقفلت الباب بالمفتاح وسمحت لدموعها تنزل دخلت غيرت واتوضت وصلت واتكلمت مع مامتها كتير زى ماهى ماتعودت
تمارا:شوفتى عمل ايه ياماما سمع كلامها قدرت تقلبه ضدى وعايز يجوزنى غصبن عنى بس انا تمارا محدش يقدر يخلينى اعمل حاجه مش عايزاها انا هفضل قويه زى ماعملتينى ومش هضعف ابدااا
تمارا قلعت الاسدال وراحت على السرير ونامت......