رواية عندما يقع الوحوش في العشق الجزء التانى الفصل السابع عشر بقلم جنات
فى فيلا سيف الكل كان قاعد على اعصابه لحد ماجالهم اتصال من اسر انهم جايين فى الطريق وان نور ومراد بخير
حياه:اتاخرو ليه ياسيف
ريم:يكون الولاد بيهم حاجه وراحو المستشفى
جاسر:ياجماعه اهدو هما قالو جايين على هنا
ليان:اهدى ياحياه انتى وريم ان شاء الله هيبقو بخير
ملك:ان شاء الله يكونو بخير
ادهم:طب كلمهم شوفهم وصلو لفين يازين
سليم:انا لسه قافل مع فارس من شويا وقالو قربو
سيف:ممكن تهدو شويا بقي
بعد شويا سمعو عربيات بره والكل خرجو يقابلو الشباب
نور نزلت من العربيه اول ماشافت سيف جرت على حضنه سيف اتنهد كأن روحه رجعتله
سيف:انتى كويسه ياحبيبتى
نور بعياط:الحمدلله
سيف بعدها عند حضنه وشاف وشها:مين اللى عمل فيكى كدا
حياه قربت لنور وخدتها فى حضنها:حبيبتى كنت هموت من القلق عليكى انتى بخير يانور
نور:بخير والله ياماما
الكل سلمو على نور
فى عربيه مراد
عدى: اوبااااا جهز نفسك لتحقيق خماسي من الوحوش
مراد:عامل حسابي
عدى نزل وسند مراد اللى كان دراعه بينزف وفى كدمات فى وشه
ريم بصوت عالى:مراااااااد
ريم وجاسر جرو على مراد
مراد:متخافوش انا كويس والله
حياه:فيروز هاتى شنطه الاسعافات وتعالى بسرعه عالجى جروح مراد
فيروز:حاضر ياماما
سيف:تعالو خلينا ندخل جوا
جاسر سند مراد ودخله جوا ونور فى حضن سيف والكل دخلو
فهد:اسر هروح انا المقر عشان نشوف العيال دول
كريم:انا هاجى معاك
اسر:وروح انت كمان ياعدى معاهم
عدى:حاضر يلا بينا
الشباب ركبو العربيه ومشو واسر دخل جوااا وهو عارف ان سيف مش هيعديها بساهل
نور قاعده جمب حياه بتعقملها جروح اللى فى وشها
حياه:بيوجعك ياحبيبتى
نور هزت راسها بلا
فيروز بتخيط جرح اللى فى دراع مراد وكارما عقمت الجرح اللى فى وشه
ملاك جابتله برشامه مسكنه وميا:اتفضل يامراد ده مسكن
مراد اخده منها
حياه:طب تعالى يانور عشان تغيرى هدومك وترتاحى شويا
سيف:محدش هيتحرك من هنا غير لما افهم ايه اللى حصل بظبط مراد هتحكى انت ولا نور ومين اللى عمل فيكو كدا
اسر:بابا الواد اللى خطف نور كان زميلها فى الكليه
سيف:وزميل اختك يخطفها ليه عايز الموضوع من اوله
اسر حكى لسيف على المشكله اللى كانت حصلت فى الكليه وعمر لما ضرب نور بالقلم وضرب مراد ليه ونور ردت ليه القلم
سيف بعصبيه:كل ده يحصل مع بنتى وانا معرفش ازاى متقوليش حاجه زى دى يااسر باشا ولا خلاص كبرت وبتاخد القرارات من راسك
اسر:العفو يابابا انا كنت هعرفك طبعاا بس نور قالت بلاش بابا يعرف
سيف:ليه هى نور بقت تمشي كلامها عليك الوقت ياكبير وانت فين راسك هااااا وانت مراد ازاى متقوليش حاجه زى دى
مراد:اسف ياعمى بس دى حاجه تخص اسر ونور هما اللى يقولو لحضرتك مش انا
سليم:اهدى ياسيف الحمدلله انها بخير
حياه:خلاص ياسيف الموضوع اصلا خلص وقتها
سيف لف لحياه:انتى كنتى عارفه ياحياه
حياه:نور كانت حكتلى تانى يوم المشكله
سيف بعصبيه وصوت عالى:مفكرتيش حضرتك ان ابوها لازم يعرف باللى حصل
زين:مش كدا ياسيف اهدى شويا
سيف:اهدى ازاى ومراتى وولادى مش عمالين ليا اى اعتبار
جاسر:ياسيف هما اكيد محبوش يقولولك المشكله ماتكبرش
حياه بدموع :ياسيف اسر ومراد خلصو المشكله فى وقتها
سيف:لا ماهو واضح انها خلصت بامارة مابنتك اتخطفت النهارده
سيف قرب من نور:ايه اللى حصل النهارده
نور بخوف من عصبيه سيف:بابا انا...
سيف:اخلصى يانور ايه اللى حصل
نور عيطت وخافت من سيف اكتر و حكتله على اللى حصل من اول ماخرجت من المستشفى لحد ماالشباب وصلو وخلصو مراد من عمر ورجالته نور كانت بتحكى وهى منهاره
فيروز خدتها فى حضنها:اهدى ياحبيبتى الحمدلله انك بخير
فيروز:ولما انتى وقعتى فى المشكله كلمتى مراد ليه مكلمتنيش او كلمتى اخوكى ممكن افهم
نور سكتت مقدرتش ترد
سيف:والكلب ده فين الوقت
اسر:فى المقر هو ورجالته
سيف قرب من اسر :انت عارف لو مراد كان اتاخر على اختك شويا كان هيحصل فيها ايه اظن مش محتاج انى اقولك صح
ادهم:سيف احمد ربنا ان بنتك رجعت لحضنك بخير
سليم:الكلام ده مش هيفيد بحاجه الوقت ياسيف
سيف بص على نور اللى منهارة وبتترعش فى حضن فيروز:فيروز
فيروز:نعم يابابا
سيف:خدى اختك على اوضتها عشان ترتاح
فيروز سندت نور نور قربت من سيف وهى مرعوبه اول مرة تشوفه بالعصبيه دى
نور بخوف:بابا انا اسفه
سيف:اطلعى اوضتك يانور
نور:طب ممكن تسمعنى
سيف بعصبيه وصوت عالى:قولت على اوضتك يلااااا
نور طلعت مع فيروز ومراد قلبه وجعه عليها
مراد قام من جمب ريم وقرب من سيف وهو متعصب:ممكن اعرف ياعمى لو كنت حضرتك عرفت كنت هتعمل ايه زياده عن اللى انا واسر عملناه
نور وقفت لما سمعت كلام مراد
جاسر:مرااااااد
مراد:لو سمحت يابابا.عمى انا واسر اخدنا حق نور من الكلب ده وكمان رجعنا كرامتها قدام الكليه كلها وانا كنت مراقبه كويس بطلب من اسر بعد اللى حصل بس هو كان من البيت لكليه والعكس وسالت نور اكتر من مرة انه بيضايقها وهى قالت محصلش وانه مش بيبص ليها اصلا والموضوع عدى ومحصلش حاجه وانا واسر اطمنا ان الكلب ده شال نور من راسه ممكن اعرف بقي حضرتك كنت هتعمل ايه زياده عن اللى انا عملته كنت هتحبسه مثلا احب اقولك اهله ناس واصله جداا ومش هيقبلو ان ابنهم كان يقعد دقيقه واحده فى الحبس وخصوصا انها كانت خناقه طلاب فى كليه مش جريمه يعنى ولما نور كلمتنى انا روحت على المكان اللى هى فيه وكلمت الشباب انا عمرى ماكنت هسمح لكلب ده يمس شعره بس منها نور انا افديها بروحى ياوحش يمكن غلطنا لما خبينا على حضرتك بس نور وقتها خافت مش انك تعمل مشاكل لا بنتك خافت عليك مش اكتر وقتها اسر قالها لازم الوحش يعرف وهى قالتله بلاش يااسر حياه وولاد حضرتك بيحترمكو وبيخافو عليك جدااا كمان والكلام اللى قولته من شويا مش صح ياوحش انا اسف انى اتكلمت مع حضرتك باسلوب ده عن اذنك
جاسر:سيف متزعلش منه انت عارف
سيف:روح مع ابنك ياجاسر هو تعبان وعايز يرتاح
ريم وجاسر خرجو ورا مراد والكل استاذن ومشو ومبقاش فى غير حياه واسر وفيروز خدت نور وطلعو
اسر:بابا انا اسف لو خبيت على حضرتك واسف انى مقدرتش احمى اختى من الكلب ده
اسر خرج من البيت بسرعه
حياه:ااااااسر
حياه قربت من سيف:ليك حق انك تزعل اننا خبينا عليك بس مالكش حق تقول اننا مش بنعملك اعتبار ولا بنحترمك لانك عارف كويس ياسيف انه مش صح وكلام مراد صح مافيش كلمه قالها غلط
سيف:يعنى انتى شايفه انا اللى غلطان وانتو محدش فيكو غلط مش كدا طب الولاد وهقول طايشين طب انتى ياحياه مفتكريش تعرفينى باللى حصل ولا هى بنتك لوحدك
حياه بدموع:انا مقولتش كدا ياسيف نور حلفتنى انى مجبش سيرة ليك عشان خافت عليك
سيف:هو انا عيل عشان تخافو عليا
فيروز نازله السلم بسرعه:ماااااماااا
حياه:فى ايه مالك
فيروز:نور اغمى عليها ومش بتفوق يامااما
حياه وسيف جرو على فوق حياه فضلت تحاول تفوق نور بس مش بتفوق
فيروز:شكله انهيار عصبي ياماما
حياه:لازم تروح المستشفى بسرعه
سيف شالها ونزل بسرعه على عربيته وحياه وفيروز ركبو معاه وطلع على المستشفى
بعد شويا وصلو وسيف شال نور ودخل بسرعه على الاوضه اللى نور قالتله عليها
وفيروز كانت معاها بعد فترة فيروز خرجت
حياه:اختك مالها يافيروز
فيروز:انهيار عصبي ياماما اديتها حقنه عشان تفوق بس لازم نبعد عنها اى ضغط
سيف:هى هتفوق امته
فيروز:شويا كدا هتكون فاقت
حياه:اتصلى على اخوكى يافيروز
فيروز:حاضر
فيروز فضلت ترن على اسر مش بيرد قامت اتصلت على فهد
__________________
اسر وصل المقر وهو فى قمه غضبه ودخل مكتب فهد
اسر:الكلب ده فين
فهد:مالك يااسر اهدى
اسر بصوت عالى:هو فين
عدى وكريم جم بسرعه
عدى:مالك يااسر
اسر:اللى اسمه عمر ده فين
كريم:فى الحبس
اسر راح وفتح الباب بكل قوة ودخل عمر اترعب منه اسر فضل يضرب فيه بكل قوته الشباب بعدوه عنه
فهد:ماتهدى بقي الواد هيموت فى ايدك
عدى:تعالى نقعد فى المكتب
الشباب راحو على المكتب واسر حكالهم على اللى حصل فى فيلا سيف
كريم:اللى حصل صعب يااسر وهو اب وخاف على بنته
اسر:يعنى انا مخوفتش على اختى
عدى:المفروض كنت عرفت الوحش من الاول
فهد:خلاص اللى حصل حصل مش هيتغير حاجه بكلام ده
تلفون فهد رن برقم فيروز
فهد:الو....ايوا معايا فى حاجه.....طيب هنجيلكو اهو
اسر:فى ايه
فهد:فيروز بتقول ان نور فى المستشفى
اسر:نور
اسر خرج بسرعه والشباب خرجو بسرعه وراه
_________________
مراد وجاسر وريم وصلو فيلتهم
جاسر:ممكن افهم ايه الطريقه اللى كنت بتكلم سيف بيها دى
ريم:اهدى ياجاسر
جاسر:دى الاخلاق اللى انا ربيته عليها بيرد على الكبير ده واحد كان هيموت من القلق على بنته
مراد:ماهى نور رجعت زى الفل مش حصلها حاجه يابابا انا وانت والكل عارفين ان حياه وولاده بيحترمو كويس
ريم:انا بصراحه خايفه على حياه اوى كانت حالتها صعبه لمل سمعت كلام سيف وخايفه تجيلها نوبه
جاسر:ان شاء الله خير ممكن تطلع ترتاح شويا كدا
مراد:حاضر يابابا
جاسر فونه رد برقم عدى
جاسر:الوا .....حاضر حاضر هنيجى اهو
ريم:فى ايه
جاسر:نور جالها انهيار وفى المستشفى
مراد جرى على برا وركب عربيته وطار على المستشفى
جاسر:انا خايف ابنك بتهور
ريم:انت عارف انه مش بس بيحبها ده بيعشقها ياجاسر
جاسر:عارف بس بلاش يتحدى سيف
ريم:ولادك عارفين الاصول كويس ياجاسر متقلقش
جاسر:طب يلا نروح المستشفى
ريم:يلا
________________
اسر والشباب وصلو المستشفى
اسر:ماما نور مالها
حياه:انهيار عصبي ياحبيبي من اللى حصل معاها
اسر:وهى كويسه الوقت
حياه:شويا كدا وهتفوق ان شاء الله
فهد بيدور على فيروز مش لاقيها راح على مكتبها وليه هيخبط سمع صوت عياطها فهد فتح ودخل لاقها قاعده على الكنبه وبتعيط فيروز رفعت وشها شافت فهد جرت على حضنه وفضلت تعيط وفهد سابها تتطلع كل اللى جواها لحد بعد شويا هدت لوحدها وفهد اخدها وقعدو على الكنبه
فهد:بقيتى احسن
فيروز هزت راسها باه
فهد:فيروز حبيبتى اللى حصل مع نور مش قليل وان شاء الله هتقوم بسلامه
فيروز بدموع:اول مرة بابا يتعصب كدا ويتكلم معانا بطريقه دى اول مرة اشوفه بيزعل ماما
فهد:اعذريه يافيروز هو بردو خاف على بنته
فيروز:انا عارفه والله انا لو كنت اعرف بالموضوع كنت هنصح نور تقول لبابا بس نور محكتش ليا
فهد:خلاص الموضوع خلص والكلب ده عندنا فى المقر ومش هنسيبه اهم حاجه الوقت نطمن على نور ممكن بقي تبطلى عياط
فيروز مسحت دموعها:حاضر
فهد:خلينا نروحلهم
فيروز:يلا
_________________
لين بترن على كريم
كريم:الو يالين
لين:انت فين ياكريم برن عليك من بدرى
كريم:انا فى المستشفى
لين بخوف:ليه انت كويس حد حصله حاجه
كريم:اهدى يالين
كريم حكى للين كل حاجه
لين:ازاى محدش يعرفنا انا هقول لبابا وماما ونيجى
كريم:حاضر ياحبيبتى
لين راحت بسرعه لمالك:بابا
حور:مالك يالينو
لين قالتلهم على اللى كريم قاله
حور:كل ده حصل واحنا منعرفش
مالك:طب البسو بسرعه نروحلهم
_______________
جاسر وعيلته وصلو
ريم:نور عامله ايه ياحياه
حياه:لسه مفاقتش ياريم
جاسر :هتبقي بخير ان شاء الله ياسيف
سيف هز راسه وبص لمراد ولف وشه تانى
سيف جاله اتصال من الشركه وراح لبعيد يتكلم خلص المكالمه وبيلف لاقى مراد قدامه
مراد:عمى انا اسف لو كلامى زعلك منى بس انا
سيف:انا عارف ان كلامك ده قولته من خوفك على نور لان غير كدا كان هيكون ليا تصرف تانى معاك يامراد
مراد:انا اسف بجد
سيف حضنه:انا عارف انك بتعشقها مش بس بتحبها وهى كمان بتحبك على فكرة
مراد:يعنى حضرتك موافق
سيف:انا كان نفسي تتقدملها مع الشباب بس انتى اللى زى الحجر مش بيتحرق لو عايز نجوزك مع الشباب
مراد ضحك:والله ياريت
سيف:مستعجل اوى انت
______________
فيروز جت هى وفهد ودخلت لنور اللى بدات تفوق نور فتحت عينيها:بابى
فيروز:حمدلله على سلامتك يانور
نور:الله يسلمك ايه اللى حصل
فيروز:اغمى عليكى وجبناكى على المستشفى
نور:بابى فين
فيروز:كلهم برا
نور:طب ممكن تنادى لبابا وماما واسر
فيروز:حاضر
فيروز خرجت بره
حياه:نور فاقت يافيروز
فيروز:ايوا ياماما وهى عايزاكى انتى وبابا واسر
دخلو التلاته ومعاهم فيروز لنور
حياه حضنتها:سلامتك ياقلبي انتى كويسه
سيف:عامله ايه يانور الوقت
اسر:مش بتردى ليه يانور طمنينا انتى كويسه
نور:لا مش كويسه
حياه:طب حاسه بايه ياحبيبتى
نور بانهيار:موجوعه اوى ياماما انا السبب ان بابا يتعصب على اسر وبابا عمره مازعلك وانا كنت السبب انه يزعل منك بابا انا اسفه اوى مكنتش اعرف ان كل ده هيحصل
فيروز:نور اهدى مينفعش كدا هتتعبي تانى
سيف راح قعد جمب نور من ناحيه التانيه يعنى نور بين حياه وسيف سيف حضنها وباس راسها
سيف:نور انتى وفيروز حته من قلبي واسر سندى وضهرى وحياه هى حياتى انا عمرى ماازعل منكو لو كنت اتعصبت فده من خوفى عليكو ياحبيبتى
اسر:ماخلاص بقي يانوتيلا العيله بطلى عياط بقي
نور:انا عمرى ماخبي عليك اى حاجه تانى يابابا
حياه:ربنا مايجيب اى حاجه وحشه ياحبيبتى ويحميكو
فيروز:يلا بقي عشان ننادى على الناس اللى بردو عيب كدا جايين يطمنو عليكى
نور بلهفه:مين اللى برا
سيف بهمس جمب ودنها:اللى بتفكرى فيه برا
نور بصت لسيف واتكسفت انه فهمها
فيروز خرجت قالتلهم والكل ده لنور معادا مراد اللى كانت عينيها بدور عليه الكل اطمن على نور وقضو وقت كله هزار وضحك عشان ينسوها اللى حصل معاها......
