رواية عندما يقع الوحوش في العشق الجزء التانى الفصل السادس عشر بقلم جنات
مراد وصل المكان ونزل بسرعه من العربيه:نور انا وصلو اهو وقريب منك
نور:حاضر
مراد:نور ...نور..يوووه المكالمه فصلت
مراد حاول يتصل تانى بنور فونها اتقفل
مراد نادى بصوت عالى:نووووووووووور
عند نور فونها فصل
نور:ده وقتك تفصل يعنى
نور حست بحاجه ماشيه على دراعها لقيته حشرة بعدتها بسرعه واختل توازنها ووقعت من على الشجرة ومن قوة الوقعه اغمى عليها عمر وصحابه كانو بيدورو على نور فى كل مكان احمد صاحبه لمح نور واقعه على الارض
احمد:عمر هناك اهى
عز:شكلها مغمى عليها
عمر وصحابه قربو من نور
عمر:كويس اوى انها مغمى عليها عمر شالها ومشي وراحو على كوخ صغير فى المكان اللى هما فيه وحطها على الارض
عمر:هاتو ميا لما نفوقها
عز جابله جدل ميا وعمر كبه كله على نور اللى شقهت من البرد
عمر:صباح الفل ياقمر
نور:انت عايز ايه ياعمر
عمر:عايز كل خير يعنى هاخد حقى منك
نور:حق مين ياابو حق انت انا كنت عملت فيك حاجه
عمر:والقلمين اللى نزلو على وشى من ايديكى الحلوين دول تسميهم ايه
نور:رد على قله ادبك يااستاذ انت احقر بنادم شوفته فى حياتى
نور اتفاجات بالقلم اللى نزل على وشها من قوتها راسها اتخبطت فى الارض وبوقها ومناخيرها نزف
نور:هتندم عاللى عملته ياعمر مراد هيوصلى وهيندمك انك مديت ايدك عليا
عمر:انا بقي هوريكى قله ادبي على حق .احمد عز اخرجو بره راقبو المكان واتصلو برجاله بتوعنا يجيو وانا هستفرد بالحلوة لما نشوف مراد باشا هيعمل ايه لما يجى
نور خافت على مراد واتمنت ان مراد يقدر يوصلها واترعبت اكتر لما شافت عمر قلع قميصه
نور:انت هتعمل ايه
عمر:مش قولتك كل خير ياقمر عمر قرب على نور وشد طرحتها وفك شعرها اللى نزل على اكتفها ووصل لاخر ضهرها
عمر:ايه الجمال ده يخربيتك هو انا هموت عليكى من قليل
نور:عمر ابعد احسنلك بلاش تغلط غلط انت مش قده
عمر:هنشوف ياحلوة
_______________
فيروز رجعت البيت متاخر
حياه:حمدلله على السلامه ياحبيبتى
فيروز:الله يسلمك ياحياتى انتى قاعده بردو تستنينى
حياه:معرفتش انام قبل ماتوصلو اومال نور فين
فيروز:ماهى نور رجعت من زمان
حياه:اختك لسه مجتش يافيروز
سيف نازل:فى ايه
فيروز:نور مشت من زمان يابابا مع السواق وانا كان عندى حالات
حياه:بنتى راحت فين ياسيف
سيف:طب اهدو وانا هكلم محمد السواق
سيف فضل يرن محدش بيرد ونور فونها مقفول
سيف:حياه اسر فين
حياه:لسه فى المقر مرجعش
سيف:انا هكلمه ونروخ نشوف نور
فيروز:هى نزلت مع هنا هكلم هنا اشوفها يمكن معاها
حياه:كلميها يابنتى
فيروز:كلمت هنا وقالتلى انها رجعت مع فارس ونور مع السواق
حياه:فضلت تعيط
سيف رن على اسر مش بيرد
_______________
عند مراد فضل يدور على نور وهو ماشي شاف شنطتها وتلفونها
مراد:انتى فين يانور
مراد شاف نور على بعد قرب بحذر لقى رجاله بعدد كبير اوى واقفين على باب كوخ اتاكد ان نور جوا بس مراد كان هيتجنن مش عارف يعمل ايه خصوصا ان دراعه لسه متعافاش بشكل كويس مراد فضل يمشي بين الشجر عشان محدش يشوفه لحد ماوصل ورا الكوخ مكناش فى رجاله وبص من شباك شاف عمر وهو بيقرب من نور وهى بتصرخ وبتحاول تبعده وكان حاسس بنار جواه مراد فكر يتصل على الشباب يجو يساعده لانه مش هيقدر على كل الرجاله دول لوحده بعت رساله لفارس وقاله يجيب الشباب ويجى باسرع وقت وبعتله اللوكيشن مراد بعد عن الكوخ وطلع ولاعه من جيبه وولع فى شويا رزع عشان يشغل الرجاله الرجاله شافو النار وخبطو على عمر
_______________
فارس كان قاعد فى اوضته وصلته رساله من مراد وفتحها وقلق لما شاف اللوكيشين مكان مقطوع وبعت لشباب بسرعه كانو كلهم فى المقر وبعد شويا الشباب كلهم اتجمعو
اسر:طب هو مقالش عايزنا ليه
فارس:لا مقالش
عدى:طب تعال نروح بسرعه
كريم:اكيد فى حاجه بدام طالبنا كلنا
اسر:طب يلا اطلعو نروح بعربيتى
وطلعو فى عربيه اسر وراحو على المكان بسرعه
اسر فونه رن برقم سيف:الو يابابا.....ازاى مرجعتش...طيب يابابا
اسر قفل وبص لشباب:نور خرجت من المستشفى من زمان ومرجعتش البيت لحد الوقت وفونها مقفول
عدى:معقول تكون مع مراد
اسر:مش عارفاسر افتكر لما مراد قاله ان فى عربيه كانت هتخبط نور قدام الكليه وخاف على اخته يكون حصلها حاجه
______________
هنا راحت بسرعه على اوضه زين وديما وخبطت عليهم لان الوقت متاخر والكل نايم
زين فتح:فى ايه ياهنا
ديما:حبيبتى انتى كويسه
هنا بعياط:نور خرجت معايا من المستشفى ولسه مرجعتش البيت لحد الوقت
ديما:مين اللى قالك طب رنو عليها
هنا:فيروز لسه مكلمتانى وفونها مقفول
كارما سمعتهم وجت عليهم:فى ايه
هنا:نور مرجعتش البيت ومش عارفين عنها حاجه
زين:انا هكلم سيف واروحله
ديما:خدنى معاك يازين اروح لحياه
زين:طب البسي بسرعه وخليكو انتو يابنات هنا
كارما:لا هناجى معاك يابابا
زين:طب يلا البسو
_____________
عند عمر جوا لسه هيقرب ويبوس نور وهى بتصرخ وبتحاول تقاومه فجاه الباب خبط
عمر خرج:فى ايه مش قولت محدش يعطلنى
احمد:فى نار هناك
عمر:وانتو واقفين تتفرجو تعالو نطفيها وانت ياعز خليك قدام الباب عشان متخرجش
عمر والرجاله مشو ومراد جه من ورا عز وخلطه على راسه من غير مايشوفه ودخل بسرعه نور اتفزعت لما الباب اتفتح وفرحت لما شافت مراد
نور:مراد نور جرت على مراد ودخلت جوا حضنه مراد شدد على حضنها ونور جسمها كله بيترعش
مراد:انتى كويسه
نور هزت راسها بلا
مراد:يلا عشان نخرج من هنا استنى
مراد جاب الطرحه ولبسها لنور
نور:فى رجاله كتير بره
مراد:طب تعالى معايا متخافيش
مراد خد نور وخرجو وجرو بسرعه بين الشجر وبعدو عنهم عمر والرجاله رجعو بعد ماطفو الحريق لقو عز واقع على الارض عمر دخل الكوخ بسرعه ملقاش نور
عمر:دورو عليهم فى كل مكان بسرعه
الرجاله اتفرقت وعمر كان هيتجنن واحمد راح يشوف عز
نور مراد فضلو يجرو كتير
نور:خلاص مش قادرة اجرى اكتر من كدا
مراد:لازم نطلع على الطريق يانور هنا مش امان
نور هزت راسها بلا وقعدت على الارض
وسمعو صوت الرجاله قرب منهم مراد شاف شجره
مراد:نور قومى معايا بسرعه
نور:هنروح فين
مراد:هنطلع على الشجرة دى بسرعه مراد ساعد نور تطلع على الشجره وطلع هو كمان وفضل يتطلع على فروعها وياخد نور معاها عشان محدش يشوفهم الرجاله وصلو عند الشجرة وفضلو يدورو شويا ملقوش حاجه راحو يدورو فى مكان تانى
نور:اوووووووووف اخيرا مشو
مراد بيحط ايده على خد نور:نور انتى كويسه
نور اتوجعت مكان القلم:اااااه
مراد:بيوجعك
نور بدموع:الحمدلله انك جيت فى الوقت المناسب مش عارفه لو كنت اتاخرت كان هيعمل فيا ايه
مراد مسح دموعها:انا معاكى وعمرى ماهسيبك
نور بضحك:احنا هنفضل متعلقين كدا زى القرود
مراد:قرود ليكى نفس تضحكى
نور:اضحك اضحك محدش واخد منها حاجه
نور عماله تتلفت تشوف لو فى حد من الرجاله قريب منهم مراد عينه عليها
مراد:نور انا بحبك
نور بصلته بصدمه:هااااا
مراد ضحك عليها:بحبك يانورى
نور بعصبيه وصوت عالى: قول والله
مراد حط ايده على بوقها:اسكتى يامجنونه هيسمعونا
نور بعدت ايده:يعنى سايب كل الاوقات اللى عدت علينا سوا وجاى تعترف بحبك هنا يامراد هنا وانا وشي متبهدل كدا وفى وسط الغابه والناس بيجرو ورانا طب والله حرام عليك
مراد بيضحك عليها:نصيبك كدا بقي
نور:نصيب مهبب اضحك اضحك يخربيت برودك هو انا هتشل من قليل بحب تلاجه ياولاد تلاجه
مراد مسك ايدها:قولتى ايه
نور:قولت هو انا لسه قولت حاجه دانا لسه هقول
مراد:انتى قولتى بتحبي تلاجه يعنى انا تلاجه يانور
نور اتحرجت:احم هو انا قولت كدا بجد
مراد:اه قولتى كدا
نور:وانت فرحان انى قولتك بحب تلاجه
مراد ببرود:مين قال انى فرحان
نور:زعلان صح بس ماهو انت عليك برود يشل بلد بحالها
مراد برفع حاجه:تلاجه وبرود لسانك طول ياقطه
نور:اسفه بجد مش قصدى
مراد:هعديها بمزاجى يانور نور بجد انا بحب ومن زمان اوى وكل ماقول هعترف اخاف يكون حب من طرفى بس لما شوفت الحب فى عينيكى وخوفك عليا وقت الاصابه قولت خلاص بقي مش هضيع وقت اكتر من كدا
نور وشها احمر من الكسوف وحولت تغير الموضوع:مراد
مراد:عيون مراد
نور:احنا هنفضل متشعلقين كدا بجد
مراد:انتى فصيله اقسم بالله
نور:ماهو بصراحه الجو مش صالح لرومانسيه خالص يامراد يلا ننزل
مراد:انا بعت لفارس والشباب هيجو استنى اكلمه
مراد رن على فارس:ايه يافارس انتو فين
فارس:خلاص عشر دقايق وهنبقي عندك
اسر:هى نور معاك يامراد
مراد:اه معايا يااسر لما نخرج من هنا هحكيلك كل حاجه
اسر اتطمن وبعت رساله لسيف يطمنهم
عدى:خليكو مكانكو لحد ما نوصل
مراد:تمام
____________
عند سيف جاله رساله اسر واطمن
سيف:الحمدلله
زين:فى ايه ياسيف
سيف:اسر بعتلى بيقول نور مع مراد والشباب رايحينلهم
حياه بخوف:الشباب كلهم ليه فى ايه
ديما:اهدى ياحياه المهم اطمنا انها مش لوحدها ومراد معاها
حياه:الحمدلله
زين:كارما خدى فيروز وهنا واطلعو ارتاحو فوق شويا
كارما:حاضر يابابا
البنات طلعو
سيف:حياه اطلعى ارتاحى انتى وديما واحنا هنستناهم الحمدلله اطمنا عليها
ديما:يلا ياحياه ارتاحى عشان يكونو هما وصلو بسلامه
حياه:حاضر
زين:بتفكر فى ايه ياسيف
سيف:خايف نور يكون حصلها حاجه
زين:بدام مراد معاها متخافش
سيف:انا خايف عليهم كلهم
زين:ربنا يستر
____________________
عند مراد ونور
مراد:شايفك خلاص مبقتيش خايفه
نور:يمكن عشان انت معايا
مراد ابتسم:لما نرجع لازم اكلم الوحش
نور:بجد هتكلم بابا
مراد:فى اسرع وقت
نور ومراد سمعو صوت الرجاله تانى
نور:هما مش بيزهقو ولا ايه
مراد:هشششششش
كان فى ٣ من الرجاله تحت الشجرة
مراد شاور لنور تفضل مكانها ومراد نزل بمهارة عاليه من على الشجره وضرب واحد منهم على رقبته وقع فى الارض الاتنين اللى معاه شافو مراد وهجمو عليه ومراد اتغلب عليهم بسرعه
مراد:نور نطقى يلا
نور نطقت ومراد مسكها وكانت فى حضنه نور بعدت عنه
نور:ايه الجمدان ده كله ضربت التلاته بايد واحده
مراد:هنمشي بقي ولا ايه
نور:رجعنا لام البرود تانى
مراد مسك ايدها وبدوا يمشو براحه
نور بهمس:احنا ماشين براحه ليه
مراد:هششششش
نور:كدا هنوصل البيت السنه الجايه
مراد وقف وبصلها برفعه حاجب:هتسكتى خالص ولا اسيبك وامشي
نور بصوت عالى سمعه رجاله عمر اللى قريبين منهم:تسبنى وتمشي دانت لسه معترفلى بحبك والوقت هتتخلى عنى بذمتك اهون عليك
مراد:انتى عايزة تفضحينا مش كدا بصي كدا وراكى
نور بصت لقيت عمر وصاحبه ورجاله كتير
نور جرت مسكت فى دراع مراد:مش هزمر
مراد:انتى عاطيه لحد فرصه يزمر ولا يبطل حتى
نور:اسفه
مراد:خليكى هنا وانا هروح اتعامل معاهم
نور:لالا دول هيفرموك مش شايف مناظرهم
مراد:يفرمونى وعضلاتى دى مش عجباكى على العموم الشباب خلاص وصلو
مراد قرب من عمر:انت عايز ايه من الاخر
عمر:عايز المزة دى
مراد ضربه بوكس من قوته بوقه نزف:عينك متروحش على حاجه تخصنى فاهم
عمر:لا مانا عارف من زمان انها تخصك من وقت ماضربتنى عشانها فى الكليه
مراد:لا جدع ولاماح ياض
الرجاله بدو يقربو من مراد ومراد بيتعامل معاهم بمهارة بسبب شغله
عمر اتسحب وراح مسك نور وحط سكينه على رقبتها:مراد باشا
مراد لف شاف السكينه على رقبه نور:ابعد عنها احسنلك
عمر:لا يلا خلصو عليه
الرجاله بدات تضرب مراد وهو بيتفادى ضربهم جه واحد من وراه وضربه على راسها مراد وقع على الارض وفضلو يضربو فيه برجليهم
نور انهارت:مراااااااااااااااااد
مراد عينه عليها
نور:قوم ونبي خليك معايا عشان خاطرى ياعمر خليهم يسبوه ونبي
عمر:بتحبيه اوى كدا ياحلوة
فجأه الشباب وصلو وشافو المنظر وقربو من عمر وضربوه بحذر عشان نور عمر وقع على الارض واسر اخد نور فى حضنه وهى منهارة
نور:مراد يااسر مراد
الشباب ضربو الرجاله كلهم وعدى ساعد مراد يقف وفهد وصل بعدهم بعربيه كبيرة اللى بينقولو فيها المساجين وخد كل الرجاله ومراد قرب من عمر وفضل يضرب فيه
عدى:خلاص يامراد هيموت فى ايدك
فهد اخده على العربيه وامر السواق يروح على المقر
اسر:انتى كويسه ياحبيبتى الحيوان ده اللى عمل فى وشك كدا
نور:بوظ خريطه وشى والله
كريم:ليكى نفس تهزرى ونبي
عدى:يلا يامراد عشان تروح المستشفى عشان الجروح دى
اسر:لا تعال هنروح على البيت الكل قلقان وهناك حد من البنات يعالجوه
فارس:بس دراعه بيزف شكل الجرح فتح
اسر:كل حاجه موجوده عند حياه تعالو يلا
فهد:طب يلا نمشي
عدى:هروح انا ومراد وكريم وفارس فى عربيه مراد
اسر:تمام تعالى انت معايا فهد
نور:عمو محمد يااسر
اسر:متخافيش ياحبيبتى عم محمد فى المستشفى الوقت
نور:الحمدلله يلا نروح بقي انا تعبانه اوى
نور مشت مع اسر ولفت بصت على مراد اللى عينه عليها
فارس بهمس:يلا ياعم الحبيب من وقته
مراد بصله بصه خرسته
كريم ضحك على فارس:جبان
عدى:يلا اركبو الكل قلقان فى البيت
مراد:يلا .......