 |
رواية مجنونه يونس الفصل الحادي عشر بقلم مروه احمد
حور : يونسسسسسس اااااااااااه اه اه
الدكتور : دى بتفوق يا دكتور وكمان التنفس بينخفض
الدكتور 2: حضر جهاز الاكسجين بسرعه
ذهب الدكتور 1
ليفعل ما قال له الدكتور2
ها يا دكتور
الدكتور 1:الحمدلله التنفس انتظم والنبض طبيعى
الدكتور 2:الحمدلله
خرج الدكتور من غرفه العمليات واتجه له مريم و
يونس
مريم بلهفه: طمنى يا دكتور بنتى عامله اى
يونس : يا دكتور حور عامله اى
الدكتور بهدوء: الحمدلله هى كويسه بس هنحطها فى
غرفه العنايه على شان نطمن على الحاله
ولما تستقر ان شاء الله هننقلها لغرفه عاديه
خالد : نور يا نور
نور : نعم يا بابا
خالد : تقدرى تقولى لعمر يقدر يتفضل فى اى وقت
نور بخجل: حاضر يا بابا
وبعد القليل من الوقت
الدكتور : استاذ يونس
يونس : نعم يا دكتور طمنى على حور حالتها اى
الدكتور : احم احم للأسف الحاله دخلت فى غيبوبه
يونس بصدمه : ازاى ده حصل
الدكتور : الحاله مش مستقره و عندها رفض شديد انها
ترجع لارض الوقع
يونس : طب واى الحل يا دكتور
الدكتور : الحل فى ايدين ربنا
احنا ممكن نحاول معاها عن طريق ندخلها حد هى
بتحبه زى مامتها او حضرتك اوحتى وحده صحبتها
ويتكلم معاها وهى هتكون سمعاه وساعتها جايز تستجيب وتفوق
يونس: تمام يا دكتور
بس هى الغي*بوبه دى هتطول؟
الدكتور: ممكن تقعد اسبوع او شهر او سنه
يونس: سنه ؟
الدكتور: وممكن اكتر
مريم بدموع : يونس حور فين يا يونس الدكتور قال ان
كمان شويا وهتطلع هى فين يا يونس
يونس بصمود: اطمنى يا طنط حور كويسه
بس بس
مريم : بس اى هى حصلها حاجه يا يونس
يونس : حور دخلت غيبوبه يا طنط
وما كان من مريم الا ان يغم عليها مما وقع على سمعها
يونس : دكتوررر
جاء دكتور ومعه ممرض وقام يونس بوضعها على السرير
الدكتور : اطمن حضرتك ده مجرد إغماء بسيط نتيجه
انها ماكلتش حاجه من الصبح وكمان الضغط النفسي
اللى اتعرضتله "
منه : الو يا يونس طمنى يا حبيبى على حور ومريم
يونس : بصوت اشبه بالبكاء
حور دخلت فى غيبوبه يا ماما ومريم اغم عليها
منه بصدمه : انا جايه حالا
يونس : تعالى يا ماما تعالى طنط مريم محتاجه حد يكون جنبها
منه : مسافه السكه يا حبيبى
فى الجامعه
عمر : عامله اى يا نور
نور : بخير الحمدلله
عمر: كلمتى باباكى فى الموضوع ؟
نور : ايوه وهو قال احم
تقدر تتفضل فى اى وقت
عمر بفرحه
تمام يانور يوم الجمعه ان شاء الله هجيب عمى واجى
نور : طب وبابك فين ميجيش معاك لى
عمر : نور انا بابا وماما عند ربنا واتربيت عند عمى
نور : ربنا يرحمهم
عمر : يارب
نور : انا همشي دلوقت على شان عايزه اروح عند حور
عمر : هى عامله اى صح ؟
نور : انا كلمت مامتها امبارح وردت عليه طنط منه
مامت يونس وقالت إن حور دخلت فى غيب*وبه
عمر : طب تعالى معايا اوصلك انا كدا كدا كنت هكلم يونس على شان اطمن عليه
نور : يلا يا عمر
يونس: ماما اقعدى انتى مع طنط مريم وانا هروح الحمام بسرعه وهرجع
ما ان وصل يونس إلى المرحاض وبداء فى نوبة بكاء مرير
وبداء النحيب يزيد حتى طرق أحدهم الباب
يونس : بصوت متقطع من أثر البكاء
مين
انت عرفت ازاى ان انا هنا 😳😳
الفصل الثاني عشر والاخير من هنا
