 |
رواية فرعون الفصل السادس 6 بقلم ريناد يوسففرعون بقلم /ريناد رينووو البارت السادس 6 جواهر بصت لليل وهى مبرقه بعد ماقفلت باب الاوضه بالترباس وسحبتها قعدتها على السرير ووقفت قصادها بعصبيه : ياليل جيتى اهنه ليه ؟ انى مش نبهت عليكى وقلتلك رجلك متخطيش البيت ديه واصل ؟ ليل :منتى مجيتيش امبارح وانا استنيتك حدا التله لغاية اذان المغرب وبرضك مجيتيش جواهر : ياليل افهمى انا مش بطلع من البيت واصل ..واخر مكان اقدر اروحله هو البستان بتاعنا واخرى هى حدوده مقدرش ابعد اكتر ليل :ليه يعنى ..ماسكينك بسريقه وحابسينك ولا ايه جواهر :انا حياتى اكده ياليل مش مسموحلى اطلع من البيت ليل:خلاص وانى جيتلك اهو طول منتى معتقدريش تطلعى . جواهر :ياغبيه افهمى ..انتى مينفعش تاجى اهنه ...يبت انى خايفه عليكى ليل :خايفه على من مين ..هتقوليلى من عمك محروس الغول اللى بياكل عيال ..اطمنك محروس راح الغيط ومشافنيش ..ادسيت منيه وهو طالع مخلتهوش يشوف زولى حتى اتنهدت جواهر وغمضت عنيها وبعدين ابتسمت :بصى ياليل انتى غبيه صوح بس جريئه وانى حبيتك ومن حظك النهارده السبت ومحروس هيروى الارض النهارده ومش هياجى غير عالمغربيه ...عشان اكده انتى هتقضى اليوم كله معايه النهارده ايه رأيك ؟ ليل بفرح :انى موافقه جواهر :ايه ديه ؟ توافقى من غير ماتسألى امك؟ واصلا هى كيف تخليكى تاجى بيت غريب وهى متعرفش الناس اللى فيه ؟ ليل :اول هام انى قايله لامى قبل ماجى اهنه ولو لقتنى عوقت هتاجى تسأل عنى وتشوفنى وتانى هام امى عتخلينى اروح ايوتها مكان بس فالاول تقعد توصى فيا لغاية ماتظرف ودانى من كتر الحديت بتاع كل مره بتاعها وتقعد تعيد وتزيد وبعد اكده عتسيبنى . جواهر :يابختك ياليل ..انا حاسداكى على امك دى وعلى عيشتك وعلى حريتك اللى عايشاها . ليل :ايه الكلام المجعلص ديه يبت متكلمينى كلام يتفهم ايه حِريتك دى اللى عايشاها . جواهر :الحريه ياليل يعنى الواحد يقدر يعمل اللى هو عاوزه وقت مايحب ومحدش يقدر يمنعه . ليل:ايوه ايوه يعنى كيف معتقولى امى.. لقاقه وحواسه وخفيفه وملكيش قعره ومتعمريش فحته ..يعنى قصدك اكده جواهر بضحك :تقريبا هو دا معنى الحريه ياليل اللى نفسى اعيشها . ليل :طيب مادام الحريه دى حاجه حلوه اكده وزينه امى عتتعارك معاى ليه ساعات لما اتأخر شويه بره البيت جواهر :عشان الحريه ليها حدود برضو ياليل ولازم نعمل حساب للناس اللى حوالينا ليل :كلامك حلو قوى ياجواهر عتجبيه من وين ّّ؟ جواهر :من الكتب ياليل ..الكلام اللى عجبك ديه موجود جوا الكتب وفيه كلام احلى منه بكتير كمان وكل مالواحد يتعلم يعرف كل حاجه حلوه فالدنيا . ليل اتنهدت بألم :ياما كان نفسى اتعلم ياجواهر واعرف افك الخط واعرف اعد الفلوس واحسب ولما الاقى ورقة واقعه فلارض اعرف اقراها . جواهر :طب ايه رأيك اعلمك ؟ ليل بفرحه :صوح ، ياريت ياجواهر دى تبقى حاجه ولا فالحلم ...وابوى وامى كانو يفرحو بيا قوى قوى جواهر :خلاص انتى كل يوم تاجى فالمعاد ديه ورا مامحروس يغور للغيط وانا اعلمك وابتدى معاكى وحده وحده ..بس اهم حاجه محروس ميشوفكيش لانه لو شافك اهنه مش هينفع تاجى البيت تانى هو كل يوم بيروح الغيط الصبح من الساعه ٨ للساعه ١١ ديه معاد سابت لكن السبت بيفضل فالارض طول النهار عشان بيرويها وفيه حاجه كمان ..لما تاجى تغفلى ستى مبروكه وتطلعيلى من غير ماحد يشوفك يعنى ولا كأنك جيتى عشان محدش يقول لمحروس انك عتاجى . ليل :خلاص موافقه ...وربنا يعمى عيون عمك محروس الغول ديه عنى وميشوفنيش واصل . اتفقت جواهر انها تعلم ليل وتبتدى معاها وحده وحده ...جواهر نزلت بفرحه ونشاط صبحت على كل اللى فالبيت بحماس وعملت فطار ليها ولليل تحت انظار امها جميله المستغربه لحماس جواهر ونشاطها النهارده... لكنها فرحانه بالتغيير ده وان بنتها خرجت من عزلتها . جميله :ايه النشاط ده والهمه دى كلها ..وياترى عامله فطار لاتنين ليه ..هو عمك محروس هيفطر معاكى ولا ايه ؟ هو مراحش الغيط ؟ جواهر كانت بتنقل اخر طبق من عالرخامه للصينيه ورزعته بعنف لما سمعت اسم محروس الاسم الوحيد اللى قادر يعكر مزاجها ويخلى جسمها يتنفض من الغضب لما تسمعه . جواهر :له يمه مش عمى محروس اللى معاى ..معاى وحده صحبتى اسمها ليل ...ومن اهنه ورايح كل يوم هتاجينى وتقعد معاى جميله :والله لو صحبتك دى هتخليكى علطول مبسوطه كده وسعيده ..يامرحب بيها حتى لو هتعيش معاكى اقامه كامله . جواهر اخدت الفطار وطلعت لليل وفطرو سوا وابتدت جواهر تعلم ليل الحروف وجمعتلها دفاتر واقلام وحطتهملها فشنطه عشان تزاكر فيهم لما تروح بيتها . مبروكه قاعده على الكرسى اللى قصاد باب البيت زى عادتها ولقت وحده جايه على البيت من بعيد ديقت عنيها وهى بتهز دماغها شمال ويمين عشان تعرفها مين لكن معرفتهاش غير لما قربت من الباب جنه :اصباح الخير ياخاله ام محمد اخبار صحتك ايه . مبروكه :وه ..جنه ياك !عامله ايه ياجنه ..كيفك وكيف جوزك ..والله زمان ياجنه من ميته محدش عيشوفك . جنه :معلهش ياخاله الدنيا مشاغل والله ...بس لو احتجتى ايتوها حاجه خبز طبخ عيونى ليكى .. مبروكه :يباركلى فيكى وفعنيكى يخيتى جنه :ربنا يخليكى ياخاله ...انى جيت اشق على ليل بتى اصلها قالتلى انها جايه للمحروسه جواهر بت ولدك محمد لكن عوقت شويه فجيت استفقدها مبروكه :ايوه جات من النجمه وهى فوق دلوكيت هى وجواهر استنى هنادم جميله تندهالك من فوق جنه :له لو مفهاش تقاله اطلع انى اشق عليها واشوف البنته عتعمل ايه فوق . مبروكه :هيكونو هيعملو ايه يعنى مشغلين بتك فالسُخره ياك ؟ روحى ياخيتى اكبسى عليهم براحتك اول اوضه على يدك اليمين .. جنه طلعت السلم وسابت مبروكه تبرطم وراها : سويقه هى فتحناها كل اللى ياجى يهَجم ويرَمح فالبيت براحته .. تقولش بيت الخلفوهم !..يقطعك ياجواهر ويقطع قلاطيشك معاكى لميتى علينا الزعوره ويقطع امك جميله فوق البيعه معاكم . جنه فتحت باب الاوضه مره وحده لقت ليل وجواهر قاعدين كل وحده على كرسى قصاد بعض وفوسطعم طربيزه صغيره وجواهر ماسكه يد ليل وهى ماسكه القلم وبتعلم فيها كتابة الحروف والاتنين التفتو بخضه لما الباب اتفتح مره وحده . ليل :ايه يمه خلعتى باب الناس !..ايه اللى جابك ؟ جنه :جيت اطمن عليكى واشوفك قاعده مع مين وعتعملى ايه . ليل :ايه يمه مش قولتلك انى هاجى لجواهر جنه :وحتى لوقلتيلى برضك لازمن اشوف بعينى واطمن بنفسى جواهر :اطمنى ياخاله ام ليل انى وليل قاعدين لحالنا وكمان انى بعلم ليل القرايه والكتابه . جنه :ايه! ..قرايه وكتابه ...والنبى صوح !يعنى ليل هتعرف تفوك الخط وتعرف تستقرى زى الافنديه المتعلمين ؟ ياحلاوه ياولاد .! ليل :ايوه يمه جواهر هتعلمنى وبصى ادتنى ايه ..ادتنى دفاتر واقلامه وشنطه كمان ..وقالتلى كل يوم اجيلها وهى هتعلمنى لغاية لما ابقى لبلب فى القرايه جنه بفرحه :ياحلاوه ياحلاوه ...ربنا يحرسك ياجواهر يابتى ويخليكى لامك وابوكى ويرد غربة ابوكي بالسلامه يارب . جواهر :يعنى انتى موافقه ان ليل تاجينى كلت يوم ياخاله ؟ جنه :ايوه موافقه موافقش ليه ..طول ماعتستقرو لحالكم ومفيش ولد حواليكم تجيلك متجيش ليه يعنى ... خلاص ياليل خليكى وانى هرجع طالما اطمنت عليكى ...اتعلمى ياليل ..اتعلمى كتير قوى قوى ..دا طاهر لما يعرف هيفرح بيكى قوى ابتسمت ليل لامها وجنه انسحبت وقفلت الباب عليهم ونزلت وهى نازله قابلت ام جواهر على السلم وسلمت عليها جنه :ليل هتقعد مع جواهر وجواهر هتعلمها القرايه والكتابه ...والنبى عينك عليهم ياحبيبتى وكل شويه شقى عليهم واطمنى عالبنته ...ليل فأمانتك . جميله :متخافيش عليها يام ليل دى فعيونى ..ومتشكره ليكى جدا عشان سمحتيلها تيجى لجواهر هنا متعرفيش جواهر هيفرق معاها وجود ليل ازاى ..تأكدى انى هاخد بالى منها زيها زى جواهر بالظبط .... رجعت جنه للبيت بعد مااطمنت على ليل وهى فرحانه ان ليل هتتعلم لان جنه كان نفسها تخلف عيل وتعلمه وتتباهى بيه وسط اهل البلد جنه قالت لطاهر ان جواهر بت محمد مسعود هتعلم ليل القرايه والكتابه وان هى سمحتلها بده وان ليل فرحانه قوى وان هى كمان فرحانه...... وطاهر مكانش اقل منهم فرحه بالخبر ده وايدهم هو كمان بشدده فعلا ليل قعدت اليوم دا مع جواهر اللى مبطلتش ضحك مع ليل وواضح عليها السعاده بصداقة ليل ومهمهاش قباحة شكلها ولا سواد بشرتها زى باقى الناس ...واخيرا الاتنين كل وحده فيهم لقت وحده تصاحبها وتقضى معاها وقتها . جواهر انتبهت ان المغرب خلاص والشمس غابت وطلبت من ليل بلهفه وخوف انها ترجع لبيتها وانها تجيلها بكره الصبح زى مااتفقو . وطلبت منها كمان انها متخليش امها تيجى دايما تسال عليها عشان بكده محروس هيعرف بمجى ليل لبيتهم . لكن ليل قالتها ان دا لايمكن هيحصل لان امها لو مطمنتش عليها بنفسها مش هتخليها تطلع اصلا جواهر قالتلها اذا كان لازم ولابد خلاص خليها تيجى وربنا يستر . ************ عدت الايام على ليل وجواهر وهما مع بعض ..الصبح ليل تروح لجواهر بعد ماتشوف محروس طلع للغيط وجواهر تقريها وتعلمها وتتعجب من شطارة ليل وتعلُمها السريع ... جواهر كانت بتعلم ليل الحاجه تيجى ليل تانى يوم حفظاها وتكتبها غيابى كمان وجواهر كانت فرحانه بيها اووى وفرحانه بنفسها ان بقا ليها صحبه وبقى ليها هدف وهو تعليم ليل وسعيده جدا وهى شايفه الهدف دا بيتحقق جميلة كانت فى قمة سعادتها وهى شايفه بنتها ابتدت تخرج من دوامة الحزن والوحده اللى كانت عايشه فيهم وابتدت تضحك وترجع للحياه بفضل ليل ودا سبب ان جميله حبت ليل جدا ********* جواهر ليل دخلت حياتى وبقت صحبتى ومع دخولها حياتى بقيت علطول مبسوطه وحبيتها اوى وبقيت بعتبرها اختى وبحكيلها كل تفاصيل حياتى ....ماعدا حاجه وحده مقدرتش انى احكيلها عنها، ..وهى كابوسى اليومى عمى محروس مع انى كنت اتمنى انى اشارك همى الكبير دا مع حد يمكن ارتاح ...بس هقولها ايه ...هقولها عمى اخو ابويا كل يوم بيغتصبنى وكل ليله بيتفنن فى اذيتى اكتر من اليوم اللى قبله . كنت بحب النهار قوى عشان فيه ليل ...وبكره الليل قوى عشان فيه محروس ...كل يوم مع الغروب ، لما بيقرب الليل قلبى بينقبض وبحس بان انفاسى بتديق ...بحس انى صدرى زى مايكون عليه حجر مانع الهوا يدخل جواه ...الاحساس دا مكنش ينتهى غير مع خيوط الشمس وهى بتطلع ...وكأنها بتدوب القيود اللى ببقى متربطه بيها طول الليل بخوفى من محروس . ليل هى كمان بقت تحكيلى كل حاجه عنها ...حبيت حياتها ...برغم معاناتها لكن معاناتها كانت اهون بكتير من اللى انا عايشاه ..حبيت ابوها وامها وخوفهم عليها، ومحاوطتهم ليها بالحب والحنان والاهتمام ...كانت بتتدايق من امها اللى كل يوم او كذا يوم لازم تيجى علينا على غفله وتشوفنا بنعمل ايه ...لكن انا كنت بتمنى امى تعمل زى جنه ام ليل ...او بمعنى اصح كنت بتمنى ان جنه تبقى امى . انا كان باقيلى شهرين واخلص سنه خامسه ابتدائى ...الحمد لله السنادى لغو سنه ساته ...يعنى السنه الجايه هروح اعدادى ...بس برضو منازل ...نفسى قوى اروح المدرسه والبس لبس مدرسه واشيل شنطه على اكتافى زي البنته اللى عشوفها فالتلفزيون ...بس اعمل ايه لحظى عاد ... ******** فى فيلا ماهر الايام بتجرى والاجازه بتاعت اخر السنه خلصت وخلاص بعد يومين غريب هيسيب البيت ويروح لمكان تانى ياعالم ايه اللى هيشوفه فالمكان ده ، لكن لما بيشوف نظرات سميه ليه والابتسامه اللى مبقتش تفارق وشها وفرحتها اللى حاسس انها بسبب انه هيبعد عن البيت . كل ذرة حنين وتعلق بالبيت اللى اتولد وكبر فيه بتختفى ويحل مكانها تصميم اكتر على البعد سميره بحنان :يلا ياغريب عملتلك اللازانيا والملوخيه وكل الاكل اللى بتحبه ..قوم ياحبيبى عشان تاكل غريب :تعبتى عشانى اوى ياداده فالفتره دى ...انا مش عارف اجازيكى بأيه ولا اشكرك ازاى سميره عيونها اتملت دموع وقربت من غريب اللى كان واقف فشباك اوضته بيراقب الشارع من القزاز وحطت ايدها على كتفه ومسدت عليه بحنان : تعب ايه بس ياغريب وشكر ايه اللى عايز تشكرهولى ..انتا ابنى وابن ابنى وانا لو تطلب عنيا هديهملك من غير كلام يمسك غريب ايد سميره من كتفه ويقربها على بقه ويبوسها وهو مغمض عنيه بوسه طويله وبعد وشه وهو بيتأمل ايد سميره : تعرفى ان حنيتك دى هتوحشنى اووى ،وهيوحشنى الاكل الجميل اللى كل يوم بتعملهولى بايدك يااحلى سميره فالدنيا . سميره :طيب ماتقعد ياغريب ...متقول لا مش هروح ومحدش هيغصبك ... يبنى انا قلبى بيتقطع عليك كل يوم وانا بفكر انتا هتعيش هناك ازاى ...هتاكل ايه، مين هياخد باله منك ..مين هيغطيك بالليل فالشتا لما توقع الغطا من عليك .. يبنى استهدى بالله وفضى الشنط اللى بقالك شهور حاطط فيها كل حاجه ليك هنا وعايش فالبيت كأنك غريب او ضيف بتلبس فغيارين وقاعد كأنك مش فبيتك غريب :تعرفى انك من غير ماتاخدى بالك وصفتى حالتى بالظبط ...منا غريب ياداده فبيتى فعلا ..غريب من زمان اوى . خرج غريب من الاوضه مع سميره وهو محاوط كتافها بايده ونازل معاها بالراحه على السلم . ماهر كان قاعد على السفره ومتابع غريب وهو نازل ،.. ابتسمله بحزن لما شافه بيهزر مع داده سميره وهو حاضنها وشايف اد ايه غريب قلبه حنين برغم كل القهر اللى جوا قلبه ومش قادر يتصور انه خلاص كلها يومين ومش هيشوف غريب فالبيت تانى قرب غريب من ابوه وباس دماغه بحب وراح على سميه وعمل نفس الشيئ وقعد قصاد بباه وجت ناديه قعدت جمب غريب عشان متعوده ان غريب يأكلها بأيده وهو بياكل دخل دياب ونادر من بره والاتنين مع بعض :مساء الخير الكل :مساء النور وقعدو على السفره وابتدو ياكلو بدون اهتمام باللى حواليهم ناديه :غريبو اكلنى غريب :لا يانانا كلى لوحدك عشان من هنا ورايح هتاكلى لوحدك ناديه :لا انتا اكلنى مش بعرف اكل لوحدى سميه بزعيق :بنت ..بطلى دلع وكلى وانتى ساكته قامت ناديه وسابت السفره بعد ماعيونها اتملت دموع وبرطمت ببوقها ومشيت على اوضتها بخطوات سريعه وزعل ماهر بغيظ :بتزعقى للبنت ليه بالشكل دا خلتيها تقوم من عالاكل ...البنت متعوده غريب يأكلها زى كل يوم سميه :وغريب ماشى ...خلاص مش هيبقى فيه غريب ...لازم تتعلم تاكل لوحدها وتبطل دلع . قالت كلامها وهى مش منتبهه لغريب اللى اتنهد بحزن وهى بتقول جملة خلاص مش هيبقى فيه غريب وكأن دا شيئ كانت مستنياه من زمان .. غريب مد ايده على صدره مكان قلبه وفضل يدلك فيه وهو مغمض عنيه ماهر :مالك ياغريب ؟ انتا تعبان يبنى ؟ غريب ابتسم لابوه :لا يابابا ياحبيبى مش تعبان ولا حاجه سلامتك ...وقام من السفره وهو بيعمل طبق اكل كبير واخده وراح على اوضة ناديه اتنهدت سميه بغيظ وهى شايفاه رايح لناديه لكن مقدرتش تمنعه فوجود ابوه وكمان هو عشان ماشى بعد بكره خلاص فهتستحمل ... كملت اكلها بمنتهى البرود وسط نظرات ماهر ليها اللى كانت هتحرقها على تصرفاتها وكلامها اللى زى الرصاص اللى بتوجهه لغريب فتح غريب الباب وبص بدماغه لقى ناديه قاعده على طرف السرير وباصه للارض غريب بصوت طفولى :نانا .. ناديه ربعت ايديها على صدرها وبصت الناحيه التانيه بزعل دخل غريب الاوضه وهو بيمشى وحده وحده :نونو ...نونتى ..ندنوده الحلوه . ناديه بزعل :مش هكلمك ومش هرد عليك ومخاصمك هه غريب : اولا اسمها مخاصماك ماك ماك انتى بنت انِثي الكلام ابوس اديكى وثانيا بقا يهون عليكى حبيبك غريب تخاصميه ؟ ناديه :ايوه عشان انتا مش تحبنى ومرضيتش تأكلنى زى كل يوم غريب قرب من السرير وقعد جمبها ومسد على شعرها بحب : نانا انا عاوز اقولك حاجه بس مش عايزك تزعلى ماشى . بصتله ناديه بأهتمام :ايه هى غريب :نانا انا مسافر ..وقبل مايكمل ناديه شهقت وحطت ايدها الاتنين على بوقها .. غريب كمل ..وهطول فى السفر .. ناديه هزت دماغها برفض -تعرفى انا مسافر ليه عشان هروح المدرسه واتعلم ...مدرستى فحته بعيده اوووى ومش هقدر اروح وارجع منها كل يوم . ناديه :وليه انتا تروح مدرسه بعيده متقعد وتروح المدرسه اللى فيها دياب ونادر وترجع كل يوم معاهم غريب :مينفعش ياحبيبتى مدرستى غير مدرستهم ...وعشان كده بقى انا عايز اختى الشاطره الجميله تتعود انها تاكل لوحدها ،وتعتمد على نفسها عشان هى بقت كبيره وشاطره وكمان عشان عاوز اتطمن عليها قبل مااسافر . غريب مد الطبق لناديه ومدلها الشوكه عشان تاكل لوحدها .وهو كمان مسك شوكه عشان ياكل بيها ناديه مدت ايدها عشان تمسك الشوكه لكنها رجعت ايدها وبصت لغريب وديقت عنيها .. طيب اكلنى انتا المره دى بس وبعد كده هاكل لوحدى ...وحياتى وحياتى غريب ابتسم ومسك الشوكه بتاعتها معدوله عشان ياكلها لكنه وقف الاكل عند بوقها ورفعلها حاجبه : بس دى اخر مره وبعد كده هتاكلى لوحدك ... عايز اشوفك وانتى بتاكلى لوحدك عشان تثبتيلى انك اشطر بنت فالدنيا وعشان ابقى مطمن عليكى وانا فالمدرسه اتفقنا؟. ناديه :خلاص والله من هنا ورايح هاكل لوحدى بس يلا اكلنييييى جعااان اوووووى ابتسم غريب وهو بيقولها اسمها جعااانه نه نه يلهوووى عليكى هتجننينى .. وابتدا يأكلها وياكل معاها وضحك عليها جامد لما راحت للسفره بسرعه وجابت طبق ملوخيه وطلبت من غريب انه يشربها منه شرب وبتقول عليها شوربة ملوخيه وحتى هو كمان شرب معاها عدى اليوم وجه اليوم اللى بعده وده كان اخر يوم لغريب فالبيت وخلاص بكره الصبح هيمشى . غريب مراقب ناديه اللى من امبارح بتاكل لوحدها بصعوبه وبتوقع الاكل على هدومها ومش متحكمه فطريقة اكلها ولما تخلص بيبقى شكلها كارثه .. ودياب ونادر يضحكو عليها وغريب يتخانق معاهم عشان بيضايقوها وناديه تمشى وهى مبرطمه تخلى الداده تغيرلها هدومها وده بعد كل اكله . سميه كانت كل ماتشوف ناديه بتعمل كده تبص لغريب بلوم وبنظرة اتهام بأن هو السبب ان ناديه لغاية دلوقتى مش بتعرف تاكل لوحدها ودا بسبب اعتمادها عليه ودلعه ليها ... عدى اليوم وجه الليل وخلاص سعات قليله بتفصل غريب عن بداية حياه جديده ******** صحى غريب الصبح ونزل وكان لابس ومستعد ولقى الكل متجمع على الفطار وبص للوشوش لقى فيها وشوش متغيره عن كل يوم ...فيها الحزين وفيها الباكى وفيها كمان الغير مبالى كالعاده وفيها السعيد قعد غريب على السفره بعد ماباس دماغ ابوه وامه كالعاده وصبح على اخواته وباس ناديه وابتدا يفطر وهو مراقب امه اللى عيونها منزلتش من عليه والسعاده واضحه فيهم ... وزى ماسميه كانت عيونها مراقباه كانت كمان عيون ماهر مراقباه لكن بتراقبه بحزن وبتتنقل على كل تفاصيله كانها بتحفظهم... فجأه عيون ماهر اتملت دموع وهو بيفكر ان دى اخر مره غريب هيفطر معاه فيها . كمان ناديه كانت غريبه اوى بتاكل كتير وبسرعه وبتوقع على هدومها المربى والقشطه وهى باصه على الاكل بتاعها ومرفعتش عنيها لغريب خالص و سميره اللى واقفه على باب المطبخ وحاطه طرف شالها على عنيها وبتبكى بصمت وكتافها بتتهز مع كل شهقه و دياب ونادر بيفطرو بدون مبالاه كالعاده . خلص غريب اكله ووقف ومع وقفته وقف ماهر وسميره اتقدمت ليه وناديه بطلت اكل وسكتت وهى باصه برضو للاكل غريب :انا طالع انزل الشنط يابابا بعد اذنك ماهر شاور لدياب ونادر يقومو يساعدو اخوهم وبالفعل قامو معاه ونزلو كل واحد بشنطه . دياب ونادر راحو يحطو الشنط فعربية ابوهم .. غريب وقف قصاد ابوه ومره وحده اترمى فحضنه لما لقى ماهر فتحله اديه على اخرهم ودموعه نزلو .... ماهر وهو حاضن ابنه :سامحنى ياغريب يبنى لو كنت قصرت معك فحاجه ...وتأكد انك اغلى حاجه عندى فالدنيا دى غريب :عارف يابابا ...وانتا كمان اغلى حاجه عندى فالدنيا ، واحسن واحن اب فالدنيا ساب غريب حضن ابوه وبص لسميره اللى وقفت قدامه وهى بتمسح فدموعها اللى زى الشلال بطرف شالها قرب منها غريب واخدها فحضنه وباس دماغها بحنان :هتوحشينى اوى ياداده ... مردتش سميره لكنها زادت فالبكا فى حضن غريب اللى مسابهاش الا لما حس ان شهقاتها هديت شويه . غريب سلم على دياب ونادر اللى دخلو من بره وكان سلامهم بارد وراحو عالسفره يكملو فطارهم بص غريب لناديه وراح قعد جمبها على ركبه وبقى قصاد وشها ...حاول يرفع وشها ليه عشان تبصله لكنها رفضت ورمت الشوكه من ايدها وقامت جرى على اوضتها وغريب قام وراها ووقفتها ايده وهو بيمسكها ويحضنها من ضهرها ويحط دماغه فرقبتها وهو بيهمسلها : هتوحشينى اوى يانانا ...خلى بالك من نفسك ... فكت ناديه نفسها من ايدين غريب وجريت على اوضتها واترمت على السرير ودفنت وشها فيه واتفتحت فالعياط . غريب قام وراح بخطوات بطيئه ووقف قدام سميه اللى رفعتله عنيها وهى بتشرب من فنجانها فى سكوت . غريب :انا ماشى ياامي سميه سكتت شويه وهى عارفه غريب منتظر منها ايه لكنها جاوبته بكل برود :مع السلامه ياغريب خلى بالك من نفسك ..ورجعت تشرب من فنجان الشاى بلبن بتاعها غريب رفع ايده حطها على قلبه ومسد عليه لكن وهو مبتسم لانه راهن نفسه على ان امه هيكون دا رد فعلها وكسب الرهان مع نفسه ...مع انه كان يتمنى منها حضن ...حضن واحد بس وكان مستعد ينسى كل اللى فات بالحضن دا ...لكن للاسف خيبت اماله كالعاده . قرب منها غريب وباس دماغها وخرج جرى على بره ... وقف ماهر قدامها يبصلها باحتقار وهو بيسأل نفسه هو ليه اتجوز الانسانه دى ..ليه مفكرش ..ليه مشافش حقيقتها دى قبل مايتجوزها !... واستغفر ربه وخرج ورا ابنه اللى كان جوا العربيه وساند ماغه على القزاز وحاطط ايده على عنيه . اتحرك ماهر بالعربيه وغريب باصص للبيت وهو بيختفى قدام عنيه وكل زكريات طفولته فالبيت اتجسدت قدام عنيه . *********** جواهر مرت شهور ليل فيهم بقت تعرف تقرا وتكتب زيي ويمكن احسن منى المدرسه فتحت ونجحت وبقيت فى سنه اولى اعدادى بس برضو منازل اتفقت مع امى تخلى الابله منى تجينى الصبح فمعاد ليل وكنت بخلى ليل تقعد معانا وهى بتدينى الدرس والغريب ان ليل كانت بتفهم الدرس احسن منى ... الابله منى لاحظت ان ليل بتخلى بالها معانا وبتفهم الدرس والدليل ان لما الابله منى بتسأل سؤال ليل كانت بتجاوبها قبلى. الابله منى استغربت من دا جدا ...لكنها ادايقت وقالت لليل متحضرش الدرس تانى ولو هتحضر تدفع تمن الدرس زيها زيي ليل زعلت لان اهلها طبعا ميقدروش يدفعو فلوس دروس فكل المواد للابله منى وليل قالت خلاص انا مش هحضر تانى وكفايه عليا لحد كده لكن انا كلمت امى وقولتلها اللى حصل وقولتلها انى هبطل من الدرس انا كمان عشان ليل هتبطل . امى اتجننت منى ولما لاقتنى يومين مش راضيه اخد الدرس ولا ازاكر وخصوصا ان امتحانات نص السنه خلاص مش باقى عليها حاجه قررت انها تدفع تمن درس ليل عشان انا ارجع اخد دروسى وازاكر من تانى . عدت علينا الايام واحنا مع بعض كل يوم .....ليل بقيت بعرف كل تفاصيل حياتها هى وابوها وامها وانا كمان بحكيلها كل حاجه بعملها فالبيت بعد ماهى تروح .. امى كانت فرحانه بليل ...لكن ستى مبروكه كانت مطهقانى ومطهقاها فعشيتها لكن ليل مكانتش بتزعل منها ولا حتى بتاخد عليها . قاعدين فيوم بنزاكر ونتكلم ونهزر بعد ماالابله منى مشيت وفجأه اتفتح الباب علينا مره وحده ودخل علينا اكتر شخص بكرهه فالدنيا دخل محروس وقفل الباب بسرعه وهو بيبص لليل كأنه ديب بيبص لفريسته بجوع قبل ماياكلها : محروس :ستك مبروكه تعبت وامك ومرات عمك وعمك اخدوها للدكتور وانى بعت ولاد عمك الغيط عشان ياخدو بالهم من الفلاحين وانى جيت عشان آخد بالى منكم ..😁 وللحكايه بقيه ... بقلم /ريناد يوسف (صاحبة السعادة) لكم منى اجمل باقات الزهور 🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹 الفصل السابع من هنا |
تعليقات
