 |
رواية فرعون الفصل السابع والعشرون 27 بقلم ريناد يوسففرعون البارت السابع والعشرون 27 بقلم/ريناد 💖 سميه قاعده فأوضتها على كرسيها الهزاز وسانده ايديها عليه وباصه للشباك المفتوح قدامها وبتفكر ياتري ابدأ بمين فأنتقامى ؟ ابدا بغريب اللى وجوده فحياتى كان سبب فدمارها ؟ ولا ابدا بماهر اللى دمر حياتى ؟ ولا ابدأ بجميله اللى جات واخدت كل حاجه عالجاهز .. انا الود ودى اجيب التلاته قدامى وارش عليهم بانزين واحرقهم بعود كبريت واحد ....بس لا .الموت راحه متمنهاش لماهر ... ماهر لازم يفضل عايش ويتفرج علي حبايبه وهما بيختفو من حواليه .. لازم ازله زى مازلنى ... هستنى لآخر السنادى ...هستنى لما ابنه حبيبه الملازم غريب يتخرج وساعتها لازم اقدمله هديه تليق بمقام الملازم غريب الدمنهورى .. ************* (بعد مرور شهور ) قاسم :حلو كده ولا ايه قولى رأيك عشان فيه حد معين هيحضر حفل التخرج عاوزه يشوفنى احلى واحد فالدفعه . غريب :متقلقش اللى بيحب حد بيشوفه احلى واحد حتى لو كان معفن .. قاسم :لاحظ ان كلامك له معنيين واحد حلو والتانى معفن غريب :خد المعنى اللى يناسبك ومتنساش ان التضاد بيقوى المعنى . قاسم :اهو اقعد اتفلسف انتا عليا عشان دا وقتك. الاتنين لبسو الزى العسكرى ونزلو وقفو فالطابور مع باقى الدفعه وابتدو العرض الاستعراضى قدام الحضور ورئيس الجمهوريه ... ماهر قاعد وسط جميله وجواهر ونادر وداده سميره وناديه وحاسس بفخر الدنيا كلها وهو شايف ابنه قدامه فيوم تخرجه شايل السلاح وواقف زى الاسد .. قاسم كمان نافخ نفسه وهو شايف ماجده وعبد السلام واقفينله وعمالين يسقفوله طول الوقت حتى لو مافيش حد بيسقف ...وكمان موده ومحمود واحمد وستاتهم الحوامل الكل متجمع ونظرات الفخر بقاسم باينه فعيونهم . لكن الاهم عنده من دول كلهم ...جواهر الى عنيها منزلوش من عليه طول الوقت .. خلصو الاستعراض ووقف الرئيس قال كلمته ومن بعده كل القاده قالو كلمتهم وجه وقت تكريم الاول عالدفعه وطبعا وبدون شك كان غريب.. اول ماقالو عريضه طويله بيمدحو فيها طالب معين وبعدها قالو اسم غريب الشهير بفرعون الداخليه ... الكل قام وقف وماهر كان هيغمى عليه من الفرحه والفخر بأبنه . فضلت داده سميره تزغرت لغاية ماصوتها اختفى من كتر الزغاريت. خلص الاحتفال والعيلتين اتجمعو سوا عيلة غريب وعيلة قاسم وغريب وقاسم انضمولهم ... الكل واقف فالحوش وواخدهم الكلام والهزار ... جميله :انا بكره هعملكم حفله فالفيلا وعزومه كبيره للكل هدية نجاحكم... ماجده :وانا عليا التورت والجاتوه عبد السلام :وانا عليا انفخ البلالين موده :وانا عليا اعقمكم كلكم 😄 قاسم حط ايده على وشها كله وزقها لورا وهى طلعت منديل مبلل معقم ومسحت وشها مكان ايده.. ماهر :وانا هجيب لكل واحد فيكم الهديه اللى يختارها ...هاه كل واحد فيكم يقولى نفسه فأيه. غريب :انا مش عاوز غير رضاك عنى ياحبيبي وكفايه عليا الفرحه اللى شايفها فعنيك دلوقتى .. ماهر شده واخده فحضنه وطبطب عليه. وقرب من ودنه وشوشه ...هديتك انا محضرهالك وهتعجبك اوى .. قاسم:انا بقا عاوز وهطلب من حضرتك حاجه غاليه اوى كمان واتمنى ان حضرتك توافق تديهانى .. الكل بص لقاسم مستنى يسمع طلبه. قاسم :انا طالب من حضرتك ايد جواهر ياعمى واوعدك هخاف عليها واحميها زى مااى حد معاه جوهره غاليه وبيحافظ عليها... ماهر مستغربش لانه عارف ان دى رغبة قاسم من زمان ...زى ماعارف كمان ان نادر هو كمان بيحب جواهر .. فلاااااش بااااك ماهر :هاه قولت ايه ياغريب غريب :فأيه بالظبط يابابا ؟ ماهر :ييييه فاللى بقالنا ساعه بنتكلم فيه. غريب :يعنى انا فهمت حاجه غريبه ...فهمت من كلام حضرتك انك عاوزنى احب جواهر بنت عمتى بناء على طلب عمتى ....وكمان اخليها تحبنى فهمت صح كده ؟ ماهر :هو المعنى صحيح بس انتا قولتها بطريقه صعبه شويه... هو القصد انك تخلى جواهر على قمة المناسبين ليك اثناء تفكيرك فالارتباط . غريب :طيب احب اقولك ان مخطط الدمج ولم الشمل اللى رسمتوه انتا وعمتى دا مخطط فاشل .. ماهر :اسبابك؟ غريب :لتلات اسباب ...الاول ان قاسم صاحبى بيحب جواهر من سنين ..التانى ان نادر اخويا بيحب جواهر من نفس ذات السنين ... التالت انى مبحبش جواهر وبعتبرها زى ناديه اختى .. ماهر سند بكوعه على رجليه وشبك صوابعه قدام وشه ورد على غريب :مشكله عويصه ...قاسم ابنى وعارف اخلاقه كويس ..ونادر ابنى ومش هلاقيله وحده احسن من بنت اختى!.... يبقا الحل ايييه؟ غريب :يبقى الحل زى ماقلت انا من الاول فأيد جواهر ...هى اللى تختار وهى اللى تقرر الافضل والمناسب ليها من وجهة نظرها ... ماهر :وهو كذلك ...مع انى من رأيي تاخدها انتا وتغيظهم هما الاتنين 😄 غريب هز دماغه وابتسم وهو باصص لابوه ... بااااااااك ماهر بص لجواهر : اى هديه تانيه غير جواهر كان ممكن اديهالك من غير كلام ...لكن جواهر لازم نسألها هى موافقه تكون هدية قاسم الغاليه ولا لا. جواهر خدودها احمرت وابتسمت وبصت للارض بخجل ... ماهر:انا اعرف ان السكوت علامة الرضا ولا ايه ياجوهرة خالك الغاليه.. جواهر زادت ابتسامتها وزاد حمار خدودها وماهر بص لقاسم وقله مبروك عليك هديتك ... قاسم نط مكانه وراح بتهور على جواهر ... ماهر :ايه رايح فين ياحبيبي ... قاسم :عاوز فراوله ...هموت وادوق الفراوله ياعمى ... ولان جواهر فاهمه هو يقصد ايه حطت ايدها على بوقها عشان متضحكش وبصت الناحيه التانيه.. ماهر :اصبر عالفراوله لما تاخدها فبيتك ياحدق ...ومتنساش وانتا بتتكلم قدامى بالالغاز انى صايع قديم ..فاهم ..واداه قلم خفيف على خده.. فالاثناء دى كان غريب اختفى ورا نادر اللى اول ماسمع كلام قاسم انسحب بخطواته للخلف بصدمه من غير مايسمع رد جواهر الواضح على وشها على طلب قاسم ... بعد عنهم شويه وبعدين اخدها جرى لغاية ماعرف نفسه انه على بعد مسافه آمنه من الكل، وقف وحط ايد فوسطه وايد على عنيه وهو باصص لفوق وصرخ بكل صوته ... مع صرخته دى غريب كان وصل عنده وحضنه من ضهره ونادر حاول انه يتخلص من حضن غريب لكن غريب كان اقوى منه وكان مسيطر عليه.... لف نادر من غريب وبصله بعيون حمرة من الغضب زى عيون الغول وزعق فيه ...سيبنى ياغريب... سيبنى ...لكن غريب برضو مسيطر عليه ...ومره وحده نادر قدر يحرر ايده من غريب وكورها وضرب غريب بونيه فوشه وهو لسه بيصرخ فيه ...بقولك سيبنى سيبنااااى . غريب مداش اى رد فعل لضربة نادر الا انه رجع اخده فحضنه من تانى وشدد عليه وهنا نادر مستحملش واطلق العنان لصوته ودموعه مع بعض وهو بيتكلم بهستيريا... جواهر دى بتاعتى انا ياغريب ...انا بحبها من اول يوم شفتها فيه ... جواهر محدش بيحبها ادى ...انا اولى بيها ...دى جوهرتى انا اللى فضلت سنين بحافظ عليها لنفسي حتى من نفسى ...انا عاوز جواهر ياغريب ... روح قولهم دى بتاعت نادر سيبوهالو حرام عليكم . غريب :فضلت حاضنه وهو متعصب وجسمه بيتهز فحضنى وضامم دماغه على كتفى لغاية ماحسيته هدى شويه ...بعدته عنى ومديت ايديا مسحت دموعه وقلتله: انتا بتحب جواهر اد ايه .. نادر :لدرجه مش هلاقى كلام يوصفها. غريب :طب انا اعرف ان اللى بيحب للدرجه دى بيعمل اى حاجه عشان يشوف اللى بيحبه سعيد حتى لو سعادة حبيبه مع حد تانى وفبعده عنه. نادر :ياغريب دا كلام افلام دا، وحوارات مسلسلات ...انتا لو حبيت زى انا مابحب جواهر كنت قدرت تفهم وتعرف انا حاسس بأيه ... كنت حسيت بالنار اللى فقلبى وانا بتخيل انها هتكون لراجل غيرى، وهيكونله كل الحقوق فيها وانا لا، هيعيش معاها ،هياكل من ايديها ، هياخدها كل يوم فحضنه، وشعرها يتفرد عليه ...هتخلفله عياله ... هتبص فعنيه كل يوم وتقوله بحبك... وهنا رجع جسمه لعصبيته الاولى واتهز وهو بيصرخ : سيبنى ياغرييييييب سيبناااااااى محدش هيقدر يحس بيااااااااا وهنا جاله صوت ابوه اللى قدر ينسحب من وسط اللمه ويدور عليهم لغاية ماشافهم من بعيد جرى عليهم ماهر :انا حاسس بيك يانادر ...حاسس بيك لانى عشت الم الفراق وقادر احس بالنار اللى فقلبك دلوقتى .. نادر زعق فيه :لا مش حاسس عشان لو حاسس كنت قلت لقاسم جواهر بتاعت نادر وكنت جبتهالى انا ...ابنك. ماهر :انتا ليه محسسنى ان جواهر دى جماد وملهاش رأي واى حد يقدر يمد ايده وياخدها ... جواهر بنى ادمه وليها احاسيس ومشاعر زيك بالظبط ..ومن حقها تختار شريك حياتها بناء على ارتياحها للشخص دا ... اسمعنى وصدقنى يانادر .....لما تهدى وتقعد تراجع نفسك هتشوف كل حاجه بصورة اوضح وهتلحق تخمد النار اللى حاسس بيها دلوقتى دى قبل ماتحرق روحك .. قولى هترضى تعيش مع جواهر وانتا عارف ان قلبها وعقلها مع حد غيرك؟ طب بلاش دى ...لما تديها كل الاهتمام والحب اللى فقلبك ولما تستنى منها تردهولك ومتلاقيش منها اى مقابل هتحس وقتها بأيه؟ تعرف يانادر ...اللى ميشوفش الحب ليه فعين اللى بيحبه ...واللى ميشوفش صورته فعين حبيبه متلونه بلون السعاده وهو بيبصله ... يبقى يبعد عنه ويدوس على قلبه وهو الكسبان جايز تشوف كلامى دلوقتى ملوش لزوم او كلام بصبرك بيه وخلاص ... لكن صدقنى هتكتشف صدق كل حرف قولتهولك دلوقتى مع الوقت ...الوقت لوحده هو اللى هيطيب جرحك ويداوى اثره... خبط ماهر على كتف نادر وسابه هو وغريب ومشى ... غريب :تعالا معايا هنخرج النهارده لوحدنا وهنقضى النهار مع بعض ...انا هنسيك جواهر وابو جواهر وعلى فكره لما تقرب منى هتكتشف انى انا كمان من جوايا جوهرة 😄 نادر ابتسم وراح مع غريب اللى اخده تحت دراعه ومشى بيه وهو بيكلمه ويهزر معاه لكن فنفس الوقت مش عارف من بعد النهارده تعامل نادر مع قاسم هيكون ازاى ؟ غريب ونادر طلعو بالعربيه وراحو على شقة ماهر القديمه وقضو اليوم هناك وطلبو اكل وغريب مسابش نادر وبقى يفتح معاه مواضيع عشان يقدر يخرجه من الحاله اللى هو فيها ... لحد ماليل ليل وسمعو باب الشقه بيتفتح ودخل ماهر بدماغه : كنت متاكد انكم هنا...ورجع بص بره واتكلم :تعالا ياقاسم اهم لابدين هنا هما الاتنين غريب ونادر بصو لبعض .. دخل قاسم ... قاسم :كده تسيبونى ادوخ عليكم من اللف وكمان قافلين تليفوناتكم انتو الاتنين؟! ... انتو مش عارفين انى مقدرش استغنى عنكم ... وكمان جابكم قلبكم تسيبونى فيوم زى دا ومسمعش من واحد فيكم كلمة مبروك ؟! هى دى الاخوه! ماهر بص لنادر :معلش اعذرهم غيرانين منك عشان خطبت واتخرجت فيوم واحد ... قاسم بص لنادر وجه قعد جمبه :عينك حمره ليه يانادر مالك؟ نادر :كنت ببكى قاسم بص لعمه ماهر وغريب اللى بصو لبعض وغريب بلع ريقه قاسم :ليه ياحبيبى كنت بتبكى ليه؟ نادر بهزار :عشان قلت لبابا يخطبلى زيك وهو مش راضى ... وفجأه اتحول هزاره لبكا بصوت عالى وقاسم اخده فحضنه وبيبص للكل باستغراب ... طب بس بس خلاص مكنتش اعرف انك غيار اوى كده خلاص ياعم طالما عاوز تتجوز وبتبكى بكا انا هجوزك موده اختى خلاص. نادر زقه وبعد عنه لكن قاسم رجعه تانى لحضنه :والله منتا قايل حاجه ولا تشكرنى انا اصلا مش هلاقى لاختى عريس احسن منك اششش بس خلاص اهدى ..... فجأه نادر وغريب بصو لبعض وانفجرو فالضحك مره وحده قاسم بصلهم وبص لعمه ماهر وقله .. عمى هو حد فعيلتكم كان مريض كده ؟ يعنى دى ممكن تكون وراثه؟ .. قولى اصل الهطل دا مرض خطير وممكن يبقى وراثه ...اصل لو كان كده اسيب جواهر من دلوقتى اصل هطل مع وسواس قهرى ممكن يتفاعلو ويطلعو حاجه جديده تطلع عين امى ... نادر اول ماسمع اسم جواهر رجع يبكى بصوت من تانى .... قاسم :يبنى بس خلاص ...والله هعيط معاك ... طب لو مش عاوز موده خد ماجده وخلاص ،اهو كده كده عبسلام بقا كل يومين يدخل تشحيم وتزييت لركبه ومعدش نافع .. خدها وابقى جوز امى بس والنبى متاخد العماره الحيله اللى بناكل منها احسن نتشرد ...اقولك حاجه احنا هنشتغل بوابين للعماره انا وعبسلام بس متزعلش . نادر هنا ضحك وحضن قاسم واكتشف انه مينفعش يخسره حتى لو عشان خاطر جواهر ... قاسم :والله انا ابتديت اتوجوس ؟ ماهر :تت ايه ؟ قاسم :اتوجوس ...يعنى اتوجس واتوغوش الاتنين سوا ... ماهر :اممممم ودول بقا مع بعض اسمهم اتوجوس ؟ قاسم :ايوه دمج دمج ... وبعدها بص لنادر اللى ميت من الضحك ورجع زعق لماهر .. سيبك من المعنى دلوقتى ورد على سؤالى ..بيعدى اللى عند نادر دا طب ملقولهوش اسم المرض دا عشان ابحث عنه واستفسر واعرف راسى من رجلى ؟.... طب بصو هو اكيد مش هيطلع حد يعرفه فأنا هسميه وابقا مكتشف المرض واسمى يتكتب فالتاريخ (هسميه مرض السخسخاط ) يعنى سخسخه وعياط ايه رأيكم حلو الاسم صح ؟! وهنا التلاته نادر وماهر وغريب ماتو من الضحك وقاسم بينقل عينه بينهم وساكت ... الكل سكت وبصوله وهو فاتح بوقه وزى مايكون منتظر حاجه تحصل وفعلا اكد احساسهم لما سألهم ... هتبكو بعد كده صح ..يلا واحد اتنين تلاته عَيَااااط😂 الكل ضحك وماهر وغريب اطمنو لما اتاكدو ان غلاوة قاسم فقلب نادر اكبر من حبه لجواهر . **************** ليل عدى على موت ابوى وولدى النهارده حوالى ٩ شهور ... النهارده بعنا آخر غنمه حدانا ...خدها مؤمن وزى كل مره باعها ولا شفنا منه ابيض ولا اسود بس فالح كل ليله يجيب الرضعه بتاعته ياخدها ويتخمد ... له بس المرادى جوزى حبيبى مدخلش علينا بيده فاضيه ...دا دخل عليا بحاجه مكنتش افكر انه يجيبهالى ... دخل عليا بمره وحاطط يده على كتفها ونافخ صدره وهو داخل ووقف فصحن الدار وقلها ... ادخلى يابداره بيتك ومطرحك ... بصلى انا وامى وبعدين بص للى واقفه جمبه وقال : دى بدريه اخت حامد صاحبى .... مرتى الجديده ... حسيت بحاجه دبت على الارض ببص وراى لقيتها امى اللى كانت قاعده على حرف الدكه وجايبالها ميه فالطشت عشان اغسلها رجليها وقعت فالطشت مغمى عليها .... قلبتها شمال ويمين لقيتها قاطعه النفس صرخت بعلو صوتى ولميت الناس .. الحريم شالوها معاى ووديناها على سريرها وعلى مافتشناها لقينا السر الالهى طلع ... وسمعتهم بيقولولى البقيه فحياتك وانى اهنه متحملتش الكلمه دى وسقطت وسطيهم ومدريتش بروحى بعد اكده الا وانى شايفه امى قدامى متكفنه وجاهزه للدفن. كرهت اللون الابيض عشان آخر حاجه عشوفها على حبايبى ...كرهت بيتنا اللى فسنه وحده كل صحابه الغاليين كلهم ...كرهت نفسى عشان انى بس الفاضله والكل سابونى وراححو ...والى كرهته اكتر من ديه كله ...مؤمن. اللى سابنى وامى ميته على دراعى وخد عروسته ودخل الاوضه وسك عليهم الباب . وللحكايه بقيه ..... لكم منى اجمل باقات الزهور 🌹⚘ بقلم /ريناد رينوووو💖 الفصل الثامن والعشرون من هنا |
تعليقات