رواية حب لا ينتهي الفصل الخامس والعشرون 25 بقلم زينب رشدي#البارت_25 #حب_لا_ينتهي نمت انا وسيف ولاول مره في حض*ن بعد وقريبن كده وعند عمر صحي عشان الفجر وحب يروح ل ساره ويصلحها ويصلى معاها دخل عليها واول لما فتحت النور فضلت اكتر من ربع ساعه مصدوم فى حض*ن تانى غيرى نايمه فى حضنه ده سيف فضلت ازعق واقول خيانه واضرب في سيف وساره عشان يصحوا ساره بنوم: في ايه ي عمر عمر: في ايه انتى ده بيعمل ايه هنا ساره باستعاب: ايه ده سيف سيف اصحى سيف: ي عمر سبنا شويه بطل رخامه عمر: رخامه ي زبا*له ي وا*طى ي معندكش اخلاق نايم في حض*ن اختى ومش عاجبك فجاءه لقيت بابا وماما وسلوى داخلين الاوضه على الصوت سلوى خرجت بسرعه اول لما شافت سيف منى بصدمه: سيف انت بتعمل ايه هنا سيف ببراءه: كنت بصالح ساره عمر بغضب: تصالحه تقوم تبات معاها وتناموا بطريقه دي ساره بخوف: عمر اهدى هفهمكم والله عمر: انتى تخرصي خالص سيف: انت مكبر الموضوع على فكره عمر بعصبيه: ي بارد وحيات امك لطلع زمارت رقبتك ومسك سيف وخنقه بجد وانا بحاوله ابعده ساره بدموع: ي بابا اتكلم حبيب بهدوء: سيبه ي عمر انا اللى دخلته عمر بعد بصدمه وماما وانا كمان فضلنا مصدومين عمر: دخلته ازاى مش فاهم انا دخلت عيلهم وهو نايم معاها والهانم مرتاحه وهي فى حضنه حبيب بهدوء: جوزها عمر بصدمه: انا بجد مش فاهم حضرتك واحد يكتب كتاب يجى ينام في حض*نها ساره: عمر عمر: ايه مكنتيش نايمه حبيب:طيب تعالوا نصلوا الفجر قبل ما يفوتنا وبعدين نتكلم كنت مستغرب جدا من هدوء بابا ومستغرب اكتر ان بابا اللى اذن بدخول سيف صلينا الفجر جماعه وبعدين سيف مشى بعد ما كنت هقتله ودخلت ل بابا المكتب عمر: اتفضل فهمنى حبيب: سيف كلمنى واستأذن منى وانا اللى قولتله يقعد معاها عمر: نعم حبيب: ساره لسه مسيطر عليها الماضى وطبعا لاحظت ده يوم ترددها على كتب الكتاب ولما اتكلمت مع ديما قالت انها متردده وقلقانه ومش عارفه تتعامل معا زي ما هو عايز وخايفه يبعد عنها فقولت لازم يقرب منها عشان تعرف ان بيحبها وان عمره ما هيبعد عنها عشان حاجه مش بسببها فهمنى عمر: بس مش يبات معاها حبيب: هو جاى من ساعتين ثم انا واثق في سيف وساره عمر: ودلوقتى انت كسرت خوفها حبيب: مش بالظبط ومعتقدش ان موخفها راحت بس على الاقل ارتاحت معاه وبدليل انها وافقت تقعد وتنام معا عمر: حتى لو كان ده مش مبرر انه يبات معاها ثم اي بنت بتبقى قلقانه من الجواز مش لوحدها يعنى حبيب: اختك مش زي اي بنت اختك اتظلمت واللى شافته هياثر عليها متخليش حبك وغيرتك عليها تعميك عن الحقيقه عمر بضيق: اللى تشوفه عن اذنك خرجت من عند بابا ودخلت اوضتى على طول اول لما خرج عمر دخلت لبابا ساره: بابا انت زعلان والله انا قولتله امشى رفض وراحت علينا نومه واحنا قاعدين حبيب بحزن: لا مش زعلان واظن ان قولت ان انا اللى فتحتله ودخلته ساره: وده اللي مش فهماه حبيب: مش مهم وروحى شوفى هتعملى ايه ساره: حاضر عن اذنك خرجت من عند بابا ودخلت المطبخ حضرت ليا ولعمر فطار ودخلتله الاوضه لقيته قاعد على المكتب ساره بابتسامة: انا قولت احضر فطار وتحكيلى عملت ايه في السفر عمر: بتحبى سيف ساره: ده وقته عمر: جاوبى على سؤالى ساره: اكيد السؤال ده اجابته واضحه بعد كل اللي حصلنا عمر: ارتاحتى وانتى نايم*ه مع*اه ساره: عمر انا والله منعته وقولتله يمشى بس هو اصر راحت عليا نومه واحنا بنحكى عمر قام و فضل يمشى قدامى وقف قدامى بعدين وقرب عمر: عارفه من يوم ما رجعتى من السفر وكل ما انام جنبك كنت احسك وانتى قاعده فتره لحد متنامى ولو حد صحاكى بتقلقى ومبتعرفيش تنامى وبكائك وانتى بتصلى وبتقرى قران ونبضات قلبك السريعه وانتي نايمه وكإنك بتجرى بس النهارده لما دخلت عليكى وانتى نايمه فى حض*نه ونايمه براحه ومبتسمه ونبضات قلبك سريعه بس من قربه منك مش خوف اتاكدت ان مهما كان الجوز هو السند مهما كان اخوكى ولا ابوكى قريبين منك قد ايه مكنتش متخيله ان عمر واخد باله من كل ده فضلت زعلانه لانه حس ان بحب سيف اكتر منه ساره: كل اللى بتقوله حقيقه بس خوفى وانا نايمه عشان احلام بترودنى بالماضى وخايفه بعد الجواز سيف يندم والنهارده نمت مرتاحه بس عشان اللى خايفه منه نايم معايا وبكائى اللى في الصلاه والقرأن عشان خايفه من ربنا بسبب اللى حصل زمان حتى لو مش ذنبى وبطلب منه يسامحنى ويساعدنى على اللى جاى بس مش صح ان سيف سندى او بحبه اكتر منك مستحيل مفيش مقارنه انا بحبكم انتوا الاتنين وانت عارف كده كويس ولو بعدت عنى وحبك قل بعد جوازك ولا حتى بعد ما اتجوز انا هبقى مضايقه جدا وممكن اموت ي عمر عمر بحضن وحزن: ي حببتى بعد الشر عليكى كلامى ان سيف هيبقى سندك ده مش مزعلنى عشان ده طمنى انك متجوزه حد محترم وهيحافظ عليكى وده مش معناه ان هبعد عنك لا ده بالعكس ده انا هقرب بزياده ساره بابتسامة: قرب ولا يهمك عمر: طيب يلا نفطر ساره بتوتر: طيب كنت عايزه اتكلم معاك عمر: اتكلمى ساره: احم انا يعنى حاسه من ساعه اللى حصل وانت مش على بعدك عارفه إن صعب بس اقصد يعنى انك بقيت تغيِر زياده عن اللزوم سواء من سيف او محمد عمر: عشان خايف عليكم ساره: لا ي عمر ده مش قلق طول عمرك بتقلق وتغير من سيف بس عمرك ما مديت ايدك عليه انت كنت هتموته عمر: تقصدى اي ساره: اقصد انك بسبب جودى بقا عندك عقده يعنى اقصد انك بقيت تخاف ان ابعد عنك احب سيف اكتر كده يعنى عمر: انتى هطلعينى مجنون ي ساره ساره: مقصدش ي حبيبي والله طيب بصراحه انت بتحب ديما عمر: مقدرش اقول حب هو يعنى اعجاب بطريقتها باسلوبها بشجاعه وقفتها معاكى كده يعنى ساره بابتسامة: واعجاب اومال من كام يوم شوفت عروقك برزت اول لما مروان حضن*ها لا واي يوم خناقه النادى اتعصبت عليها جامد عمر: عادي ي ساره اعجاب بقولك ساره بتنهيده: بص ي عمر انا اختك وبتكلم معاك بكل صراحه شيل كل الهلاوس اللى فى دماغك جودى وبعدت عننا وانا وسلوى جنبك وعمرنا ما نحب اجوازنا اكتر منك وانت ملكش بديل اصلا ومهما حصل هتفضل اخويا وابويا اما عن ديما ف مديعهاش منك واتقدم خطوه منها عمر بتنهيده: فاهمك ي حبيبتى واوعدك ان هفكر في موضوع ديما ومش هضايقكم تانى ساره حضنته: ي حبيبى انت براحتك وضيقنا براحتك بس بعقل عمر بابتسامة: حاضر ساره: طيب لما اقوم انا عشان معايا معاد مع سيف عمر: ساره ساره: امممم عمر: متزعليش منى انا بحبك وبخاف عليكى ساره بابتسامة: عارفه ومش زعلانه يلا باااى خدت شاور بسرعه وغيرت هدومى ونزلت لسيف سيف: عمر زعلك ساره: لا متقلقش سيف: طيب اي نحجز فين ساره: مش عارفه مفيش حاجه جايه في دماغى سيف: اي رايك نحجز في فى فندق*** ساره: اااه ده جميل اوى بس لازم قبلها بكتير سيف:متقلقيش راحوا الفندق وحجزوا القاعه بعد اسبوعين وكانت ساره مضايقه من قرب المعاد وحاسه انه بدرى اووى سيف: والله متقلقي كل حاجه هتخلص ساره: عارف لو الفستان ملحقش يخلص سيف: طيب كلميهم دلوقتي سارة: طيب الوووو ي جومانه جومانه: ساره هانم ازي حضرتك ساره: الحمدلله بس محتجاكى جومانه: انتى تؤمرى ده انا نفسي تلبسي فستان مننا ساره بابتسامة: ومش اي فستان ده فستان فرحى جومانه بفرحه: بجد الف مبروك ي ساره هانم ساره: اي جومانه ساره بس اي هانم دي جومانه: انتى تؤمرى هعملك فستان محصلش امتى الفرح سارة بحرج: بعد اسبوعين ي جومانه جومانه بصدمه: اسبوعين صعب ي ساره ساره: عارفه والله بس عشمانه فيكى جومانه بابتسامة: انتى تؤمرى احنا لينا كام ساره ساره: طيب انتى ليكى فرع هنا لان مش هقدر اجيلك جومانه بتفكير: اااه في بس انا هخليهم يجوا ياخدوا مقاسك بس فستانك هعمله بنفسه ساره: حبيبتي ده العشم برضو طيب بصي ي ستى فستانى وفستان ديما واختى عندك جومانه: حاضر ساره: والعريس ومروان واخويا بدلهم عندك جومانه: ده طمع بقا ساره بضحك:هههه مش انتى اللى نفسك تخدمينى اخدمى بقا جومانه: حاضر ي ساره بكره هتجيلك بنت تاخد المقاسات ابعتيلى العنوان بس ساره: شكرا ي حبيبتى حاضر هبعته وطبعا مش هتنازل انك تيجى تحضرى الفرح جومانه: والبسك الفستان بنفسي كمان ساره: حبيبتي تسلميلي يلا بااااى سيف: يااه على التساهيل الفستان و القاعه تخلص في نفس اليوم لا انا بحلم ساره: لا مش بتحلم بس متنساش ان في حجات كتير ناقصه سيف: الصعب خلص قطع كلامهم اتصال لسيف من يوسف سيف: ايوه ي يوسف يوسف: سيف فى خبرين ليك سيف: خير يوسف: الحكومه لقيوا الواد في شقة مشبوهه كانت مستخبى هناك والقضيه زادت عليه سيف: طيب الحمدلله انا ليا مقابله معاه هجيلك واي الخبر التانى يوسف: جودى في ستات ضربوها وهي دلوقتي في المستشفى وابوها وامها هنا وعاملين مشاكل وعايزن يشفوك انت عمر سيف: طيب ي يوسف نص ساعه واكون عندك سلاام ساره بقلق: في اي سيف: مفيش حاجه ي حبيبتى انا هوصلك الشركه وهروح مشوار ساره: هتروح فين سيف باس رأسها: هقولك لما اخلص ساره: طيب #زينب_رشدي الفصل السادس والعشرون من هنا |
رواية حب لا ينتهي الفصل الخامس والعشرون 25 بقلم زينب رشدي
تعليقات