 |
رواية حب لا ينتهي الفصل الثاني والعشرون 22 بقلم زينب رشدي#البارت_الثانى_وعشرين #حب_لا_ينتهي تاني يوم ديما جات واجبرتنى انزل معاها هي وسلوى وروحنا بيوتى سنتر وانا عمرى ما كان ليا في الكلام ده خلصنا كل المحتاجينه وانا مستغربه من طرقيتهم وبعدين قعدنا في كافيه ديما: ما تهدى في اي ساره: في ان مش العروسه عشان اروح مكان زي ده واعمل كل الهبل ده سلوى: هبل يعنى عشان شويه عنايه بالبشره ولا عملنا شعرنا والضوافر تبقى عروسه ديما: بالظبط واصبرى بقا عملالك مفاجأة ساره: خير ديما: اهى وصلت ساره بصدمه: مروااااان مروان بفرحه: حبيبتى وحشتيني اوى اوى اوى ساره: وانت خالص ي حبيبي عامل اي مروان: زي الفل اكيد مش في القاهره ديما: كإن كنت حبساه مروان: مين القمر ساره: اختى الصغيره وخطوبتها بعد يومين يعنى اتلم مروان: ظلمانى دايما كده سلوى: محمد وسيف وعمر جاين ديما: مروان ي حبيبى كل اللى جايين مجانين وبيغروا اوى اوعا تهزر مروان قعد بين ساره وسلوى: اااه اكيد وصلوا وكل واحد اضايق من وجود مروان وقعدوا من سكات ساره بصوت واطى: اختك نازله من امبارح كنت فين بقا مروان: كنت بنسجم ومصر كانت وحشانى ساره: وهي متوحشاك برضو مروان: هي مين ساره بضحك: هههه مصر عمر: وبعدين سيف: قوم ي حبيبي من جنب البنات وتعالا جنبنا مروان: لا معلش اصل ساره وحشانى محمد: طيب ساره وحشاك اي ذنبى انا ديما: مروان ساره: اهدوا ي جماعه براحه عليه احنا اصلا هنشرب القهوه ونمشي مروان: مش هنخرج سوا سلوى: اليومين دول لا ساره مشغوله معايا مروان: والله انتى استعجلتى حد يرتبط بدرى كده محمد: عن اذنكم مروان: واحد خلصنا منه اي سو ي حبيبتى ساكته ليه سيف: انا ماشي ديما بصدمه: انا قولتلك اي مروان: انا همشي بقاا شكلى عملت مشكله ساره: لا خالص ديما: وانا همشي معا باااى عمر: عارفين انتوا الاتنين لو هزرتوا مع الواد ده تانى ساره: انا بقول نمشي كمان وبعد يومين وفي اليوم الخطوبه قاعدين في الاوتيل بنجهز ديما: ساره خدى فستانك ساره باستغراب: ده مش فستانى ديما: عارفه بس عمر بعته وقال ده احلى وهيزعل منك لو ملبستهوش ساره: بتهزرى ده فستان كانى العروسه مش أختها سلوى: وفيها اي ساره المعازيم اهلنا ولو ملبستيش عمر هيقفش ساره بضيق: طيب ديما: يبقى حطى ميكب مع اختك ساره: مستحيل اي ده كله ديما: يعنى هتلبسي الفستان ومش هتحطى ميكب يلا عشان خاطري سلوى: ونبى متزعلينى في يوم زي ده ساره بضيق: طيب طيب جهزنا ولبسنا اول لما شوفت نفسي في المرايه اتخضيت مين دي بجد الفستان والميكب غيرنى خالص افتكرت يوم خطوبتى بس لا انا احلى بكتير ديما: قمرات ساره: انتوا عايزنى اخرج كده بجد سلوى: وماله يلا مشتاقه اعرف مكان الفرح فين ساره: مشوفتش عروسة مش عارفه خطوبتها فين ديما بضحك:ههه هنشوف النهارده سلوى: يلا ننزل الساعه بقت اربعه مروان: يلا ي ديما انتى وساره اركبوا معايا عمر: وانا خيال ماته قدامك مروان: بص انا متفق مع ساره على كده ساره: معلش ي عمر مفرقتش انت ولا هو انتوا الاتنين اخواتى عمر: طيب ديما تركب معايا مروان: ليه هى اختك عمر: وساره اختك مروان: اااه يلا ي ساره عمر: ي لهوى على الرزاله ساره: استحمل ده اخو صحبتى ركبت مع مروان وفضل مشغل اغانى ويلف بينا كنت فرحانه اوى بس استغربت لان وقف على البحر ساره: وقفت ليه مروان: هما قالوا انزلى يلا نزلت لقيت محمد وسيف واقفين ساره:مش فاهمه حاجه سلوى:ولا انا محمد:افهمك انتى وسلوى بتحبوا البحر جدا سيف: وكمان اول مقابلة لينا كانت هنا محمد: وعشان كده انا وسيف قررنا نعمل السيشن هنا ساره: مش فاهمه برضو سيف:مش مهم هنصور وهتفهمى بعدين عمر: طيب يلا معانا ساعه تصوير عشان نلحق نوصل سلوى: نوصل فين محمد: المفاجأة لسه منتهتش اتصورنا سيشن وطبعا عمر كان واقف على كل صور وكل شويه يتخانق مع سيف لان غيران عليا سيف: طيب يلا عشان نلحق محمد: ممكن ي استاذ عمر سلوى تركب فى عربيتى عمر: لا ولا سلوى ولا ساره مروان: انا قولت انك رخم عمر: ولاااا ديما: اهدى ي عمر ساره هتركب معا سيف وسلوى كمان عمر: ليه ده سيف: لاننا عامللهم مفاجاءه ثم كلها كام ساعه وانت مش هتدخل تانى فاهم وبعد محاولات كل واحده ركبت مع خطيبها وفعلنا اكتر من ساعتين فى الطريق سيف: على فكره الفستان تحفه ساره بابتسامة: بجد مرسى سيف: بجد الفستان حلو وعيونه حلوه وضحكته جنان ولما يتكسف بيكون عايز يتاكل ساره بخجل: هو ايه سيف بخبث: الفستان ساره: طيب بس احسن اقول ل عمر سيف: استنى عليا انتى واخوكى تبقى مراتى وانفخكم ساره بقلق:انت بتحلم مراتك قال سيف: هتشوفى ساره: اممممم سيف: ساره فى منامه فى التبلوه البسيها ساره: ليه بقا سيف: البسى بقا متبقيش زي اخوكى لبستها وبعد شويه وصلنا نزلنا من العربيه وفضل ماسك ايديا لحد ما وقف وقال سيف: كان نفسك نكتب هنا ومحصلش نصيب قبل كده وممكن تكونى نسيتى بس انا مش بنسى حاجه نفسك فيها بحبك ❤ اول لما قال كده توقعت المكان لوحدى لان فعلا كان نفسى اوى نكتب فى جزيره المعادى ممكن معظمكم عرفها بس انا نفسى اكتب هناك لان انا وسيف روحنا واحنا مخطوبين هناك وعجبنى المنظر وقولتله انا نفسى نكتب هنا عشان يبقى احلى يوم واجمل كمان وهو وعدنى اننا نكتب هنا بس هو ايوه في كذا مكان تانى حلو بس ده عندى اهم وفهمت انا ليه لابسه كده وليه وفهمت ان في الامر الواقع وان الامر محسوب خلاص واول لما فتحت عينى وشوفت المنظر والزينه مكنتش مصدقه اصلا ان سيف فاكر وجهز كل ده ساره: ازاى لسه فاكر وعملت ده كله امتى ده شكله تحفه سيف بابتسامة: طيب ندخل الاول الناس بتبص علينا دخلنا القاعه والكل بيبارك ويهنى لحد ما وصل المأذون ساره بخوف: سيف انت عملت كل ده بدون اذنى ان.. سيف بمقاطعه: اوثقى فيا خلاص ي ساره كفايه بعد وتقل انا بحبك ومش فارق معايا اي حاجه اوعي تكسرى قلبى وترفضي مردتش ومعرفتش اقول اي وقعد جنب بابا وعمر واقف ورايا وسيف قدامى كنت متوتره جدا وقلقانه وخايفه اوى حاسه ان عايزه اقوم والغى الفرح بابا مسك ايديا وابتسملى كانه بيطمنى فوقت على سؤال المأذون مين وكيلك فضلت ساكته وشايفه قلق فى عيون سيف قربت منى ديما ديما: سيف بيحبك ومش هياذيكى ساره: خايفه ديما: وجود سيف جنبك هيقويكى المأذون: مين وكيلك ي عروسه ساره بتوتر: بابا شوفت معالم الراحه على وش سيف وانا زاد توترى وقلقى بصيت على مامته وهي واقفه جنبه والدموع فى عينها حسيت انها رفضانى دمعت غصب عنى وسمعت المأذون بيقول بارك" الله لكما وبارك عليكما وجمع بينكم بخير " بابا وماما وعمر حضنونى وانا زاد بكايه عمر بقلق: انتى كويسه سيف قرب بابتسامة ومسح دموعى: مش عايز اشوف دموعك تانى من الحظه دى فضلت ساكته ودموع واخده مجراها سيف بقلق: سبنا لوحدنا ي عمر سيف: مالك ي عمرى في ايه ساره: انا مش زعلان ان اتجوزتك بس انا خايفه ي سيف خايفه تندم انك اتجوزتنى خايفه مرجعش ثقت مامتك فيا تانى مامتك واقفه جنبك بتبكى لانها مش راضيه على الجواز وخايفه انت كمان تكرهنى سيف حضنها ولاول مره: حببتى قلبى متفكريش كده تانى انا بحبك وهفضل طول عمرى بحبك وعمرى ما اندم لحظه واحده على جوازى منك انا لو هندم هيبقى على تاخرى وان متجوزتش بدرى اما امى دموعها نفس سبب دموع مامتك وهى دموع الفرح فهمتى ساره: هتفضل جنبى سيف: طول ما فيا نفس انا جنبك وهفضل احبك لحد اخر يوم فى عمرى عمر بغضب: ابعد عن اختى ي سيف عشان مهزقكش قدام الناس ساره بعدت بخجل سيف: ولا ابعد عن وشى دى مراتى احسن اقسم بالله اشيلها واروح بيتنا ومحدش ليه دعوه عمر بعصبيه: طيب اعملها كده عشان اديك علقه موت ساره: ي عمر سيف ميقصدش هو كان بيهدينى عمر: بدافعى عنه من دلوقتى حبيب: عمر سيف كفايه الناس بتبص علينا اقعدوا جنب محمد وسلوى على الكوشه ركبت على الكوشه وقربت من سلوى ساره: اسفه انهم عملوا الفرح هنا عشان خاطرى ومخدوش رايك سلوى: حببتى فرحتك من فرحتى ثم مين قالك ان معرفش قبل ما نخلص لبسنا النهارده كلمنى محمد وفهمنى كل حاجه وعجبتنى الفكره جدا المكان هنا حلو اوى ساره: بتتفقى عليا معاهم يعنى محمد: قلبك ابيض بقا سيف: تعالى بقا نقعد وسيبك منهم قعت انا وسيف على الكوشه ومروان جاه يبركلى مروان: مبروك ي سوسو ساره: الله يبارك فيك ي حبيبى عقبال فرحتنا بيك يارب مروان: يارب ي سوسو يارب سيف بغضب: مجبلكم اتنين لمون مروان بخبث: لا بقولك ايه ساره دي فى الحته الشمال وكنت رافض جوازها اصلا بس نعمل ايه سيف: ولا امشى من وشى مش كفايه عمر دخل عمر يتكلم معايا وسيف استإذن وبعد شويه رجع قطع كلامى دخول مامت سيف نعمه: مبروك ي ساره وعقبال الفرحه الكبيره ساره بفرحه وحضن: الله يبارك فيكى ي ماما ربنا يخليكى لينا يارب نعمه: ويخلكم لبعض عن اذنكم سيف: شوفتى ماما قلبها ابيض ساره: انا فرحانه اوى ي سيف كنت خايف من رد فعلها اوى سيف: متخفيش طول ما انا جنبك جات علينا ديما ديما: قوموا بقا شغلتلك اغنيه ترقصوا سوا عليها سيف: تصدقى انتى بتفهمى يلا نرقص ساره: لا طبعا ح سيف: ايه ايه احنا كتبنا الكتاب قمنا نرقص سوا فضل باصص فى عنيا وانا مكسوفه جدا عايزه الاغنيه تخلص بسرعه عشان يبعد عنى ساره بخجل: سيف سيف بحب: عيون سيف ساره: ممكن متبصليش كده بتكسف سيف: طيب ممكن اطلب انا طلب ساره: طلب ايه سيف: اسمع منك كلمه حبيبى سهله ساره بصدمه وخجل مميت:مستحيل لا طبعا سيف: ايه كل النفى ده عشان خاطرى مره وحده ساره بحب: انااا بحبك اووووى سيف حضنها جامد: وانا بعشقك ي قلب سيف خلصت الاغنيه وانضم محمد وسلوى وفضلنا نرقص وعدا اليوم انا ركبت مع سيف وسلوى مع محمد ومروان مع ديما وعمر مع بابا وماما ووصلنا البيت وقفت قدام البيت شويه مع سيف سيف: اعملى حسابك اننا هنخرج بعد الشركه بكره ساره: هنروح فين سيف: هخطفك عمر: مش كفايه ونطلع ولا ايه سيف: ي صبر ايوب تصبحى علي خير ي حببتى ساره بخجل: وانت من اهله سحبنى عمر وراه غصب عنى دخلت غيرت هدومى وخرجت لبابا حبيب: تعالى ي ساره عايزك انا ومامتك ساره باحترام: اتفضل ي بابا حبيب: حببتى انتى دلوقتى بقيتى على ذمه راجل يعنى بقيتى مسئوله من حد تانى انا وعمر ملناش دعوه باى حاجه الا لو سيف زعلك مع ان اشك ان يزعلك ساره بدموع: ي بابا.... حبيب: متقاطعنيش سبينى اكمل كلامى مش عايز اشوفك زعلانه ولا دموع الكسره زى اللى كانت النهارده انتى مغلطيش فى حاجه كل اللى حصل زمان يتمحى ونبدا عمر جديد العمر بيجرى ي بنتى ولو فضلتى فى الحزن هيسرقك وهتلاقى نفسك خسرانه سيف بيحبك وهيدعمك وعمره مهيجرحك فهمتى ي ساره ساره: فاهمه ي بابا منى: ي حببتى بابا خايف عليكى وعايزك تعيشي حياتك وترمى الماضي وتبنى حاضر جديد بس بايدك اللى تخلى الحاضر فرح او بعد الشر حزن فاهمه ساره: فاهمه حبيب: اوعديني ي بنتى تتغلبى على الماضى وتبنى حاضر مفهوش تعب والم ساره بحضن: اوعدك نزلتين بارتين وكمان كبير يارب يعجبكم #بقلمى_زينب_رشدي الفصل الثالث والعشرون من هنا |
بدل ماتدور وتبحث علي الروايات خليها علي تليفونك وحمل تطبيقنا
