 |
رواية حب لا ينتهي الفصل السادس 6 بقلم زينب رشدي#البارت_السادس #حب_لا_ينتهى حابه اقولكم قبل ما تقروا البارت متزعلوش من كلام سيف لان ده رد طبيعى يعنى لو مكانه كنت هتصرف كده وخصوصا ان هو لسه ميعرفش الاسباب اللى خلها تسيبه قبل الفرح وتسافر +بستاذن منكم ان مش هنزل يوم الجمعة لان مش بحب اشغل نفسى ب حاجه فى اليوم ده ولو البارت ده عمل تفاعل حلو هنزل اتنين يوم السبت +اسفه لو اتاخرت فى المقدمه وصلت البيت طبعا الكل اتفاجاء انا مقولتش لحد عشان كده قعدنا كلنا بعد سلامات حبيب: ايه رجعك ساره: مقدرتش ازعل حضرتك ونقلت شغلى كله هنا منى: يعنى مش هتسافرى تانى ساره: ان شاء الله لا سلوى: انا فرحانه اوى اخيرا ساره: لما نشوف هتزعقوا منى ولا لإ سلوى: ده احنا اللي هنزهقق حبيب بقلق: هتبقى كويسه لو قعدتى ولا هتتعبى منى: تتعب من وجودها معانا حبيب: هى فاهمه قصدى غيرتى رايك ليه ي ساره ساره: متقلقش عليا ي بابا انا هبقى كويسه ساره بينها وبين نفسها: قررت مهربش تانى على راى سيف سلوى: ساره احنا لازم نخرج بالمناسبه الحلوه دى ساره: اكيد بس مش النهارده انا دلوقتى يادوبك اغير وانزل اشترى عربيه عشان مش هينفع اقعد من غيرها وارجع على طول احضر ورق الاجتماع بتاع بكره منى: هتنزلى بكره على طول كده ساره: للاسف ايوه بس متقلقوش فى اقرب وقت نخرج عشان انا بقالى زمن مخرجتش حبيب: طريقتك اللى راجعه بيها قلقانى اكتر منى: مال طريقتها انت عايز تقلقنى وخلاص حبيب: بنتك المره اللى فاتت كان باين على وشها الحزن كان باين انها ناسيه معنى الفرح والضحك وشوفتى كمان تعبت ازاى ساره: ودلوقتى باين ايه حبيب: باين انك بتحاولى تبقى مبسوطه وكويسه ساره: اممم بابا دكتور نفسي اطمن ي بابا انا كويسه انا هغير هدومى بقا عشان انزل منى: هكلم اخوكى يروح معاكى ساره: لا متكلمهوش عايزه اعملها مفاجاءه شوفيه فين وانا اروحله دخلت غيرت وطلبت اوبر روحت عند عمر ماما قالتلى ان فى كافيه روحت لقيته قاعد لوحده قعد قدامه عمر بصدمه: انتى مين احنا فين ساره بابتسامة: انا ساره واحنا في القاهرة عادى عمر: ايوه ازاى يعنى انا لسه مكلمك امبارح ساره: طيب سلم عليا الاول عمر بحضن: حببتى حمد لله على السلامه بس انا متفاجاءه ساره: بعد ايه ثم انت هربان من الشغل وقاعد هنا بتعمل ايه عمر بتذكر: انا اجازه النهارده وجاى مع..... ساره باستغراب: مع مين سيف: معايا وقفت قدامه مش مستوعبه هو ليه القدر بيعمل معايا كده ساره بتوتر: انا مكنتش اعرف عمر انا كنت عيزاك معايا في مشوار لو مش فاضى خلاص سيف: بقيتى تنزلى مصر كتير عمر: صحيح ي ساره هو فى حاجه حصلت مكنتش عايزه اقول قدام سيف ان هستقر ساره: لا ابدا ايه هتيجى معايا سيف: متغيرتيش لسه انانيه عمر بضيق: سيف مسمحلكش تكلم معاها كده سيف: تنكر انها انانيه ساره: وانا من امتى كنت انانيه سيف: لما لغيتى الفرح ومفكرتيش غير فى نفسك حتى فرح اخوكى منزلتيش تحضرى ودلوقتى لما عايزه اخوكى مع ان قاعد معايا عمر بعصبيه: سيف كفايه لحد هنا سيف: هو كفايه فعلا تقدرى تقولى ي ساره هانم لغيتى الفرح قبلها باسبوع ليه وسفرتى ساره بعصيبه: اظن قولتلك متفتحش فى القديم ثانيا لو زعلان على عمر خليه معاك سيف بحزن:زعلان عشان عمر هقولك حاجه واحده انا عمرى ما هسامحك ي ساره وهحاسبك على كل اللى عملتيه متفتكريش ان بحبك لا انا كرهتك ضعف حبى ليكى وعد منى هدمرك عن اذنك عمر: انتى كويسه ساره بحزن وكسره: مكنتش اعرف انك معا مكنتش اعرف انا اتعودت ان ابقى تعبانه بس هو شكله اللى لسه متعودتش ووجودى صحى وجعه عمر: صعبان عليكى ساره:ايوه هو ملهوش ذنب فى اللى حصل عمر: اومال مين اللى ليه ساره: وانت من امتى كنتوا صحاب ما الاول كنتوا تتخانقوا ومش بتحبه عمر: كنت غيران منه عشان هياخدك منى بس دلوقتي عادى بقا صاحبي ساره: طيب سيبك من اللى حصل عيزاك تيجى معايا اشترى عربيه عمر باستغراب: ليه انتى هتقعدى هنا على طول ساره: ايوه نقلت شغلى هنا ومش عايزه سيف يعرف ولا حاجه عمر:طيب يلا بينا روحنا معرض عربيات اشتريت عربيه زي القديمه واستلمتها بعد ما خلصت الورق وروحت انا وعمر منى: اتاخرتى ي ساره ساره: معلش لحد ما خلصنا الإجراءات عمر: انا همشى بقا جودى بترن من الصبح منى: عاملين اي مع بعض ي حبيبي عمر بحزن: زي ما احنا ي ماما معرفش بتعمل كده ليه بتخرج تقعد فى الشغل اليوم كله ترجع مش بتكون طايقه تتكلم معايا ولو مهتمه بالبيت ولا بيا حتى ساره بضيق: وايه اللى ما صبرك عليها عمر بضيق: دي مراتى ي ساره واكيد هي في حاجه مضايقها وكمان هي مش متعوده على المسئوليه وكفايه انها فضلتنى عن السفر والسهر واكيد هتعقل وتتعود ساره بحزن: تعقل ممكن عمر: انا همشي بقا منى: ماشى روح ي ابنى ربنا يريح بالك.... وانتى ي ساره احضرلك عشا ساره: لا ي ماما انا مش بتعشى بس ممكن كوبايه نسكافيه او قهوه عشان معايا شغل كتير منى: لا طبعا هعملك ساندوتشين تاكليهم مينفعش تقعدى جعانه ساره: ي ماما ا.... منى بمقاطعه: من غير نقاش يلا ادخلى اختك مستنياكى جوا ساره بفقدان امل: حاضر دخلت الاوضه لقيت اختى قاعده بتلعب على التلفون ساره: قاعده هنا وسيبانى ماما بتعمل اكل غصب عنى سلوى: ي ختى ما انا عايشه باكل وانا ساكته خديها منى شويه ساره طلعت الاب توب تشتغل: شكرا ي ستى سلوى: ساره بقولك انا عايزه اشتغل اتخرجت السنه دى ومش لاقيه شغل ساره بانشغال: عايزه تشتغلى ايه اقصد بشهادتك ولا اي حاجه وخلاص سلوى: هو انا لاقيه اي حاجه ي امى ساره: خلاص سبيها عليا كلمت محمد عشان كنت عايزه منه شغل ساره: ايوه ي محمد صاحى محمد بقلق: ايوه فى حاجه ساره: لا ابدا متقلقش بس كنت عيزاك تبعتلى كل الورق الخاص بالشركه محمد: مش معاكى نسخه ساره: الظاهر اتمسحت ابعتلي بس دخلت امى عليا منى: ساره تاكلى سندوتشاتك كلها ساره: ماما معايا تلفون ثانيه محمد بضحك: ههههه شكل مامتك هتهتم بيكى ساره: فرحان فيا ولا ايه محمد: لا ابدا فرحلك على الاقل في حد هيهتم بيكى ساره: ي سيدى شكرا ابعتلى الورق بسرعه باااى منى بامل: مين ده ي ساره ساره: ده زميل كان شغال معايا هناك ونزل شغل معايا هنا وكلمته عشان يبعتلى ورق منى: بتحبيه ساره بصدمه: احب احب ايه بس لا طبعا محمد صديق بس غير كده لا منى: ولا فى حد غيره ساره: ماما انتى عايزة ايه منى: عايزه افرح بيكى ساره: افرحى بسلوى انا مش بفكر فى الموضوع ده تانى منى بغضب: انتى مش بتفكري واختك مش بتفكر واخوكى متجوز جواز زفت خرجت امى وهى مضايقه ساره بتافف: وانتى ي ستى مش بتفكرى فى الموضوع ده ليه سلوى: انا عايزه اتجوز عن حب مش جواز صلونات ساره: واخوكى ليه جوازه زفت مش بيحبها سلوى: محدش يعرف احنا فجاءه لقينا بيقول ان عايز اتجوزها ولما ابويا وامى رفضوا عشان مش بيحبوها اصر على الجواز منها وسرع الجواز يعنى وفى خلال شهر او اقل اتجوزها ودلوقتى حامل ساره باستغراب: حامل ازاى هي مكلمتش تلات شهور سلوى: على ما اعتقد هى حملت من اول يوم اخوكى بيقول ان اسد ساره باستغراب: اول يوم سلوى: سيبك من سيرتها عشان اصلا هي مش مهني اخوكى وهو ساكت معرفش ليه كانها ماسكه عليه زله كلى وخلصى شغل انا رايحه انام كلام سلوى لخبطنى يعنى لو مش مبسوط معاها ليه اتجوزها او ليه مكمل وازاى اتجوزها بسرعه واصر عليها مع ان هو كمان مكنش بيحبها ورايه كان من راى سيف فيها اكيد فى حاجه غلط وانا هفضل وراها لحد ما اعرف فى ايه خلصت شغل ونمت صحيت كالعاده صليت الفجر وفضلت اقرا لحد الصبح وغيرت هدومى وطلعت لقيت بابا وماما صحيوا ساره: صباح الخير ي بابا صباح الخير ي ماما منى: انتى صاحيه امتى ولا منمتيش ساره: لا نمت بس صحيت الفجر حبيب: افتكرت سفرك برا نساكى دينك ساره: ازاى بقا ده دينى قوى انا متعوده اصحي الفجر اصلى وافضل اقرا قران لحد الصبح انزل اجرى شويه وبعدين اروح الشغل منى: بس انتى نايمه متاخر ساره: مش مشكله لما ارجع ابقي انام حبيب: طيب اقعدى لحد مامتك تحضر الفطار ساره: مش جعانه ي بابا هشرب قهوه وانزل منى بشك: انتى كلتى سندوتشاتك ساره بقلق: بصراحه لا حبيب: يعنى انتى من امبارح على غدا منى: ي لهوى وانا اقول البت خاسه النص ليه وشك دبلان من قلت الاكل ساره: ي ماما اهدى انا مليش نفس بس منى: بس انا رايحه اعمل فطار يتحرق الشغل فطرت معاهم وشريت القهوه واستنيت مصطفى ومحمد عشان نتناقش قبل ما نروح الشركه عدوا عليا ونزلتهم مصطفى: مبضيعيش وقت لحقتى تجيبي عربيه ساره: مصطفى اسكت مش حابه اتقلب محمد: قول الله اكبر يلا نقعد فى كافيه نشوف نتكلم في ايه ساره: لا مفيش وقت نتكلم في العربيه واحنا فى الطريق ركبنا العربيه واتناقشنا فى الشعل وطبعا انا هكون المدير العام وفي حد من الطرف التانى هيكون المدير التنفيذى وصلنا الشركه واستقبلونا احسن استقبال ودخلنا اوضه الاجتماع يوسف: اهلا وسهلا انا محامى الشركه ساره: اهلا وسهلا انا ساره وده محمد هيهتم بالثفقات ويعتبر ايدى اليمين ومصطفى مدير الحسابات يوسف: طبعا حضرتك المدير العام ساره:بالظبط يوسف: طبعا انا سمعت عن محمد كتير وعرفت انك المسئول العام لثفقات الشركه ومصطفى المسئول الحسابات وانهم مجتهدين محمد ومصطفى: مرسي ساره: كده حضرتك عرفتنا كلنا فين المدير التنفيذى يوسف: اهو اتفضل مستر سيف سيف بابتسامة: اهلا..... ساره بصدمه: انت المدير التنفيذى سيف بصدمه: مستحيل ساره انتى #زينب_رشدى الفصل السابع من هنا |
بدل ماتدور وتبحث علي الروايات خليها علي تليفونك وحمل تطبيقنا
