رواية الحب الضائع الجزء الثاني الفصل العاشر
____________________________
ذهب محمد وملك ويارا فى سيارة رامى الى الفيلا ودخلوا
محمد : يااااه ماكنتش اتخيل انى ارجع البيت ده تانى
رامى : بس ايه ده كله يا عم تضرب رصاصتين وماتمتش، فعلا زى القطط ب 9 ارواح
محمد : اعوذ بالله منك يا اخى ، ايه ده
رامى : ممكن تقولى بتجبهم منين
محمد : هم ايه دول
رامى : الارواح دى
محمد : يابنى انا راجل جسمى يستحمل انما انت متعجب علشان مش راجل
ملك : بوووووم فى منتصف الجبهة
يارا : يابنتى ماتولعيهاش
رامى : انا مش راجل ، طب اشطا اضربنى رصاصتين ومش هموت ، يلا جرب
محمد : هو بمزاج اهلك بس يا طفل زعلان ، ماتزعليش يا كتكوتة
رامى : هعمل نفسى لم اسمع شيئا
محمد : شاطر
رامى : اللى مندهش منه بجد مش المهمة الخطيرة اللى انت عملتها وكنت هتموت فيها، لا لا اللى داهشنى انك جبت تذاكر الماتش، لا لا بجد عااااش
محمد : ماتنساش بس الجمايل دى
رامى : صحيح مش هينفع يارا وملك ومى يخشوا معانا التالتة شمال
محمد : اممم فعلا ، ياعم سهلة
رامى : ايه
محمد : هيقعدوا فى التانية
رامى : لوحدهم !!
محمد : مع ان مبقاش فيه خطر بس هقعد 3 حرس فى كذا حتة متفرقة قريب منهم
رامى : خلاص اشطا
يارا : يلا الاكل جهز يا جدعان
قام محمد ورامى وجلسوا يتناولون الغداء على السفرة ويتحدثون
ملك : احكى يا رامى لمحمد على اللى عملته
رامى بأستغراب : عملت ايه
ملك بنص عين : اللى عملته ، نسيت ولا ايه
رامى : قصدك على .. هههههههه طب سيبينى اكل الاول علشان اعرف اجرى
محمد : عملت ايه يلا
رامى : لا دى ملك بتهزر كل ياعم، كل وسيبك
محمد : انطق يا رامى اخلص
رامى : طب بعد الاكل
محمد : لا واحنا بناكل
رامى : مانا لو حكيتلك على الاكل هتلبسنى فى طبق الشوربة اللى قدامك
محمد : شكلك عامل مصيبة ، احكى يلا واخلص
رامى : حاضر هحكى وامرى لله
حكى رامى لمحمد ما فعله ب يارا حينما قبلها غصب عنها وانها ضربته بالقلم وجريت منه
هب محمد واقفا
محمد : نهارك اسود ومهبب
رامى : اهدى يا محمد ماتبقاش كدا يا جدع، ده زمان وبعدين ماكنتش لسة عرفتك وانا كنت قليل الادب
وهى خلاص سامحتنى ، صح يا يارا
محمد : ده المسدس اللى فى ايدى هفرغه كله فى نفوخك
رامى : اهدى يابنى ده زمااان والله
محمد : خد هنا
وقام محمد وامسكه وظل يلوى ذراعه ويبعده رامى
محمد : اااااه ياغبى الجرح ، ايدك
رامى : شوفت علشان ظلمتنى ، كدا ضاعت منك روح ناقصلك روحين
محمد : هههه خفة
يارا : خلاص يامحمد انا سامحته
محمد : لولا انك ابن خالتى ان كنت جريتك فوق سطح الواد حمادة
رامى : الفاظك يابنى، فى زفت بنتين قاعدين
محمد : هوب هوب
رامى : امال فين مى يا ملك
ملك : نايمة من ساعة ما جينا وجيت اصحيها مارضيتش
محمد : طب الساعة دلوقتى 1 الضهر هخش انام ساعتين اريح من السفر واصحى نجهز نفسنا ونسافر
ملك : خلاص ماشى نام وعقبال ما تصحى نكون انا ويارا جهزنا نفسنا
___________________________________________________
شريف : يعنى ايه المكان كل اللى فيه اتقتل ، محمد يعمل كل ده
رفعت : ايوة وخلاص المنظمة دى اتقضى عليها ومعادش ليها وجود ، انت لازم تسافر برا مصر
شريف : ازاى
رفعت : انا هدبرهالك بس لازم تسافر بسرعة علشان الشرطة بتدور عليك ولو اتمسكت مش هتخرج تانى
شريف : طب اتصرفلى بسرعة
رفعت : ماتقلقش
____________________________________________________
مى : محمد محمد اصحى بقا
محمد بنوم : حاضر يا مى
مى : قوووم بقا
محمد : قومت اهو ، هم ماعرفوش يصحونى طلقوكى عليا ولا ايه
مى : ايوة
محمد : اممم واضح
مى : محمد
محمد : يا نعم
مى : بتحبنى اكتر ولا بتحب الاهلى اكتر
محمد : هى دى محتاجة تفكير بحب الاهلى اكتر طبعا
مى : كدا انا زعلانة
محمد : انا غلطت فيكى يا بنتى !! انتى زملكاوية ولا ايه
مى : يعنى ايه زملويية دى
محمد : يعنى كائن بيخسر ويعيش على الخسارة و بيتسمى بواب
مى : انت بتقول ايه
محمد : مابقولش يلا انكشحى من هنا عقبال ما اخش اخد شاور واخرج واجهز نفسى
مى : ماثى
جاء رامى ودخل
رامى : ايه ده انتوا لسة ماجهزتوش
ملك : كلنا جاهزين بس محمد لسة صاحى
رامى : الكائن ده بيحب النوم كدا ليه
ملك : يابنى جاى من سفر ومهمة صعبة
رامى : مى
مى : نعم
رامى : طز
ملك : بطل يا طفل، انت مش لاقى حاجة تعملها رايح تعاند مع الطفلة الصغيرة
رامى بإبتسامة وغمزة : طب ممكن اعاند مع الطفلة الكبيرة
ملك بكسوف : بس بقا
رامى : بح....
قاطعه محمد
محمد : بتقول ايه
رامى : انت بتظهر امتى يابنى ، بسألها عليك
محمد : وانا اهو
رامى : لحقت
محمد : ايوة انا سريع يلا بقا قدامى، يلا يا ملك يلا يا يارا يلا يا مى
انطلق رامى وملك ويارا ومى فى سيارة محمد وكان يجلس رامى بجوار محمد فى الامام و يارا وملك ومى فى الخلف
ملك : هيييييه مش مصدقة انى هشوف محمد صلاح
محمد : تشوفى مين !!!
رامى : يا ملك يا حبيبتى احنا رايحين نشجع الاهلى ايه بقا دخل محمد صلاح فى الموضوع !!!
ملك : مش هيلعب معاهم !!!
رامى : لا مش هيلعب ومش بيلعب فى الاهلى اصلا فهمتى !!!!!!
ملك : اهاا
محمد : ساكتة ليه يا يارا مالكيش فى الكورة ولا ايه
يارا : لا ليا بس بفكر فى التشكيلة
محمد : اشطااااااا ، هو ده ، كنت عايز اتجوز واحدة بتفهم فى الكورة والتشكيلة
رامى : ايوة ياعم ، انا ربنا رازقنى بملك يعنى زيرو كورة
محمد : يابنى بطل حسد هتموتنى
رامى : على اساس انك بتتحسد يعنى
محمد : بس اخرس مش عايز كلمة تانى
رامى : طب فين الحرس اللى هتحطهم فى المدرجات علشان ملك ويارا ومى
محمد : هناك
رامى : هنروح نعمل ايه، الماتش لسة بكرا
محمد : هنروح نتعشى ونقعد على البحر شوية ونرجع الشاليه بتاعى ننام لغاية الصبح ونمشى
رامى : اشطا
ظلوا يتحدثون فى الطريق الى ان نام الجميع وكان رامى يقود السيارة ونام محمد
رامى : محمد محمد
محمد بنوم : اممم
رامى : تعالى سوق مكانى شوية عايز انام
محمد : انا كنت بسوق فى الاول وسوقت نص الطريق سيبنى بقا انام
رامى بضيق : ماشى ماشى
_______________________________________________
وصلوا الى الاسكندرية ووصلوا الى مكان الشاليه الخاص بمحمد
محمد : يلا دخلوا الحاجة دى ويلا علشان نتعشى
نفذوا ما قاله وانطلقوا الى مطعم كبير وجلسوا يتناولون العشاء ويمزحون ويتحدثون ورامى يعاند محمد كالعادة وانتهوا من العشاء وخرجوا وقرروا التمشى على البحر
اخذ محمد يارا وتقدم بها الى الامام
محمد : الجو حلو صح
يارا : اها
محمد : انا عندى خبر كدا
يارا : خبر ايه
محمد : انا كلمت خالك قبل ما اجى، اصله عايش فى المانيا ومهمتى كانت فى المانيا ، روحت وقابلته قبل ما اجى و اتفقنا على ميعاد كتب الكتاب و الفرح
يارا بفرحة : بتتكلم جد
محمد بإبتسامة : ايوة و كتب الكتاب والفرح هيبقوا الاتنين يوم التلات الجاى
يارا : ايه يعنى بعد يومين !!!
محمد : ايوة ، كفاية فراق كدا بقا احنا المفروض نتجوز من شهرين
يارا : طب لسة ماجبتش الفستان ولا جهزت نفسى
محمد : كله جاهز وبعد بكرا هنزل انا وانتى اجيبلك احسن واغلى فستان فى العالم
يارا : بحبك اوى
محمد : بحبك اكتر ، ربنا يخليكى ليا
مر شخص هو وصديقه ولاحظوا محمد
شخص منهم : ايه يا قمر اشمعنى ماشية مع ده
الشخص التانى : ايوة ياعم معاك بسكوتة
نطق محمد لفظ ثم ترك يارا بعصبية وذهب اليهم
محمد : ده انا هكسركم زى البسكوته يا روح امك انت وهو وهجم على شخص منهم ولكمه ولكن الشخص الاخر قرب منه لكى يضربه لكن محمد التفت وظل يضربهم هم الاثنين ضرب شديد
ملك : الحق محمد بيتخانق
رامى : مانا شايفه من ساعة ما بدأت الخناقة بس عارف انه هيضربهم
ملك : ده هيقتلهم روح الحقه
وقع الشخصين فى الارض يتألمان بشده ورفع محمد سلاحه
رامى : عندك ، كفاية انك دغدغتهم
محمد : مش هقتلهم يا غبى امشى انت دلوقتى
ورفع محمد الشخصين وامسك كل واحد منهم بيد من لياقته واخذهم الى القسم
هانى : محمد بيه ازاى حضرتك
محمد : تمام الحمدلله ، خد العيلين دول ربيهم وعايزك تروقهم
هانى : هم عملوا ايه لساعدتك
محمد : عاكسوا خطيبتى وانا ماشى معاها
هانى : انت وهو تانى ، يا خالد خدهم على الزنزانة واتوصى بيهم
خالد : امر سعادتك
هانى : ايه يا باشا محدش بيشوفك ليه
محمد بإبتسامة : والله كان عندى قضية معقدة ولسة خلصانة هبقى اعدى عليك تانى
هانى : لازم سعادتك تشرب حاجة
محمد : مرة تانية ان شاء الله ، سلام
عاد محمد الى رامى و يارا وملك ومى
محمد : يلا بينا نروح
رامى : عااش والله كل ده علشان عاكسوا يارا
محمد : ولو حصل مع ملك كنت هعمل كدا
رامى : لا لا ماسمحلكش ، ليه هو انا كيس جوافة
محمد : باينلك كدا ، يلا قدامى ، بتضحكى على ايه انتى كمان
مى : علشان ضلبت اللاجل جامد عثان عاكس يارا ، لو حد عاكسنى كدا هتضلبه بلدو !!
محمد : يارب ارحمنى ، اه هضربه يا مى يلا بقا
_________________________________________________
عادوا الى المنزل وصعدت يارا وملك مع مى الى غرفتهم وصعد محمد الى غرفته
رامى: وانا كدا هنام فين
محمد : عندك تحت اوضة يابنى انزل نام فيها
رامى : لا ياعم ، انام فى دور لوحدى ، انت عايزنى اتلبس
محمد : يااارب صبرنى ، تعالى اتزفت نام هنا وانا هنام تحت
رامى : بس لو لقيتك بتصوت وبتقول الحقونى فيه عفاريت مش هنزلك
محمد : ماتنزلش ، ارحمنى بقا وسيبنى انزل انام علشان عايز انام
رامى : ماشى
_____________________________________________
نام الجميع فى نوم عميييق
وفى الصباح افاق محمد على صوت زمارة كبير
محمد : فيه ايه يا جدعان هو الماتش هيتلعب هنا ولا ايه
مى : ايه لأيك فى الزمالة اللى جبتها للماتش
محمد : جميلة
رامى : اروح بالسويت شيرت بتاع الاهلى ده ولا مش هيدخلونى
محمد : انت رايح مع الرائد محمد ادهم مش هيدخلوك ازاى
رامى : اه صح ، الواسطة حلوة بردو
محمد : انتوا بتصحوا امتى ، ايه النشاط ده
يارا : اروح كدا ولا البس حاجة تانية
محمد : حلو اللبس ده ، بس استنى خدى العلم ده حطيه على كتفك علشان تبقى كدا اهلاوية منورة
ملك : ايه رايك فيا طيب
رامى : نهاااارك اسود ، ايه اللى لبساه ده
محمد : ايوة ايه اللى لبساه ده
ملك : تيشيرت الاهلى
محمد : اقلعى التيشيرت ده ، ضيق اوى عليكى
ملك : كدا
رامى : ايوة كدا ، يلا خشى البسى اى حاجة وخدى العلم بتاعى اهو
مى : طب انا شكلى حلو
محمد : انتى كمان جبتى تشيرت ، اه حلو يا مى
انتوا جبتوا كل ده امتى
رامى : الصبح يابنى
محمد : هى الساعة كام
رامى : 11
محمد : طيب يا دوب ثوانى هخش اخد شاور على السريع والبس التيشيرت واجى
رامى : ماشى بسرعة بس علشان نلحق التالتة
محمد : حاضر
جهز الجميع وركبوا سيارة محمد وانطلقوا الى الملعب ووصلوا على بعد مسافة كبيرة
ملك : ايه الزحمة دى
محمد : علشان بيفتشوا العربيات
ملك : اممم
محمد : يلا هنركن هنا علشان ماينفعش نخش اكتر من كدا بالعربية
يارا : هنمشى كتير !!
محمد : ايوة بس مش اوى يعنى ، يلا
نزلوا وكان المكان ملئ بالاعلام الحمراء واعلام الاهلى وتحركوا وبعد تفتيشات كثيرة وصلوا اخيرا الى البوابة
الظابط ل رامى : مش هينفع تخش بالكانزات دى لازم تتفتح
رامى : ازاى ماينفعش
الظابط : ممنوع وممنوع تخش بالسويت شيرت ده اقلعه وافتح الحاجة دى وخش
تقدم محمد وقال : ده تبعى والحاجة امنة ومفيهاش حاجة
الظابط : وانت مين علشان تتكلم
رفع محمد البطاقة : الرائد محمد ادهم
الظابط : اتفضل يا فندم
ودخلوا كلهم
رامى : ياعينى ، بس مش باين عليك ظابط والراجل اتصدم
محمد : طبعا يابنى لابس تيشيرت الاهلى وداخل اتفرج على الماتش وظابط كمان ، لازم يتصدم
رامى : الحرس جيه
محمد : ايوة اهم ، تعالى نوديهم التانية ونوزع الحرس هناك ونرجع للتالتة
رامى : يلا بينا
ذهبوا الى الملعب وبالفعل جلست يارا وملك ومى بجوار بعضهم واطمأن عليهم محمد
محمد : طبعا مش هيبقى فيه شبكة او بمعنى انها هتتفصل بعد الماتش وهتروح خالص فخدوا الجهاز ده خليه معاكى يا يارا اول ما اعوذ اطمن عليكم هكلمكم ماشى !!
يارا : خلاص ماشى
رامى : الحق !!!!
محمد : ايييه !!!
_________________________________________________________
