رواية جنون الحب الفصل التاسع 9 بقلم يارا عبدالعزيز
فارس: بخونك..
حور بصتله بصدمة حسيت انها اتخنقت.. من الجملة وعيونها اتملت بالدموع
فارس لاحظها اتكلم بسرعة وقلق.. وحنية مفرطة
: ايه دا فيه ايه
حور ببكاء وشهقات: انت اتجوزت عليا يعنى
كان عايز يكمل عشان يشوف غيرتها دى اكتر بس مقدرش يشوف دموعها حس انه موجوع.. اكتر منها سحبها لحضنه.. وهو بيتكلم بحنية مفرطة
: هشش اهدى والله بهزر معاكى انا اسف
حور بفرحة: بجد يا ابيه
فارس بضيق من كلمة ابيه اللى مش عايزة تبطلها
: بجد
حور : اوماال ايه اللى بيأخرك
فارس: بيبقى فيه شغل كتير فى المستشفى
حور وهى بتدفن.. راسها فى حضنه حسيت انها مرتاحة اوى كدا
لا حول ولا قوة الا بالله العلي العظيم ♥️
: طب متتأخرش عليا تانى
حس انه قلبه بينبض بسرعة شديدة من قربها اتكلم بحب كبير
: حاضر يعمرى هحاول متأخرش
اخدت بالها انها فى حضنه.. بعدت بخجل شديد
: احم
فارس : هقوم احضرلك الاكل
حور بخجل : تمام
بعد ربع ساعة جيه فارس بالاكل
لاقها قاعدة بملل وماسكه فونها اخد الفون منها وحاطه على الكمودينو
فارس: يلا عشان تاكلى
حور : مليش نفس اكل حاجه والله
فارس: معلش لازم تاكلى عشانك وعشان البيبى
حور وهى بتحط أيدها على بطنها: هو انا هبقى ماما ازاى كل حاجه جت بسرعة اوى
فارس وهو بيمسك ايدها: انتى حاسة بى ايه
حور : مش عارفه متلغبطة اوى بس مبسوطة عشان فيه هنا نونو صغير هبقى انا امه
فارس بحب كبير وهو بيحط ايده على بطنها : وانا كمان مبسوط عشان ابنى هيبقى منك انتى عارفه حاسس انى مش عايز حاجه تانيه من الدنيا
حور بخجل شديد من بصته وكلامه: انا هروح انام فى الاوضة التانية
فارس بهمس و وجع : ليه خايفة منى
حور : انا اسفة يا ابيه والله الموضوع مش بأيدى مش هعرف
فارس بحنية وهى بيحط ايده على خدها: خدى وقتك انا مش مستعجل بس اسمعى الكلام وكلى
حور : تمام
خلصت اكل وجت تخرج من الاوضة بصيت عليه لاقيته باين عليه الحزن وقفت عند الباب واتكلمت بصوت عالى نسبيا
: ابيه انت زعلان منى
فارس بضيق : لا يا حور روحى نامى فى الاوضة التانية ولو عايزنى امشى من البيت كله وانزل انام تحت عند امى معنديش مشكلة
حور جريت عليه وحضنته.. بقوة واتكلمت بطفولة و رقة : خلاص انا هنام هنا
اللهم صلى وسلم وبارك على سيدنا محمد وعلى اله وصحبه اجمعين ♥️
فارس وهو بيشدد من مسكته ليها وبيتكلم فى نفسه
: انا بعشقك يا حور نفسى تفضلى على طول فى حضنى.. ومتبعدنيش عنك
حور حاولت تبعد بس كان مشدد من مسكته ليها حسيت ان عظامها هتتكسر.. اتكلمت بتلقائية
: ابيه انت بتوجعنى..
بعد عنها بصعوبة واتكلم بعصبية مفرطة: قومى يا حور نامى فى الاوضة التانية
استغربت طريقته اللى اتحولت فجأة بصلها واتكلم بصوت عالى ارعبها
: قولتلك قومى نامى فى الاوضة التانية
حور بدموع وخوف : حاضر
خرجت من الاوضة وهو قعد على السرير دافن.. راسه بين ايديه واتنهد بوجع..
: ليه يا حور يا ريتنى ما حبيتك ليه قلبى يتعذب.. العذاب دا كله على الرغم من انك مراتى وعايش معاكى فى نفس البيت مش عارف حتى اخدك فى حضنى.. مش عارف اعبرلك عن مشاعرى اللى بقالى سنين حابسها يا رب يا ترزقنى حبها يا تشيلها من قلبى انا تعبت
لاقى نفسه بيرن على مرات عمه
عزة : ايه يا فارس حور كويسة
فارس: انتى جبتيها تعيش معايا عشان تنتقمى.. منى على اللى عملته صح
عزة : انت هتستسلم من اولها اصبر يا فارس استنى شوية عليها لازم فى الاول تخليها تشوفك جوزها وحبيبها مش اخوها وابوها اللى مربيها
فارس: ربنا يسهل
عزة : يلا سلام
فارس: سلام
عزة فى نفسها : انا عارفه انها هتبقى صعبة عليك انت بالذات يا فارس بس مفيش حاجه بتيجى بالساهل
فضلت باصة على الباب مستنياه يجى يصلاحها اتكلمت بغضب طفولى : بيزعقلى ليه دا كمان هو انا عملت ايه يعني دا حتى مجاش يصالحنى
كانت لسه جاية تنام بس لاقيت الباب بيخبط
استغفر الله العظيم الذي لا اله الا هو الحي القيوم و اتوب اليه ♥️
حور وهى بتمسح دموعها: اتفضل
فارس وهو لسه واقف على الباب: مش هتيجى تنامى معايا
حور بزعل وعند : لا
فارس : يعنى مش هتيجى
حور بصوت عالى: قولت لا ايه
قاطعها دخوله شالها بحب كبير بصلها بأببتسامة أظهرت وسامته اللى تاهت فيها
حور وهى بتحط راسها على صدره : مش عايزة انام معاك يا ابيه
فارس بأببتسامة: ما هو واضح اهو
نقلها الاوضة التانية حاطها على السرير بحنية و رفق وقعد جانبها وهو بيمسك أيدها
: حقك عليا
حطيت راسها على رجله وغمضت عينيها بأببتسامة: انا عايزه انام
ضحك على طفولتها واتكلم بحنية مفرطة: تصبحى على جنة يعمرى
بص عليها لاقيها راحت فى النوم حط راسها على المخدة بحنية ونام جانبها وهو بيسحبها لحضنه..
فى الصباح صحى لاقها لسه نايمة بصلها بحب وهو بيحط ايده على خدها وبيتكلم بصوت عالى نسبيا
: حورى قومى يلا عشان المدرسه
حور : عايزة انام
فارس: قومى عشان متتأخريش وعلى فكرة أنا مش هوصلك البيت انهاردة هتروحى بالباص
قامت حور بضيق : ليه بقى
فارس: هستأذن فى نص اليوم لأن فيه شغل كتير فى المستشفى همشى بعد الفسحة يعنى
حور بزعل: ماشى
فارس: زعلانة
حور : ااه بس هعمل ايه بقى المرضى اهم منى
فارس: صدقينى انا معنديش اهم واغلى منك بس هم محتاجنى اكتر
حور : تمام
فارس: يلا قومى بقى عشان نفطر ونمشى
حور : ماشى
فارس خلص لبس وخرج يستناها فى الصالة
فارس : يلا يا حور لسه هنفطر
حور خرجت وهى لابسة زى المدرسة وكانت منزلة النقاب
حور بضيق : امتى تتوب عليا بقى يا رب من بدلة الإعدام.. دى واروح الكلية
فارس بضحك: تعالى يا هبلة.. عشان تاكلى
خلصوا اكل رفعت حور النقاب
حور : يلا انا جاهزة
قرب منها بصتله بخجل من تحت النقاب رفع النقاب شوية من عند عينيها بصلها بتوهان فى عيونها الرمادى ورموشها الكثيفة
فارس بهمس وغيرة : مفيش حاجه تحطيها على عينكى انا مش عايزاها تبان
حور : هو فيه بس انا عينى بتزغلل عشان الانيميا فهدوخ كدا وهتعب
فارس: تمام يلا عشان منتأخرش
وصلوا المدرسة جيه وقت الفسحة حور كانت لسه هتنزل بس جتلاها مسدج على فونها من فارس
" انا مشيت يا حورى خدى بالك من نفسك و روحى على طول متروحيش فى حتة بعد المدرسة انا عارفك لو سابنكى مش هتروحى غير بعد نص الليل "
بصيت للمسدج وابتسمت
هنا بغمزة : اللى واخد عقلك يا ست حور
حور : اسكتى يا هنا على اللى حصلى
هنا : ايه
حور : دا موضوع كبير هبقى احكيلك بعدين المهم عملتوا ايه مع مستر الكميا
هنا : وافق على المجموعة بس هتبقى خاصة يعنى فى بيت حد فينا
حور : يلهوى يا هنا انتى عارفه ان ابيه مانعنى اروح عند حد مقلتولوش يخليها مجموعات تقوية فى المدرسة ليه
هنا : والله يا حور ما وافق وبعدين المشكلة دى بسيطه
حور : مش فاهمكى
هنا : يعنى احنا عندنا مشكلة اكبر بكتير هتخلى مستر فارس ميوفقش تيجى معانا نهائى
حور بقلق : ايه هى
لمتابعه باقي الروايه زورو موقعنا على التليجرام من هنا
