رواية حورية من الجنة الفصل الرابع
مى بنوم: سالم هى الساعه كام
سالم بنوم: نامى يا مى
مى: انا بقول كدا بردوا
و بعد وقت ماجد قرر ينزل يقعد على البحر و لما هى تنزل هيشوفها و فعلاً نزل و لما راح على البحر و لقه حور
ماجد بص على فون علشان يشوف لو سالم اتصل بيه بس ملقاش حد
ماجد فى سره: اه يا سالم لما اشوفك بس و قرب من حور، و قال: ازيك يا حور
حور بصت عليه و قالت: اهلا
ماجد قعد جنبها و قال: بتحبى البحر
حور: اه اوى
ماجد: و انا
ماجد: ليه زعلانه اوى كدا
حور بسغريه: اصل بعيد عنك جوزى لسه مايت
ماجد ضحك على طريقة كلامها و قال: لا مش اقصد انا اقصدى ليه متحوليش تخرجى من الحاله دى
حور بحزن: مش سهل انك تنسى حب عمرك و ايامك معاه صعب انك تنسى انه كان موجود معاك صعب اوى
ماجد: بس انتى لازم تنسى لانه مات
حور بغضب: خالد مش مات خالد عايش بس مشى غير هو عايش عايش فاهم و قامت و خدت شمس و طلعت